เราเคยเรียนโรงเรียนสังกัด กทม เจอครูแย่ๆ หนึ่งคน (เขียนแบบนี้เพราะคุณครูท่านอื่นดีๆทั้งนั้นค่ะ) จำได้ว่าตอนนั้นจัดแถววิชาลูกเสือ แล้วมีการแบ่งกลุ่มเด็กโดยนับ 1,2,3 เราไม่ได้ยินว่าเพื่อนนับเลขอะไรเราก็เลยนับผิด ครูใช้กำปั้นทุบหลังเราจนกระเด็นออกมานอกแถวเลยค่ะ กระเด็นจริงๆเพราะเราตัวเล็กมาก เจ็บไม่เท่าไหร่แต่อายมากกว่า ตอนเย็นคุณย่ามารับก็ฟ้องเลยค่ะ ย่าเราของขึ้นบุกไปบ้านครูประจำชั้นช่วงเย็นวันนั้นเลย ลากเราไปกดกริ่งหน้าบ้าน (อยู่หมู่บ้านเดียวกัน) เล่าให้ฟังอย่างละเอียด ตอนเช้างานเข้าเราค่ะ เพราะนังครูชั่วมาพูดในห้องเราเสียงดังฟังชัดเลยว่าห้ามเพื่อนๆเล่นกับเราเพราะเราฟ้องเก่ง แตะต้องไม่ได้นะยัยคนเนี้ย นู่นนี่นั่นอีกเยอะ. เราก็ให้นางด่าไปจนกว่าจะพอใจ ตอนเย็นเราบอกย่าอีกรอบ เช้าวันรุ่งขึ้นย่าเราบุกไปห้อง ผอ.ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้. มารู้อีกทีตอน ผอ. เรียกให้ไปพบพร้อมนังครูชั่ว ให้นังนั่นขอโทษเราต่อหน้าย่า เรายังจำสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกมาจนถึงทุกวันนี้ สะใจที่สุด หลังจากนั้นนางไม่กล้ายุ่งกับเราอีกเลย

**ขอโทษผู้อ่านที่เรียกคุณครูไม่สุภาพนะคะ แต่ทั้งชีวิตของเราเจอแย่ๆแค่คนเดียวนี่แหละค่ะ นอกนั้นจะถึงระดับอุดมศึกษาเจอแต่ครูดีๆมาโดยตลอด**
แนะนำว่าให้ จขกท ร้องเรียนนะคะ ถ้ากลัวมีปัญหากับลูกก็รอให้ย้ายก่อนแล้วจัดหนักเลยค่ะ ถึงตอนนั้นมาตั้งกระทู้อีกทีนะคะ จะช่วยโหวตให้

เหตุผลเรื่องปรับตัว หรืออยู่ง่ายกินง่าย ฟังไม่ขึ้นนะคะ

การทำสิ่งที่ไม่เหมาะกับวัย มันเหมือนเเถ หรือตรรกะป่วยๆ ค่ะ
รร ทำเเบบนี้ เหมือนไม่มีฝ่ายโภชนาการ หรือหากมี ก็น่าเอาออกนะ ทำงานเเบบนี้
ถ้างบมันน้อย(เเต่เราชัวร์ว่าไม่ใช่) ฝ่ายบริหารต้องโดนสอบค่ะ
จขกท ทำดีเเล้วที่เอามาบอกกล่าวค่ะ ทุกวันนี้โซเชียลเข้าถึงได้ทุกที่

คนที่ทำอะไรไม่ถูกไม่ควรไม่เหมาะสม คือคนที่ต้องระวังตัวเเละควรปรับปรุงตัว
ไม่ใช่ฝ่ายถูกกระทำที่ต้องมานั่งกลัวเหมือนสมัยที่เล่นพรรคเล่นพวกได้ง่าย โซเชียลยังเข้าไม่ถึง
ใครจะบอกว่าเป็นการประจาน คือมันก็จริงไง เเต่ถ้าทำถูก คุณจะกลัวอะไร
ยกเว้นเสียเเต่ว่า สิ่งนั้นมันไม่ถูกน่ะ

เรื่องนี้เข้าข้าง จขกท ค่ะ
มีโอกาสทำงานเรื่องเด็กเล็กมาบ้าง สัมภาษณ์หมอเเละนักโภชนาการมาเยอะ

ถ้ามีปัญหาที่อาหาร อื่นๆหรือครูไม่ได้แย่มากจริงๆ แล้วคุณแม่มีปัญหาทางการเงินจริงๆ ก็ให้เรียนต่อเถอะค่ะ แก้ด้วยการห่อข้าวไปกินแทนก็ได้

เวลาไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม อย่าลืมว่าคอมเม้นท์ทั้งหลายในพันทิป ช่วยคุณแม่ไม่ได้นะ

เรากึ่งๆแอบเข้าใจทางโรงเรียนค่ะ
ครูก็คงไม่ได้มีอำนาจในการเปลี่ยนแปลงอะไร ไม่กล้าไปก้าวก่ายหน้าที่คนอื่นมาก. เค้าทำได้อย่างมากแค่ช่วยพูดให้ผู้ปกครองเย็นลง

เราก็เด็กโรงเรียนกทม เรียนป.2-ป.6 ที่บ้านเจอฤทธิ์ฟองสบู่แตกตอนนั้น
โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนที่ดีมากๆ ระเบียบวินัยเป๊ะมาก ตีคือตี ผิดคือผิดตัดผมกันหน้าเสาธง ครูไม่ได้ต้องโอ๋เว่อร์เพราะเกรงใจผู้ปกครอง
เราจำได้ว่าตอนไปเรียนแรกๆ ค่าอาหาร7บาท อาหารดี กินอร่อย
แต่พอกทมประกาศว่ากินฟรี. อาหารขยะมาก อาทิตย์นึงจะมีก๋วยเตี๋ยววิญญาณเนื้อสัตว์ สลับกับราดหน้ารสชาดแย่ๆ3-4วัน มีข้าวกับกับ1-2วัน วันไหนได้กินข้าวจะดีใจกันมาก. เพราะก๋วยเตี๋ยวกับราดหน้ามันแย่จริงๆ เบื่อก็เบื่อ

แต่เชื่อมั้ย มองย้อนกลับไป เรารู้สึกดีมากที่เราได้เรียนที่นี่ เราได้อะไรมากกว่าวิชาการค่ะ อะไรที่ครูโรงเรียน กทม กล้าสอนเด็กจริงๆ
แล้วก๋วยเตี๋ยววิญญาณเนื้อสัตว์ก็ไม่ได้ทำให้เราโง่กว่าคนอื่นเลยค่ะ
เราสอบเข้าม.1โรงเรียนดังที่สุดในแถบนั้น และเอนท์ติดคณะที่การแข่งขันสูงสุด
กล้าพูดได้เต็มปากเลยว่าเพราะโรงเรียนนี้สอนมาดี

คุณแม่รู้ดีที่สุดค่ะ ว่าการเงินไหวแค่ไหน ควรย้ายหรือควรอยู่
คนมีเงินที่โตมากับโรงเรียนเอกชน ลูกเรียนเอกชน อาจจะตกใจรับไม่ได้ จนยิ่งเพิ่มความรู้สึกมากขึ้น

ยังไงก็ค่อยๆคิดหาทางนะคะ