สวัสดีค่ะ ดิฉันมีลูกสาว อยู่ชั้น ป.1 โรงเรียนประถมแห่งหนึ่งในเขตบางกะปิ ที่เน้นภาษาจีน (พอจะทราบกันใช่มั้ยค่ะ) เรื่องมีอยู่ว่า
เราย้ายลูกมาจากต่างจังหวัด มาเรียน ป.1 ที่นี่ ตอนซัมเมอร์ ปีที่แล้ว ก็ให้ลูกไปเรียนปรับตัว และได้พบว่า ครูที่สอนภาษาไทยนั้น
ตรวจหลายครั้ง ที่เด็กเขียนผิด แต่ครูให้ถูก ไม่ว่าจะเป็นโจทย์ หรือว่าคำตอบ
เราเป็นแม่ เราก็ ตรวจและวงไว้ แล้วก็สอนลูกอีกครั้งว่า อันนี้ผิดนะ ที่ถูกต้องเป็น แบบนี้ .... ก็สอนกันไป แต่ก็ขัดในใจแล้วว่า "ทำไม" ครูถึงให้ถูกมา
ก็ยังไม่กล้าที่จะสอบถามครู เพราะ 3 ปี ที่ลูกเรียนอนุบาล เราไม่ได้สอนลูกเลย เราก็เลยคิดว่า ลูกเราอ่อน
และประกอบกับมีเพื่อนเป็นผู้ปกครอง อยู่ที่โรงเรียนนี้เช่นกัน ลูกเขา จะขึ้นป.4 เราได้ความจากเพื่อนว่า
"ครูคนนี้เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร มีแต่คนเอือม และต้องทำใจไปเอง"
เรายิ่งสับสน และไม่เข้าใจว่า "ทำไม" ก็ปล่อยเวลาผ่านไป ไม่คิดเรื่องนี้อีก
พอเริ่มเรียนเทอม 1 เราก็ไม่ได้เห็นหนังสือ หรือการบ้านลูกเท่าไหร่ เพราะให้เขาเรียนพิเศษตอนเย็น คือ การนั่งทำการบ้านเพื่อให้ถึงเวลาที่พ่อแม่เลิกงาน
แล้วไปรับเขาที่โรงเรียน แต่ เรามาเห็นว่า ในสมุดจดการบ้านของลูกเรา ก็ยังเขียนผิดๆ ถูกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดมากอะไร คิดแต่โทษลูกตัวเองว่า จดไม่ดี
อ่านไม่ค่อยได้ เราก็ปรับที่ลูกเราเอง และวงกลมคำผิดเช่นเดิม และแก้ให้เขาดูเช่นเดิม
วิธีของเราคือจะไม่ให้ลูกลบคำผิด ที่ครูตรวจถูกนะค่ะ เพราะ เขาจะได้เห็นว่า คำนั้นเขาผิด แต่เราจะเขียนคำที่ถูกต้องไว้ข้างๆ กัน
จนเวลาผ่านไป ได้ 2 เดือนใน เทอม 1 ลูกเริ่มอ่านหนังสือได้มากขึ้น แต่ก็ยังช้า แต่การเขียน ก็ยังผิดแต่ครูตรวจให้ถูก อีกเช่นเดิม คุณแม่ จะไม่รู้สึกมีปัญหาเลย หาก การตรวจแบบพลาด ของคุณครูนั้น มัน สัก 10เปอร์เซ็นต์ จากการทำของเด็ก แต่ มันไม่ใช่มันมากกว่านั้น เราก็ดูของเด็กคนอื่นๆ ในห้อง ซึ่งก็คือปัญหาเดียวกัน แต่เพียงแค่ ของเด็กคนอื่นสะอาด ไม่รอยวงกลม จากทางบ้านเหมือนของลูกเรา
เราได้แต่เก็บความรู้สึกนี้มาเรื่อยๆ จนลูกจบ เทอม 1 ได้คะแนนภาษาไทย ที่ 83 เต็ม 100 เราไม่ค่อยมั่นใจ แต่ก็ชมลูกว่า "ดี" แต่ยังเป็นเรื่องคาใจ
จนวันประชุมผู้ปกครอง ที่จะเข้าเทอม 2 ทางโรงเรียนได้มีแบบสอบถาม ถามเกี่ยวกับรายละเอียดการจัดการประชุม สถานที่ และอื่นๆ
จนมาถึงสุดท้าย ว่า "คำแนะนำ"
เราก็เลยลองเขียนไปว่า "อยากให้ทางโรงเรียน ช่วยกวดกันการเขียนภาษาไทยของเด็กชั้น ป.1 เพราะ เด็กเขียนผิด และคุณครูตรวจถูกบ่อยมาก เด็กยังเล็ก จะจำในสิ่งผิดตั้งแต่เริ่มต้น"
แล้วเรื่องก็เกิดจากตรงนี้ .......
เมื่อ สัปดาห์ที่ 2 ของเดือน พ.ย. ที่เป็นเดือนเปิดเรียนนั้น เย็นวันหนึ่ง ลูกกลับมาบ้านแล้ว มาบอกเราว่า
"ม๊า ครู...... บอกว่า เธอเขียนผิดเอง แล้ว ผู้ปกครองเธอจะมาโทษครูได้ยังไง"
ขอสอบถามเพื่อนๆ ที่เป็นพ่อแม่ทั้งหลายว่า คิดยังไงกับคำพูดนี้ของครูค่ะ?
เช้าวันรุ่งขึ้น เราเข้าพบ ผอ. และเรียนแจ้ง เขากับคำพูดนี้ เราถึงเข้าใจว่า ที่มาของคำพูดนี้มาจากไหน เรื่องมันมีอยู่ว่า
ผอ - "พอดีมีเรียกเขามาตักเตือน และให้เข้มงวดในการตรวจงานให้มากขึ้นหน่อย ซึ่งครูเขาก็รับปากว่าจะทำ เพราะว่า ผอ. ได้อ่านข้อความในคำแนะนำที่เราเขียนไป และไปตรวจสอบตามห้องของเด็กๆ ป.1 ทุกห้องว่า มีหนังสือของใครที่เขียนผิด แต่ครูตรวจถูกบ้าง? เด็ก ห้อง 1 ไม่มี เด็กห้อง 2 ไม่มี มาเด็กห้อง 3 (ห้องลูกเรา) ก็มีลูกเรา ยกมือ และบอกว่าอย่างฉะฉานวา่ "ของหนูค่ะ"
เราเลยถึงบางอ้อ ว่า อ้อ เป็นเพราะแบบนี้นี่เอง ก็เลยบอก ผอ. ไปว่า แล้วคุณครู ก็ไม่สมควรพูดแบบนี้กับเด็กมั้ยค่ะ?
ผอ. ก็รับปากไว้ว่า ก็จะช่วยดูให้
ก่อนกลับ เรายังย้ำกับ ผอ. ว่า แล้วแบบนี้ ลูกหนูจะมีปัญหากับครู หรือมีปัญหาในโรงเรียนมั้ยค่ะ?
ผอ. ก็รับปาก อีกเช่นกัน ว่า ไม่มีหรอกไม่ต้อง เป็นห่วง
คำถามแรก คุณคิดยังไง กับ คำพูดของครูที่สอนภาษาไทย คนนี้ ค่ะ
เพราะสิ่งที่กำลังจะมาเล่าต่อนั้น มัน สุดจะบรรยาย และเครียดกับคำว่า "จรรยาบรรณครู" จริงๆ ค่ะ
ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นนะค่ะ ดิฉันรับฟังทั้งความคิดเห็น และคำติชมค่ะ เดี๋ยวจะเล่าเหตุการณ์ที่เริ่มจะมืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอคำแนะนำคุณพ่อคุณแม่ เมื่อมีปัญหากับคุณครูที่โรงเรียน
เราย้ายลูกมาจากต่างจังหวัด มาเรียน ป.1 ที่นี่ ตอนซัมเมอร์ ปีที่แล้ว ก็ให้ลูกไปเรียนปรับตัว และได้พบว่า ครูที่สอนภาษาไทยนั้น
ตรวจหลายครั้ง ที่เด็กเขียนผิด แต่ครูให้ถูก ไม่ว่าจะเป็นโจทย์ หรือว่าคำตอบ
เราเป็นแม่ เราก็ ตรวจและวงไว้ แล้วก็สอนลูกอีกครั้งว่า อันนี้ผิดนะ ที่ถูกต้องเป็น แบบนี้ .... ก็สอนกันไป แต่ก็ขัดในใจแล้วว่า "ทำไม" ครูถึงให้ถูกมา
ก็ยังไม่กล้าที่จะสอบถามครู เพราะ 3 ปี ที่ลูกเรียนอนุบาล เราไม่ได้สอนลูกเลย เราก็เลยคิดว่า ลูกเราอ่อน
และประกอบกับมีเพื่อนเป็นผู้ปกครอง อยู่ที่โรงเรียนนี้เช่นกัน ลูกเขา จะขึ้นป.4 เราได้ความจากเพื่อนว่า
"ครูคนนี้เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร มีแต่คนเอือม และต้องทำใจไปเอง"
เรายิ่งสับสน และไม่เข้าใจว่า "ทำไม" ก็ปล่อยเวลาผ่านไป ไม่คิดเรื่องนี้อีก
พอเริ่มเรียนเทอม 1 เราก็ไม่ได้เห็นหนังสือ หรือการบ้านลูกเท่าไหร่ เพราะให้เขาเรียนพิเศษตอนเย็น คือ การนั่งทำการบ้านเพื่อให้ถึงเวลาที่พ่อแม่เลิกงาน
แล้วไปรับเขาที่โรงเรียน แต่ เรามาเห็นว่า ในสมุดจดการบ้านของลูกเรา ก็ยังเขียนผิดๆ ถูกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดมากอะไร คิดแต่โทษลูกตัวเองว่า จดไม่ดี
อ่านไม่ค่อยได้ เราก็ปรับที่ลูกเราเอง และวงกลมคำผิดเช่นเดิม และแก้ให้เขาดูเช่นเดิม
วิธีของเราคือจะไม่ให้ลูกลบคำผิด ที่ครูตรวจถูกนะค่ะ เพราะ เขาจะได้เห็นว่า คำนั้นเขาผิด แต่เราจะเขียนคำที่ถูกต้องไว้ข้างๆ กัน
จนเวลาผ่านไป ได้ 2 เดือนใน เทอม 1 ลูกเริ่มอ่านหนังสือได้มากขึ้น แต่ก็ยังช้า แต่การเขียน ก็ยังผิดแต่ครูตรวจให้ถูก อีกเช่นเดิม คุณแม่ จะไม่รู้สึกมีปัญหาเลย หาก การตรวจแบบพลาด ของคุณครูนั้น มัน สัก 10เปอร์เซ็นต์ จากการทำของเด็ก แต่ มันไม่ใช่มันมากกว่านั้น เราก็ดูของเด็กคนอื่นๆ ในห้อง ซึ่งก็คือปัญหาเดียวกัน แต่เพียงแค่ ของเด็กคนอื่นสะอาด ไม่รอยวงกลม จากทางบ้านเหมือนของลูกเรา
เราได้แต่เก็บความรู้สึกนี้มาเรื่อยๆ จนลูกจบ เทอม 1 ได้คะแนนภาษาไทย ที่ 83 เต็ม 100 เราไม่ค่อยมั่นใจ แต่ก็ชมลูกว่า "ดี" แต่ยังเป็นเรื่องคาใจ
จนวันประชุมผู้ปกครอง ที่จะเข้าเทอม 2 ทางโรงเรียนได้มีแบบสอบถาม ถามเกี่ยวกับรายละเอียดการจัดการประชุม สถานที่ และอื่นๆ
จนมาถึงสุดท้าย ว่า "คำแนะนำ"
เราก็เลยลองเขียนไปว่า "อยากให้ทางโรงเรียน ช่วยกวดกันการเขียนภาษาไทยของเด็กชั้น ป.1 เพราะ เด็กเขียนผิด และคุณครูตรวจถูกบ่อยมาก เด็กยังเล็ก จะจำในสิ่งผิดตั้งแต่เริ่มต้น"
แล้วเรื่องก็เกิดจากตรงนี้ .......
เมื่อ สัปดาห์ที่ 2 ของเดือน พ.ย. ที่เป็นเดือนเปิดเรียนนั้น เย็นวันหนึ่ง ลูกกลับมาบ้านแล้ว มาบอกเราว่า
"ม๊า ครู...... บอกว่า เธอเขียนผิดเอง แล้ว ผู้ปกครองเธอจะมาโทษครูได้ยังไง"
ขอสอบถามเพื่อนๆ ที่เป็นพ่อแม่ทั้งหลายว่า คิดยังไงกับคำพูดนี้ของครูค่ะ?
เช้าวันรุ่งขึ้น เราเข้าพบ ผอ. และเรียนแจ้ง เขากับคำพูดนี้ เราถึงเข้าใจว่า ที่มาของคำพูดนี้มาจากไหน เรื่องมันมีอยู่ว่า
ผอ - "พอดีมีเรียกเขามาตักเตือน และให้เข้มงวดในการตรวจงานให้มากขึ้นหน่อย ซึ่งครูเขาก็รับปากว่าจะทำ เพราะว่า ผอ. ได้อ่านข้อความในคำแนะนำที่เราเขียนไป และไปตรวจสอบตามห้องของเด็กๆ ป.1 ทุกห้องว่า มีหนังสือของใครที่เขียนผิด แต่ครูตรวจถูกบ้าง? เด็ก ห้อง 1 ไม่มี เด็กห้อง 2 ไม่มี มาเด็กห้อง 3 (ห้องลูกเรา) ก็มีลูกเรา ยกมือ และบอกว่าอย่างฉะฉานวา่ "ของหนูค่ะ"
เราเลยถึงบางอ้อ ว่า อ้อ เป็นเพราะแบบนี้นี่เอง ก็เลยบอก ผอ. ไปว่า แล้วคุณครู ก็ไม่สมควรพูดแบบนี้กับเด็กมั้ยค่ะ?
ผอ. ก็รับปากไว้ว่า ก็จะช่วยดูให้
ก่อนกลับ เรายังย้ำกับ ผอ. ว่า แล้วแบบนี้ ลูกหนูจะมีปัญหากับครู หรือมีปัญหาในโรงเรียนมั้ยค่ะ?
ผอ. ก็รับปาก อีกเช่นกัน ว่า ไม่มีหรอกไม่ต้อง เป็นห่วง
คำถามแรก คุณคิดยังไง กับ คำพูดของครูที่สอนภาษาไทย คนนี้ ค่ะ
เพราะสิ่งที่กำลังจะมาเล่าต่อนั้น มัน สุดจะบรรยาย และเครียดกับคำว่า "จรรยาบรรณครู" จริงๆ ค่ะ
ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นนะค่ะ ดิฉันรับฟังทั้งความคิดเห็น และคำติชมค่ะ เดี๋ยวจะเล่าเหตุการณ์ที่เริ่มจะมืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ