อยากรู้ว่าเพื่อนๆ คิดยังไง? มีอะไรแนะนำเรามั้ย ? เราเริ่มไม่แน่ใจกับความรู้สึกของตัวเองแล้ว?      คือเรามีแฟนที่อายุมากกว่า  แฟนเราทำงานแล้ว ตอนแรกดูหวาน คิดถึงกันบ่อยๆ ตื่นเช้ามาก็คิดถึงเค้าเป็นคนแรก อยากโทรหาเค้าตลอด อยากอยู่ด้วย อยากมีเวลาอยู่ด้วยกับเค้านานๆ  ช่วงหลังดูเหมือนแฟนเราทำงาน เวลาไม่ค่อยมี ไม่ค่อยได้เจอกัน ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเดิม เราไม่รู้ว่าเค้าเปลี่ยนไปรึปล่าวกับความรู้สึกที่เค้ารู้สึกตอนแรก หรือเป็นเพราะเขาทำงานหนักจนไม่มีเวลามาคุย เราไม่รู้ว่าเราทุกสิ่งที่เราขอหรือต้องการมันมากไปรึปล่าว ตอนนี้หัวใจเราก็เฉยๆ เริ่มจะชินกับมันแล้ว แต่ในครั้งที่เราห่างๆกันไป ก็มีคนมาคุยกับเรานะ คนอื่นเข้ามาในตอนที่เราต้องการกำลังใจ เข้ามาทำให้เราไม่รู้สึกเหงา เข้ามาให่เราปรึกษา แต่เราก็รู้สึกผิด ผิดที่ทำไมเราไม่ซื่อสัตย์กับรักเดียว  รู้สึกแย่นะเวลาที่ภาพเค้าเข้ามาในหัว มันย้ำเตือนเราเสมอว่าเรากำลังทำอะไรอยู่? ที่ทำอยู่นี่มันดีแล้วหรอ? แต่คนนี่เค้ากลับใส่ใจเรามากกว่าแฟนเราซะอีก คอยถามว่ากินไรยัง ? เป็นไงบ้าง? เหนื่อยมั้ย? อยากไปเที่ยวไหนมั้ย? แต่ทำไมแฟนเราไม่ค่อยคิดจะใส่ใจเราแบบนี่เลย แต่ก็เพราะแฟนเราไม่แสดงออกด้วยแหละมั้ง แต่อดน้อยใจไม่ได้เลยจริงๆ ทั้งๆที่ประโยคเหล่านี้เราก็อยากได้ยินจากปากแฟนเรา

****  และในทางกลับกันเราต้องเป็นฝ่ายทักไปอยู่บ่อยครั้ง เราต้องเป็นฝ่ายรอ เป็นฝ่ายที่ต้องบอกว่าอยากเจอก่อนเสมอ ทำไมเค้าไม่เคยจะพยายามทำอะไรเพื่อเราเลย เราคิดเสมอว่าถ้าเราคิดถึงกันมากพอ สักวันเราคงได้เจอกัน เราไม่รู้ว่าหัวใจความรู้สึกเค้ากับเรามันยังตรงกันอยู่มั้ยตอนนี้ มันมีตัวแปรมาทำให่คิดตลอด เห้อถ้าความรักมันเดินทางมาจนถึงสุดท้ายแล้ว เรายอมรับนะตอนนี้ ทั้งๆที่ในชีวิตเรามีคนเข้ามาในชีวิตมากมาย แต่เรากลับเลือกที่จะคุยกับเค้าแค่คนเดียว ใส่ใจความรู้สึก ให้ความสำคัญกับเค้า แล้วเราต้องมาน้อยใจ และรู้สึกแบบนี้คนเดียว แม้เราจะไม่เคยบอกความรู้สึกนี้กับเค้าเลยก็ตาม

***** เราไม่รู้ว่าเราต้องกลับไปจูนตรงไหนดี? ใครเคยผ่านและเจอกับความรู้สึกแบบนี้มาบ้าง? แบบไหนคือจุดพอดีหรอ?

**** เห้อตอนฟังเพลงนี้ละมันเจ็บจริงๆ  เพราะเหตุใดเธอถึงต้องไป รักของเราที่สวยงามจางหายไปตอนไหน เพราะอะไรคำถามมันค้างในใจ