สวัสดีค่ะ เพิ่งเขียนกระทู้เป็นครั้งแรก เชยชะมัด 555+ ถ้าผิดพลาดอะไรก็ขอโทษเอาไว้ตรงนี้ก่อนเลยละกันนะคะ
**
เรื่องมันเริ่มมาจาก ขึ้นมอปลายใหม่ เจอเพื่อนใหม่เริ่มปรับตัวเข้าสังคมใหม่ๆ
ได้เจอกับเพื่อนผู้ชายคนนึงในห้อง สมมุติว่าชื่อ A ละกันนะคะ
คือเอเป็นคนโผงผาง พูดจาห้วน หยาบกระด้าง ยิ้มยาก ค่อนข้างไม่สุงสิงกับผู้หญิง**แต่ไม่ใช่เกย์นะคะ คอนเฟริม์ ^__^
เป็นพวกบ้าการตูนอนิเมะ เก่งคอม หน้าตาถือว่าดีใช้ได้ในระดับนึงเลยค่ะ แต่เป็นพวกหยาบๆเลยไม่ค่อยมีผู้หญิงมาจีบเท่าไหร่
เผ่นหนีกันไปหมด 5555 คือเรากับเอจะเป็นคู่กัดที่ทะเลาะกันแทบทุกวัน ปะทะฝีปากกันตลอด คือเขาจะเป็นคนที่ชอบมาเเหย่ประสาทเรา
ให้เราโกรธเราโมโหเป็นประจำ (โรคจิตชะมัด-_____-) ยอมรับค่ะว่าแรกๆเราเกลียดเอมากรู้สึกไม่ถูกชะตา ปากร้าย
แต่หลังจากที่เราคบเป็นเพื่อนกับเอมา2ปี ทำให้รู้ว่าเอเป็นพวกแสดงออกไม่เก่งคล้ายๆกับพวกปากไม่ตรงกับใจทำนองนั้น แต่เวลาที่ผ่านมามันทำให้เราชิน
และรู้สึกว่าเขาก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าไหร่
**
ตอนนั้นเราแอบชอบเพื่อนคนนึงในห้องอยู่ค่ะ เอรู้ เพราะเราแสดงออกชัดเจน ช่วงปับปี้เลิฟ แหะๆ (. .);
หลังๆเรารู้ว่าเอไม่ค่อยสุงสิงกับผู้หญิงค่ะตามประสาเพื่อนสนิท เราก็แหย่แกล้ง ชอบไปเเซวเอ ประมาณว่า คิดถึง รักนะ อะไรแบบนี้555
เพราะเอจะเขินแล้วหน้าแดงซึ่งตลกดี ^O^
#ซึ่งไม่รู้เลยว่ามันจะเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตเรา...
..เป็นช่วงปีสุดท้ายค่ะ มอหก ซึงเป็นปีที่กำลังจะจบพอดี เป็นช่วงที่อยู่กับเพื่อนมากที่สุดนะเราว่า ใช้เวลาอยู่ที่โรงเรียนมากกว่าที่บ้านอีก.
เรากับเอผ่านการทำงานกิจกรรมที่ รร. + การไปเที่ยว ทำให้สนิทกันมากขึ้น
จนเราเริ่มรู้สึกถึงอะไรที่เปลี่ยนไป...
เริ่มจากการที่เอพูดดีกับเรามากขึ้น ห่ามน้อยลง แต่ยังกวนเหมือนเดิม ยิ้มกับเรามากขึ้น
(ตอนเอยิ้มน่ารักมากอะบอกตรงๆ555 เคยโดนยิ้มให้ทีนึงคือถึงกับสตั้นเลยทีเดียว)-..- เอเริ่มทำดีกับเรามากขึ้น
มีวันนึงเราเคยบ่นกับเอว่าเราไม่มีเฟสเอเลย(เอมีเฟสอยู่แล้ว) เย็นวันนั้น เอสมัครเฟสใหม่ค่ะ แล้วเพิ่มเราเป็นเพื่อนแค่คนเดียว
เริ่มรู้สึกแปลกๆแฮะ 555+ เราเริ่มแชทกันในเฟส คุยกันบ่อยขึ้น คุยกันประมาณกินข้าวยัง คุยไร้สาระ จบด้วย ฝันดี อะไรทำนองนี้
จนวันนึง เอ แชทกับเราปกติ แล้วเอส่งรหัสเลขฐานมาให้เราแปล แล้วดูถูกว่าคงแปลไม่ได้อะไรทำนองนี้-_____-
ตอนนั้นเราว่างค่ะ ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงในการแปล (ดูพยายาม) แล้วเราก็แปลได้ ซึ่งสิ่งที่เราแปลได้ทำเราอึ้งไปเลยทีเดียว
#เอบอกเราว่า(รหัสเลขฐานที่แปลได้) #เอชอบเรานะ <3
เรางงนะ ทำตัวไม่ถูก จะเขินก็ไม่เชิง มันงงๆมากกว่า แล้วเราก็เลยตอบกลับเอไปว่า เราเเปลได้นะ ซึ่งเอก็เงียบไปสักพักนึง
แล้วเราก็พิมพ์ไปว่า เอบอกว่าชอบเรานะ ใช่ไหม? เอก็บอกว่าใช่ #เราต่างคนต่างเงียบไปสักนาทีสองนาที เอพิมพ์มาหาเราว่า >>ล้อเล่น<<
แล้วหัวเราะ 555 มา (ซึ่งข้อเสียของการแชทคือทำให้เราไม่เห็นสีหน้าของอีกฝ่าย เลยทำให้เดาอารมณ์ไม่ถูก) ??
เราก็อ๋อๆ เค ล้อเล่น แล้วก็จบแชทไป #จำได้ไหมว่าเราบอกว่าเราแอบชอบเพื่อนในห้องอยู่ เราเลยไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง สับสนกับความรู้สึก
...
วันรุ่งขึ้นเราสองคนก็ทำเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องปกติ ไม่มีไรเกิดขึ้น
และเราก็ได้มารู้ว่า เพื่อนสนิทเราชื่อบี ก็ชอบ เอเหมือนกัน เอก็รู้ค่ะ -O- มันเลยทำให้เราตัดสินใจได้ง่ายขึ้น
ว่าเราจะเลิกยุ่งกับเอ รักษาระยะห่างเพื่อเพื่อนเรา
แต่เราไม่ได้บอกเพื่อนนะ ว่าเอบอกชอบเรา เก็บไว้เป็นความลับต่อไป
เวลาผ่านไป. เรากับเอก็พยายามทำตัวปกติค่ะ เอก็มีประชดประชันเราบ้างเวลาเราเขินหรืออายคนที่เราแอบชอบ แต่เอก็ยังทำดีกับเราตลอดมา
จนวันอำลา วันสุดท้ายของวันจบการศึกษา เอขอดอกกุหลาบเรา 1 ดอก เราก็ให้ไปค่ะเพราะคิดว่าจบแล้ว เพื่อนกันวันสุดท้ายเพื่อมิตรภาพ
เอถ่ายรูปดอกกุหลาบเราลงเฟส(เฟสที่มีเราคนเดียว) แล้วลงเพลง คู่กรรม -______-
เราก็งงๆ ไม่รู้จะทำยังไงจนจบการศึกษา ต่างคนต่างแยกย้ายไปมหาลัยของตน
.
#นอกเรื่องแป็บนึงนะคะ อัพเดตเรื่องคนที่เราแอบรักนะคะ ไม่แฮปปี้ค่ะ เขาบอกเราว่าเป็นเพื่อนกันดีกว่าเดี๋ยวเสียเพื่อน
รู้สึกเหมือนเวรกรรมตามทัน555(ถ้าอยากรู้เรื่องราวรอกระทู้2นะคะ)
กลับมาเรื่องเดิมค่ะ..
.
เรามีโอกาสได้คุยกับเอบ้าง ในเฟส ซึ่งนานที ถามไถ่แบบเพื่อนธรรมดา
จนมีวันนึงเรานึกครึ้มยังไงไม่รู้ เปิดใจกับเพื่อนสนิทบี เล่าเรื่องเอให้ฟัง..
เราได้รู้จากปากเพื่อนบีที่หลังว่า บีก็แค่เล่นๆกับเอ ธรรมดา ไม่ได้แอบชอบจริงๆ
#เอ้า ..
.-[ ]-
. -O-
... งงค่ะ เงิบ แล้วบีก็บอกเราว่า ทำไมไม่คุยกับบีในตอนนั้น ซึ้งถ้าเปิดใจกันป่านนี้เรากับเอก็คบกันจนถึงทุกวันนี้แล้ว
เงิบค่ะ ..ไปไม่เป็น ตอนนั้นยอมรับอยากจะบีบคอบีมาก 55555 โว้ยยยยยยย!!! เสียดายเอมากค่ะบอกตรงๆ เพราะเอเป็นผู้ชายที่ดีมากจริงๆ นิสัยดี + หน้าตาค่อนข้างดี เสียดายค่ะยอมรับ เสียดายเวลา เสียดายโอกาส เฮ้อออออออออ จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังงงค่ะ สรุปเอชอบเราจริงไหม ไม่ชัดเจน เราชอบเอ(หรือเสียดายว่ะ ค่อนข้างมั่นใจว่าเสียดาย) แต่ที่แน่ๆเราเสียเอไปแล้ว ร้องไห้แปร้บบบบบTT^TT เพราะความไม่ชัดเจน ไม่เคลียร์
ยังไงสุดท้ายก็ขอให้ทุกคนที่ได้อ่านกระทู้นี้เอาเราไปเป็นตัวอย่างนะคะ โอกาสเสียแล้วเสียเลยคะ คนดีๆเดี๋ยวนี้หายากด้วย
แล้วเจอกันกระทู้ต่อไปนะคะ
#
#บายค่ะ ..จาก....ท้องฟ้าวันนี้...
เคยมีรู้สึกไม่ชัดเจนกับเพื่อนในกลุ่มไหมคะ
**
เรื่องมันเริ่มมาจาก ขึ้นมอปลายใหม่ เจอเพื่อนใหม่เริ่มปรับตัวเข้าสังคมใหม่ๆ
ได้เจอกับเพื่อนผู้ชายคนนึงในห้อง สมมุติว่าชื่อ A ละกันนะคะ
คือเอเป็นคนโผงผาง พูดจาห้วน หยาบกระด้าง ยิ้มยาก ค่อนข้างไม่สุงสิงกับผู้หญิง**แต่ไม่ใช่เกย์นะคะ คอนเฟริม์ ^__^
เป็นพวกบ้าการตูนอนิเมะ เก่งคอม หน้าตาถือว่าดีใช้ได้ในระดับนึงเลยค่ะ แต่เป็นพวกหยาบๆเลยไม่ค่อยมีผู้หญิงมาจีบเท่าไหร่
เผ่นหนีกันไปหมด 5555 คือเรากับเอจะเป็นคู่กัดที่ทะเลาะกันแทบทุกวัน ปะทะฝีปากกันตลอด คือเขาจะเป็นคนที่ชอบมาเเหย่ประสาทเรา
ให้เราโกรธเราโมโหเป็นประจำ (โรคจิตชะมัด-_____-) ยอมรับค่ะว่าแรกๆเราเกลียดเอมากรู้สึกไม่ถูกชะตา ปากร้าย
แต่หลังจากที่เราคบเป็นเพื่อนกับเอมา2ปี ทำให้รู้ว่าเอเป็นพวกแสดงออกไม่เก่งคล้ายๆกับพวกปากไม่ตรงกับใจทำนองนั้น แต่เวลาที่ผ่านมามันทำให้เราชิน
และรู้สึกว่าเขาก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าไหร่
**
ตอนนั้นเราแอบชอบเพื่อนคนนึงในห้องอยู่ค่ะ เอรู้ เพราะเราแสดงออกชัดเจน ช่วงปับปี้เลิฟ แหะๆ (. .);
หลังๆเรารู้ว่าเอไม่ค่อยสุงสิงกับผู้หญิงค่ะตามประสาเพื่อนสนิท เราก็แหย่แกล้ง ชอบไปเเซวเอ ประมาณว่า คิดถึง รักนะ อะไรแบบนี้555
เพราะเอจะเขินแล้วหน้าแดงซึ่งตลกดี ^O^
#ซึ่งไม่รู้เลยว่ามันจะเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตเรา...
..เป็นช่วงปีสุดท้ายค่ะ มอหก ซึงเป็นปีที่กำลังจะจบพอดี เป็นช่วงที่อยู่กับเพื่อนมากที่สุดนะเราว่า ใช้เวลาอยู่ที่โรงเรียนมากกว่าที่บ้านอีก.
เรากับเอผ่านการทำงานกิจกรรมที่ รร. + การไปเที่ยว ทำให้สนิทกันมากขึ้น
จนเราเริ่มรู้สึกถึงอะไรที่เปลี่ยนไป...
เริ่มจากการที่เอพูดดีกับเรามากขึ้น ห่ามน้อยลง แต่ยังกวนเหมือนเดิม ยิ้มกับเรามากขึ้น
(ตอนเอยิ้มน่ารักมากอะบอกตรงๆ555 เคยโดนยิ้มให้ทีนึงคือถึงกับสตั้นเลยทีเดียว)-..- เอเริ่มทำดีกับเรามากขึ้น
มีวันนึงเราเคยบ่นกับเอว่าเราไม่มีเฟสเอเลย(เอมีเฟสอยู่แล้ว) เย็นวันนั้น เอสมัครเฟสใหม่ค่ะ แล้วเพิ่มเราเป็นเพื่อนแค่คนเดียว
เริ่มรู้สึกแปลกๆแฮะ 555+ เราเริ่มแชทกันในเฟส คุยกันบ่อยขึ้น คุยกันประมาณกินข้าวยัง คุยไร้สาระ จบด้วย ฝันดี อะไรทำนองนี้
จนวันนึง เอ แชทกับเราปกติ แล้วเอส่งรหัสเลขฐานมาให้เราแปล แล้วดูถูกว่าคงแปลไม่ได้อะไรทำนองนี้-_____-
ตอนนั้นเราว่างค่ะ ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงในการแปล (ดูพยายาม) แล้วเราก็แปลได้ ซึ่งสิ่งที่เราแปลได้ทำเราอึ้งไปเลยทีเดียว
#เอบอกเราว่า(รหัสเลขฐานที่แปลได้) #เอชอบเรานะ <3
เรางงนะ ทำตัวไม่ถูก จะเขินก็ไม่เชิง มันงงๆมากกว่า แล้วเราก็เลยตอบกลับเอไปว่า เราเเปลได้นะ ซึ่งเอก็เงียบไปสักพักนึง
แล้วเราก็พิมพ์ไปว่า เอบอกว่าชอบเรานะ ใช่ไหม? เอก็บอกว่าใช่ #เราต่างคนต่างเงียบไปสักนาทีสองนาที เอพิมพ์มาหาเราว่า >>ล้อเล่น<<
แล้วหัวเราะ 555 มา (ซึ่งข้อเสียของการแชทคือทำให้เราไม่เห็นสีหน้าของอีกฝ่าย เลยทำให้เดาอารมณ์ไม่ถูก) ??
เราก็อ๋อๆ เค ล้อเล่น แล้วก็จบแชทไป #จำได้ไหมว่าเราบอกว่าเราแอบชอบเพื่อนในห้องอยู่ เราเลยไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง สับสนกับความรู้สึก
...
วันรุ่งขึ้นเราสองคนก็ทำเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องปกติ ไม่มีไรเกิดขึ้น
และเราก็ได้มารู้ว่า เพื่อนสนิทเราชื่อบี ก็ชอบ เอเหมือนกัน เอก็รู้ค่ะ -O- มันเลยทำให้เราตัดสินใจได้ง่ายขึ้น
ว่าเราจะเลิกยุ่งกับเอ รักษาระยะห่างเพื่อเพื่อนเรา
แต่เราไม่ได้บอกเพื่อนนะ ว่าเอบอกชอบเรา เก็บไว้เป็นความลับต่อไป
เวลาผ่านไป. เรากับเอก็พยายามทำตัวปกติค่ะ เอก็มีประชดประชันเราบ้างเวลาเราเขินหรืออายคนที่เราแอบชอบ แต่เอก็ยังทำดีกับเราตลอดมา
จนวันอำลา วันสุดท้ายของวันจบการศึกษา เอขอดอกกุหลาบเรา 1 ดอก เราก็ให้ไปค่ะเพราะคิดว่าจบแล้ว เพื่อนกันวันสุดท้ายเพื่อมิตรภาพ
เอถ่ายรูปดอกกุหลาบเราลงเฟส(เฟสที่มีเราคนเดียว) แล้วลงเพลง คู่กรรม -______-
เราก็งงๆ ไม่รู้จะทำยังไงจนจบการศึกษา ต่างคนต่างแยกย้ายไปมหาลัยของตน
.
#นอกเรื่องแป็บนึงนะคะ อัพเดตเรื่องคนที่เราแอบรักนะคะ ไม่แฮปปี้ค่ะ เขาบอกเราว่าเป็นเพื่อนกันดีกว่าเดี๋ยวเสียเพื่อน
รู้สึกเหมือนเวรกรรมตามทัน555(ถ้าอยากรู้เรื่องราวรอกระทู้2นะคะ)
กลับมาเรื่องเดิมค่ะ..
.
เรามีโอกาสได้คุยกับเอบ้าง ในเฟส ซึ่งนานที ถามไถ่แบบเพื่อนธรรมดา
จนมีวันนึงเรานึกครึ้มยังไงไม่รู้ เปิดใจกับเพื่อนสนิทบี เล่าเรื่องเอให้ฟัง..
เราได้รู้จากปากเพื่อนบีที่หลังว่า บีก็แค่เล่นๆกับเอ ธรรมดา ไม่ได้แอบชอบจริงๆ
#เอ้า ..
.-[ ]-
. -O-
... งงค่ะ เงิบ แล้วบีก็บอกเราว่า ทำไมไม่คุยกับบีในตอนนั้น ซึ้งถ้าเปิดใจกันป่านนี้เรากับเอก็คบกันจนถึงทุกวันนี้แล้ว
เงิบค่ะ ..ไปไม่เป็น ตอนนั้นยอมรับอยากจะบีบคอบีมาก 55555 โว้ยยยยยยย!!! เสียดายเอมากค่ะบอกตรงๆ เพราะเอเป็นผู้ชายที่ดีมากจริงๆ นิสัยดี + หน้าตาค่อนข้างดี เสียดายค่ะยอมรับ เสียดายเวลา เสียดายโอกาส เฮ้อออออออออ จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังงงค่ะ สรุปเอชอบเราจริงไหม ไม่ชัดเจน เราชอบเอ(หรือเสียดายว่ะ ค่อนข้างมั่นใจว่าเสียดาย) แต่ที่แน่ๆเราเสียเอไปแล้ว ร้องไห้แปร้บบบบบTT^TT เพราะความไม่ชัดเจน ไม่เคลียร์
ยังไงสุดท้ายก็ขอให้ทุกคนที่ได้อ่านกระทู้นี้เอาเราไปเป็นตัวอย่างนะคะ โอกาสเสียแล้วเสียเลยคะ คนดีๆเดี๋ยวนี้หายากด้วย
แล้วเจอกันกระทู้ต่อไปนะคะ
#
#บายค่ะ ..จาก....ท้องฟ้าวันนี้...