มีเรื่องมาเล่าให้ฟังก่อนเนอะ (แอบฟินบ้างเศร้าบ้าง)
เกริ่นก่อนว่าเราเองอยู่ ม.ต้น น้องเค้าอยู่ ป4 เป็นเด็ก ผช. อยู่ขาว ตาตี๋ น่ารักมาก ป๊อปปูร่ามากๆ มีเเต่คนชอบคนชม ห่างกับเรา 6-7ปีนี่เเหละ
เราเป็นคนชอบน้องเค้าก่อน พยายามเข้าไปทำความรู้จัก เอาขนมไปให้ไปหาไปส่งกลับบ้านตลอด
น้องชอบมากอดมาจับมือ >//< เเต่เราเป็นคนบอกว่าอย่าทำแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นเห็นจะหาว่าไม่ดี แฮ่ะๆ ตอนเเรกๆเราสองคนสนิทกันมาก จนเพื่อนหรือคนรอบข้างชอบบอกว่าเราสองคนเป็นเเฟนกัน เราเเอบเขินนะ เเต่เราไม่ค่อยเเสดงออก ชอบทำเฉยๆ ดูอาการน้อง555
เราเลยสังเกตุเวลาน้องอยู่กับเราน้องจะงอเเงมากๆ ชอบอ้อนเรา ชอบขอนั่งตัก จนบางทีเราก็คิดว่า.. น้องชอบเราเเน่เลย
จนครั้งนึง ไม่ร็อะไรทำให้เราสองคนห่างกัน (เรารู้สึกว่าห่างมาก) จากที่สนิทกลายเป็นอีกอย่างเลย น้องไม่ตอบเเชท ไม่อ่านไลน์ ไม่ค่อยสนใจเราเหมือนเมื่อก่อนอะ
ไม่รู้สาเหตุว่าทำไมนะ.. เราไม่อยากคิดไปเอง
เราเคยคิดนะ เราอยากถามว่าน้องคิดยังไงกับเรา แต่เรากลัวคำตอบมากๆ
ถ้าอายุห่างกันขนาดนี้จะแปลกไหม ถ้าจะเป็นมากกว่าพี่น้อง เเต่ไม่ถึงเเฟนก็ได้ เเต่อยากสนิทกันไปนานๆอะ อยากสนิทกันจนน้องโตเลย
เราควรทำไงดี._____.
บอกตรงๆนะ เราคิดกับน้องเกินพี่น้องเลย มโนไปไกลเเล้ว
บอกหน่อยเราควรหยุดอยู่ตรงนี้หรือเราควรเป็นเเบบนี้ต่อไปดีอะ ทั้งๆที่รู้ว่าบางทีเราไม่มีหวังเลย เเต่เราก็พยายามมาตั้งนาน ไม่อยากให้มันจบด้วยการรู้สึกกลัว รู้สึกเปลี่ยน รู้สีกว่าเเตกต่างเกินไปอะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เเต่เราชอบน้องมากๆนะ