ตอนนี้ผมพึ่งอายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ครับ ผมเป็นเกย์แต่ไม่ออกสาว โดยรวมบุคลิกก็เหมือนผู้ชายทั่วไปคนหนึ่งมีรูปร่างใบหน้าคมเหมือนรูปไข่ดูเข้มๆมีหนวดเครามีสิวบ้างเล็กน้อยผิวก็ไม่ดำไม่ขาวมาก คนรอบข้างมักจะทักผมว่าเหมือนคนปักษ์ใต้คนอาหรับต่างๆนานา บ้างก็บอกว่าหน้าตาผมนี่ไปก่อนอายุใกล้วัย 25-30 เข้าแล้ว (ขอหลงตัวแป๊บนะครับฮ่าๆๆ) ผมไม่เคยจีบใครก่อน มีแต่เขาเข้ามาจีบเราทั้งหญิงทั้งชายแต่ผมไม่ค่อยชอบ เลยทำให้ตอนนี้ยังไม่มีแฟนเลยครับ

เวลาไปสถานที่ที่คนพลุกพล่านเยอะๆในมหาลัย ห้างสรรพสินค้า ตลาด หรืองานเทศกาลต่างๆ ในขณะที่สวนทางกับคนจำนวนมากมันทำให้ผมรู้สึกมีคนมาสบตามองอยู่บ่อยๆ ส่วนใหญ่ไม่ใช่ผู้หญิงครับและมักจะเป็นผู้ชายแมนๆซะมากกว่า แต่ในใจก็อยากจะมองกลับแต่กลัวเขาคิดอะไรไม่ดีมากกว่าการมองกันแบบทั่วไป เลยจับความเคลื่อนไหวเอาแค่หางตาพอครับ ก่อนหน้านี้เขามองผมผมก็มองเขาตอบ แต่เขาหลบสายตา บางคนไม่หลบแต่ก็ยังมองอย่างนั้นตลอด จนบางทีกลับเป็นผมเองรู้สึกอายเขินเขาแทนทำอะไรไม่ถูกเลย หรือบางทีไปร้านอาหาร ร้านนม มีกลุ่มชายล้วนแมนๆบางคนนั่งอยู่กับเพื่อนเขาก็ทำเป็นคุยเสียงดังทำเป็นนตลกขบขันกับเพื่อนแล้วหันมามองผมด้วยทุกครั้ง ทำเป็นเก๊กหล่อใส่บ้างก็มี หรือบางทีนั่งใกล้ๆเราเหมือนทำเป็นแกล้งกันในกลุ่มแล้วขยับมาใกล้เราเรื่อยๆจนเรารู้ตัวเขาก็เงียบดูนิ่งๆเหมือนจะดูความเคลื่อนไหวของเรา ผมเองนั่งอยู่กับเพื่อนเพื่อนพูดอะไรผมไม่รู้เรื่องเลย เอาแต่ดูพฤติกรรมเขาอย่างเดียว แต่บางคนนะครับเจอหน้ากันบ่อยมั่กมากเวลาเรียนหรือทำกิจกรรม แต่ไม่เคยทักกันเลย ไม่รู้ว่าทำไม ผมเองก็ไม่ทักหรอกผมก็ลองแกล้งทำเป็นหยิ่งเล่นๆไป เขาก็มองเราอย่างนั้น พอผมเผลอเขามองเราปุ๊บ พอผมมองกลับเขาหลบตาเราปั๊บทำนองนี้ แต่ที่เจอบ่อยที่สุดคือตอนขับขี่มอเตอร์ไซต์ขณะสวนทางกัน บางคนนี่ขนาดใส่หมวกกันน็อกยังรู้สึกได้เลยว่าเขามองมาที่เราเพราะด้านหน้าหมวกมันหมุนมาทางเรา555

จากประสบการณ์ที่เล่ามานี้มันเป็นอะไรที่แปลกมากสำหรับคนทั่วไป แต่สำหรับผมแล้วมันเป็นประเด็นที่น่าค้นหามาก เพราะเราเองก็รู้สึกดีกับเขาบ้างบางที มันคือความสุขเล็กๆที่บอกว่าเขากำลังสนใจในตัวเราไม่ได้คิดร้ายกับเรา เพียงแต่เราไม่รู้เขา เขาไม่รู้เรา เหมือนเป็นกำแพงใสๆที่กั้นไว้ไม่ให้เชื่อมเข้าหากัน เขารู้เราไม่สำคัญ แต่ผมอยากรู้เขาว่าเขามีปฏิกิริยาอะไรกับเรา? คิดยังไงและต้องการอะไรจากเรา? เราสามารถคบเป็นเพื่อนคุยได้มั๊ย? เขาจะรับความเป็นเราได้มั๊ย? ผมอยากจะปรึกษาเพื่อนแต่กลัวมันแกล้ง ผมเลยเก็บมาคิดในใจคนเดียวว่าเอ๊ะเขาจะเป็นอย่างที่เราคิดมั๊ยนะ บางทีเราอาจไปทำอะไรไม่ดีให้เขาเห็นหรือทำให้เขาไม่พอใจอะไรรึเปล่าเขาเลยแสดงกับเราอย่างนี้ หรือเราคิดไปเอง หรือว่าเขาสนใจเราเขาชอบเราจริงๆ อยากคุยกับเราแต่ไม่กล้า แต่ผมก็ไม่กล้าตัดสินใจถึงแม้ประสบการณ์ของเราจะเป็นสิ่งที่ดีเมื่อเอามาเทียบกับสิ่งที่เขาแสดงกับเราแล้วได้กลายคำตอบที่ดีก็ตาม แต่ก็ไม่ชัวร์ว่าเขาจะเป็นเกย์ไปซะทุกคน คงไม่มีใครกล้าเข้าไปถามเจ้าตัวตรงๆไม่งั้นอาจต้องตกเป็นคนที่พ่ายแพ้ความรู้สึกนั้นก็ได้

ใครพอมีประสบการณ์ดีๆแอบชอบแบบนี้ช่วยเล่าให้ผมฟังหน่อยนะครับเผื่อจะได้เรียนรู้สิ่งดีๆจากเขาและเปิดให้เขาได้คุยกับเราได้มากกว่านี้ จะได้ไม่ต้องมาหลบๆซ่อนๆความรู้สึกกันเหมือนอย่างนี้อีกครับ