โจยอย 曹叡 ชื่อรอง หยวนจ้ง (元仲)

เป็นบุตรโจผี เป็นหลานโจโฉ เกิดจากนางเอียนซี ขึ้นครองราชย์ในปี พ.ศ. 769(ค.ศ.226)
ภายหลังโจผีสิ้นพระชนม์ ด้วยวัยเพียง 21 พรรษา มีพระสมัญญานามว่า เว่ยหมิงตี้ (魏明帝)
หรือ จักรพรรดิหมิงแห่งเว่ย

มีอยู่วันหนึ่งเมื่อโจยอยอายุได้สิบห้าปี พระเจ้าโจผีชวนโจยอย ไปเข้าป่าล่าสัตว์ เพื่อฝึกฝีมือการ
ยิงเกาทัณฑ์ ทรงรับสั่งให้ทหารเข้าไปต้อนกวางออกมาจากป่า ได้กวางแม่ลูกอ่อนออกมาคู่หนึ่ง
พระเจ้าโจผีจึงเอาเกาทัณฑ์ยิงถูกแม่กวางตาย เหลือเพียงลูกกวางตัวน้อยตกใจวิ่งไปมา

     ลูกกวางตัวนี้ ได้สร้างความสะเทือนใจให้กับโจผี ไม่แพ้เมื่อครั้ง โจสิดย่างเจ็ดก้าวร่ายกวี เพราะ
เมื่อลูกกวางวิ่งผ่านหน้าโจยอยไปนั้น โจยอยได้แต่ยืนนิ่ง ทั้งกายมิได้ขยับ มีเพียงแต่ดวงตาเท่านั้น
ที่กระพริบและหลั่งน้ำตาออกมา โจผีจึงถามว่า “เหตุใดเจ้าจึงไม่ยิงเกาทัณฑ์” โจยอยจึงตอบว่า

“ เนื้อสองตัวแม่ลูกพระองค์ยิงแม่นั้นตายแล้ว ข้าพเจ้าเห็นลูกเนื้อเป็นกำพร้า คิดสงสารนักจึงมิได้ทำอันตราย”

พระเจ้าโจผีได้ฟังดังนั้นก็สลดพระทัยนัก ทิ้งเกาทัณฑ์ลง พลางระลึกถึงเหตุการณ์ในครอบครัวที่ผ่านมา
โจยอยเองนั้นก็เป็นลูกกำพร้าที่ประสบชะตากรรมเช่นลูกเนื้อ แล้วจึงตรัสว่าโจยอยเป็นคนดีมีความเมตตา
สามารถให้ครองราชย์สมบัติได้ หลังจากนั้นจึงทรงตั้งให้โจยอยเป็นรัชทายาทในตำแหน่ง “เพงงวนอ๋อง”
หรือแปลเป็นภาษาไทยว่า ราชบุตรต่างกรม