กระทู้นี้ขอรีวิวแบบไม่ละเอียดนัก เพราะน่าจะมีคนเขียนละเอียดๆ ไว้หมดแล้ว (จริงๆ ขี้เกียจ ๕๕๕)
แถมเพจเกี่ยวกับท่องเที่ยวไทเป หรือไต้หวันออกก็จะเยอะ อาทิเช่น
กลุ่มท่องเที่ยวในไต้หวันด้วยตัวเอง (ใน FB)
เพจ 1000MilesJourney.com
หรือจะเป็นเพจ Sarinee Cheng คุณส้มโอแห่งไต้หวัน

เราเลยรีวิวแบบชมเมือง รีวิวแบบกระทู้ละที่จะดีกว่า
เจิมกระทู้แรกของซีรีส์นี้จะพาไปเดินเล่นแถวๆ วัดหลงซาน วัดสุดขลังมลังเมลืองของกรุงไทเปเขา
ตามมาดูกันว่าในวัด และรอบๆ วัดมีอะไรน่าสนใจกันบ้าง

การเดินทาง: รถไฟสายสีฟ้า สถานี Longshan Temple

*******************************************
สรุปสั้นๆ เกี่ยวกับย่านนี้:
ที่สถานีวัดหลงซาน (Longshan Temple Station) ให้กลิ่นอายแบบย่านเยาวราช ผสมสภากาแฟแบบฉบับประเทศไทย
สถานีนี้เป็นที่ตั้งของวัดหลงซาน หรือหลงซานซื่อ วัดเก่าแก่ที่สุดของไทเป มีอายุมากกว่า 200 ปี
บริเวณรอบๆ ซุกซ่อนตรอกซอกซอยขายของเอาไว้เยอะ
โดยเฉพาะจำพวกสมุนไพร พืชพรรณ รวมไปถึงตลาดผลไม้ขนาดย่อม  
สมัยก่อน บริเวณนี้เคยเป็นถิ่นของเหล่านักเลงเก่าและเป็นย่านการค้า
และเคยใช้เป็นสถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์เรื่อง MONGA หรือมองกา (ปี 2010) ซึ่งเป็นชื่อเรียกเดิมของเขตนี้





******************************************


ถ้าขึ้นมาจากสถานี จะเจอทางเดินที่มุ่งตรงไปวัด และพบกับแก๊งคุณลุง กำลังเมาท์มอยกันแบบสโลว์
อ้อ ในสถานีรถไฟใต้ดิน มีอันเดอร์กราวนด์ช็อปปิ้งมอลล์ ส่วนใหญ่มีแต่ผู้เฒ่าผู้แก่อะนะ
มีร้านใบชาแบบฉบับดั้งเดิมขายพอกล้อมแกล้ม ผสมปนกันไปกับเสื้อผ้าสไตล์อาม่าและอาอี๊ด้วย




ตรอกสมุนไพร ข้างๆ วัดหลงซาน





ตลาดผลไม้แถวๆ วัด


เข้าไปไหว้พระบ้าง

ตามประวัติของวัดหลงซานบอกว่า เป็นวัดที่เก่าแก่ที่สุดในกรุงไทเป
สร้างขึ้นเมื่อปี 1738 แต่สภาพที่เห็นในปัจจุบัน
คือภาพหลังจากผ่านการรีโนเวทมาแล้วเมื่อครั้งที่โดนทิ้งระเบิดพลาดเป้าสมัยครั้งสงครามโลก
ด้วยการระดมช่างฝีมือจากทั่วทุกสาระทิศ ทั้งช่างแกะ ช่างปั้น ช่างก่อสร้าง
ดังนั้น งานในวัดทุกกระเบียดนิ้วจึงเนี้ยบและละเอียดยิบยิบ





ลักษณะการเดินไหว้ และผังในวัดเราว่าก็คล้ายๆ กับที่วัดเล่งเน่ยยี่ที่เยาวราชนะ






ไม่ว่าจะเป็นวันหยุด วันทำงาน หรือวันไหว้เทพเจ้า หลงซานไม่เคยเงียบเหงา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงเทศกาลตรุษจีน คนไต้หวันจะแห่แหนกันมา
บ้างด้วยความศรัทธา บ้างด้วยสะเดาะเคราะห์ บ้างด้วยปีชง
แต่หนึ่งในเหตุผลที่ทุกคนต่างมาเพราะพวกเขาเชื่อในฤทธานุภาพของสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งเจ้าแม่กวนอิม (สาระสุดสุด)







อีกหนึ่งกิจกรรมฮอตหลังจากที่ทุกคนไหว้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็คือการช้อปปิ้งเครื่องราง (๕๕๕)
ซึ่งวางเรียงเป็นตับอยู่ที่โซนขายของตรงประตูก่อนออกจากวัด
ที่หน้าตู้กระจกจะมีกระดาษชิ้นเล็กๆ พร้อมตัวอย่างเครื่องรางว่าชิ้นนี้หมายความว่าอะไร เป็นภาษาจีน
ซึ่งหากอ่านภาษจีนไม่ออก แนะนำให้สอบถามความหมายกับเจ้าหน้าที่ได้
ซื้อเสร็จแล้วก็ให้เอาไปวนในกระถางใบใหญ่ตรงกลางวัด คล้ายๆ ว่าเป็นการปลุกเสกอ่ะเนอะ




ออกจากวัดเดินสำรวจแถวนั้นอีกหน่อย จะพบกับตึกเก่า Bopilliao Historic Block (ไถไปดูภาพแรกของกระทู้นะ)
อายุ 100 กว่าปีตั้งแต่สมัยราชวงศ์ชิง สร้างด้วยอิฐเป็นแนวยาวตลอดทาง
ซึ่งตึกนี้ไม่ได้เป็นสมบัติของรัฐบาลไต้หวันด้วย
มันเป็นสมบัติของคนธรรมดาสามัญที่ส่งต่อให้รุ่นต่อรุ่นเป็นมรดกแห่งวงตระกูล
เพียงแค่มีข้อตกลงกันว่า ให้อนุรักษ์ไว้ คล้ายๆ กับตึกเก่าย่านถนนราชดำเนินบ้านเรานั่นเอง



แถวๆ ตึกนี้เคยใช้เป็นสถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์ไต้หวันเรื่อง MONGA อย่างที่บอกไปแต่ต้นกระทู้เนอะ
โดยโครงเรื่องเหมาะเจาะมากกับตึกเก่านี้ เพราะเป็นเรื่องราวการต่อสู้กันของเหล่านักเลงแก๊งต่างๆ ในยุค 80
บรรยากาศแถวๆ ตึกนี้เลยแอบมีกลิ่นอายแบบเก่าๆ นักเลงๆ หน่อย ไอ้หนุ่มซินตึ๊งมากๆ

หนังเรื่อง MONGA (credit: wikipedia)

ปิดท้ายด้วยตลาดจิ๋วๆ ในซอกหลืบแถวตึกเก่านี้ โคตรทราดิชั่นแนลอ่ะ บอกเลย!



จบ.

ขอบคุณมากนะก๊ะที่แวะเวียนมาชมกัน ตอนหน้าจะพาไปตรงไหนในไทเป โปรดติดตาม