สวัสดีค่ะ ดิฉันมีคำถามมาปรึกษาทุกท่านค่ะ
ดิฉันมีสามีและมีลูกด้วยกัน 1 คน อยู่กันมา 5 ปี แต่วันนึงเค้าไม่พอใจ จากการทะเลาะกันสะสม จึงหย่ากัน ทั้งๆที่ทุกครั้งที่ทะเลาะ เค้าจะบอกว่า อยากเลิกก็เลิก เดี๋ยวจะหย่าให้ จนมาวันที่ทนกันไม่ไหว ดิฉันนัดให้ไปรออำเภอเพื่อหย่า ด้วยอารมณ์ทั้งโมโห และน้อยใจ แต่ภาพที่เห็น คือเค้าก็ไปนั่งรอหย่า จึงหย่า ในวันนี้ เค้าจะกลับมาคืนดี แต่สิ่งที่เค้าพูด มันเหมือนตัดสินว่า ดิฉันผิดคนเดียวถึงได้หย่า และให้โอกาสดิฉันแก้ตัว เพื่อนๆ คิดยังงัยคะ ถ้าเจอคำพูดแบบนี้ ควรจะคืนดีมั๊ยคะ ดิฉันอยากบอกว่า ดิฉันก็ใจร้อน ปากร้าย แต่ไม่ได้ทำร้ายเค้ามากไปกว่าการเถียงกันเลย ตั้งแต่วันที่เค้าขนของทิ้งกันไป ดิฉันร้องไห้แทบบ้า อยู่คนเดียวแสนกลัว นอนกับมีด 1 เล่มทุกคืน คืนแรกๆ ไม่หลับเลย จนผอมลง ตาคล้ำโบ๋ ต้องกินข้าวคนเดียวทุกมื้อ กินข้าวไปด้วยร้องไห้ไปด้วย ขับรถไปไหนคนเดียวและร้องไห้ขับรถไปด้วยทุกวัน ทั้งที่ไม่เคยขับไกลๆเลย ต้องไปหาลูกที่บ้านย่าเค้าเลี้ยงไว้ให้คนเดียว แต่ทางเค้าไม่เคยช่วยพูดให้คืนดีกันเลย ต้องทรมานแสนสาหัส ท่านที่เคยอกหักแฟนทิ้งคงเข้าใจความรู้สึก ว่ามันทรมานแค่ไหน แล้วโทรไปหาเค้า กลับได้ยินแต่คำว่า เธออย่าพยายามเลย อย่ามาพูดรำพึงรำพันเลย มันสายไปแล้ว เราเลือกหย่ากันแล้ว มันจบแล้ว ทุกคำ ทุกความรู้สึกเจ็บ ยังคงอยู่ในใจฉันตลอดมาจนถึงวันนี้ ความอ้างว้างยังคงอยู่ แต่ความอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นก็ยังคงอยู่ ดิฉันควรทำอย่างไรดีคะ