สวัสดีค่ะ. เพื่อนๆที่เข้ามาอ่านโพสนี้ทุกท่าน. เราเองมีเรื่องที่ไม่สามารถที่จะเล่าให้เพื่อนสนิทหรือคนรอบข้างตัวเราฟังได้. เราอึดอัดมากจะเราไม่ทีสมาธิทำงานเลย เรื่องมีอยุ่ว่าเรามีนัดไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนที่ทำงาน อาจจะด้วยความเมาหรืออะไรก้แล้วแต่วันนั้น เราเมามากจนอ้วกไม่เหลือสภาพ คืนนั้นเรากลับบ้านไม่ได้เพื่อน(ผู้ชาย)ในกลุ่มที่สนิทกันมากพาเราไปนอนด้วยที่ห้อง ในห้องนั้นมีกันอยุ่3คนคือเรา เพื่อนชาย. และเพื่อนที่เปนเกย์ เราเองพอถึงห้องก้พอมีสติอยุ่บ้างนิดหน่อยก้คลานไปอาบน้ำ เสดแล้วก้ล้มตัวลงนอนที่เตียงก้หลับไป. จนพอรุ้สึกตัวอีกที่เราก้อยุ่ในอ้อมกอดของเพื่อนชายคนสนิทไปแล้ว. (ปกติเราก้เคยนอนด้วย ตามประสาเพื่อนกันแต่ไม่ถึงขั้นกอดหรือมีอะไรกันเพราะมันเคยบอกว่ามันเปนสุภาพบุรุษถ้าไม่คิดหนือมีความรุ้สึกมันจะไม่ทำ) และเราก้กลายเปนของเค้าไปแล้ว คืนนั้นเราละอายใจมาก หลังจากเหตุการเกิดขึ้นเราไม่ได้คุยกันเลยจนเราเกบตวามรู้สึกไม่ไหวเราเลยบอกเขาไปว่าเทอระหว่างเรามันเปนไปไม่ได้ เรื่องคืนนั่นเราไม่ได้ติดใจอะไร. เราเปนเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ. เขาไม่ได้พูดอะไร. จนเราตื่อถามว่าจะไม่พูดอะไรหร้อ ตำตอบคือ 'ฉันขอโทษ' เราทำตัวไม่ถูกเลย ในใจลึกๆเราก้ชอบมันแต่ด้วยความเปนเพื่อนเรารู้ว่ามันเปนคนยังไง. คุยกับใครเรารุ้หมด เราทำใจที่จะต้องเกบความรุ้สึกแบบนี้อีกนานไหม และเวลาเจอกัน. จะเปนยังไง เราคิดไม่ออกเลย