สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิป วันนี้เรายืมไอดีเพื่อนมานะคะ เพิ่งทราบความจริงวันนี้ ไม่กี่นาทีเองค่ะ เราเลยตัดสินใจตั้งกระทู้ เพื่อบอกเล่าและแชร์ประสบการณ์ค่ะ.
เริ่มเรื่องกันเลยดีกว่าเน้อะ ^^  เรากับเค้า คบกันมากลางปี 2553 ค่ะ เริ่มจากเราไม่เคยเห็นหน้ากัน รู้จักผ่านเพื่อนค่ะ ตลอดระยะเวลาที่คบมา
ดูออกค่ะ ว่าเค้าเจ้าชู้มาก และเราก็หลอกล่อและจัลติดมาตลอด เราสองคนผ่านอุปสรรคด้วยกันมามากมาย อาจจะมีบางครั้งที่รักๆเลิกๆ แต่ก็ผ่านมาด้วยดี
จนทำให้เค้าสัญญาว่าจะเลิกเจ้าชู้ เลิกนอกใจเรา เพราะเราไม่เหมือนคนอื่นๆที่เค้าเคยคบ จับไม่ได้ไล่ไม่ทัน ไม่ตื่นเต้น และ ไม่เคยมีใครสามารถทำให้เค้ารักได้มากแบบนี้
จนวันนึงเค้าเกริ่นๆกับเราว่าที่บ้านพาเค้าไปดูตัวกับผู้หญิงคนนึงซึ่งพ่อแม่ทั้งสองรู้จักกัน เราก็เลยงั้นไว้เจอกัน แล้วพาเราไปที่บ้านให้พ่อแม่เค้ารู้ว่าเค้าคบกับเราอยู่
กระทั่งเมื่อคบกับเค้าจนถึงตุลาคม 2555  เรากับเค้าได้เจอกันเพราะเรามีโอกาสได้ไปดูโครงงานวิทย์ที่มหาวิทยาแห่งหนึ่ง เค้าก็มาหาเรา อยู่ด้วยกัน2วัน1คืน
เค้าพาเราไปทะเลแถววชิรา (ใครอยู่สงขลาจะรู้จักดีค่ะ) เป็นครั้งแรกที่เราได้กอด และ จับมือกับแฟนที่คบและไม่เคยเจอหน้ากัน 1 ปีกว่า เค้าสุภาพบุรุษมาก ไม่ล่วงเกินเราเลยค่ะ
และเป็นอีกครั้งที่เราจับได้ว่าเค้ามีคนอื่น ถึงขั้นมีอะไรกัน แต่ตอนนั้นเราไม่คิดมากค่ะ เราไม่สนใจเค้าด้วยซ้ำ เพราะยังไงเค้าก็เลือกเรา และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
เราไม่คิดเลยค่ะว่าการเจอกันสำหรับแฟนคนนี้จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ได้เจอ .. ยังดีที่อย่างน้อยเราก็รู้จักคนในครอบครัวเค้า และค่อนข้างสนิทสนมกัน..
หลังจากเรากลับจากดูโครงงานกลางเดือนถัดมาก็เป็นวันเกิดเราค่ะ วันนั้นเค้าลืมวันเกิดเรา และ กำลังแอบนอกใจเราค่ะ และก็โดนจับได้เหมือนเดิม เราโมโหมาก
วันรุ่งเช้าเค้าโทรมาขอโทษและอวยพรวันเกิด ด้วยความที่โมโหเราเลยด่าเค้าไป ว่าไปตายซะ !! และเราก็เลิกยุ่งกับเค้า..สามเดือนต่อมาได้รับข่าวร้ายจากน้องชายเค้าว่าเค้าตายแล้วค่ะ
ตายหลังจากวันเกิดเรา1อาทิตย์ ตอนนั้นรู้สึกจุกค่ะ ร้องไม่ออก บอกตัวเองมาเค้ายังไม่ตาย และรู้สึกผิดกับคำพูดตัวเองมาก เสียใจไม่สามารถรักใครได้เพราะต่อให้เค้าเคยนอกใจเรา
แต่เค้าคือคนที่ดีที่สุดจนไม่มีใครสามารถแทนหรือลืมเค้าจนปัจจุบันค่ะ แต่บอกกับตัวเองเสมอว่าชีวิตต้องเดินต่อไป ต้องเข้มแข็ง ในทุกๆปีที่ครบรอบเราก็จะร้องไห้และคิดถึงเค้าเสมอ
จนกระทั่งวันนี้ค่ะ อยู่ๆก็น้ำตาไหล คิดถึงเค้า เลยตัดสินใจหาเฟสเค้า น้องชาย และญาติๆเค้า เหมือนทุกครั้งที่พยายามทำมาหลายรอบ ซึ่งตั้งแต่เค้าตายไปเราขาดการติดต่อกับทางบ้านเค้าค่ะ
และครั้งนี้ความพยายามเราเป็นผลเมื่อเราแอดญาติเค้าไป และตัดสินใจขอเฟสบุคน้องชายเค้า ปรากฏว่าน้องชายเค้าบล็อคเราค่ะ เราเลยสงสัยเอาอีกเฟสนึงไปส่อง
ปรากฎว่า เราเจอรูปแฟนเราที่คิดว่าตายแล้วแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆ เราร้องไห้ค่ะ เสียใจมากจริงๆ ที่ผ่านมาคืออะไร..เค้าทำให้ผู้หญิงคนนึงเลือกที่จมปลักกับความเสียใจ
เลือกที่จะไม่มีใคร เพราะคิดว่าคงไม่มีใครดีกว่าคนที่ตายไปแล้วแบบเค้า เราไม่คิดจริงๆว่าครอบครัวเค้าจะทำกับเราแบบนี้ เจ็บมากๆ สุดท้ายทุกคำพูดที่เค้าเคยพูดกับเรามันย้อนมาในหัว
แทบล้มทั้งยืนค่ะ ที่ผ่านมา 2 ปีกว่าที่คิดว่าเค้าตายไป สำหรับคนอื่นอาจจะมองว่าเป็นระยะเวลาสั้นๆ แต่สำหรับเรามันคือวันเวลาที่ทรมานและยาวนานมาก ไม่คิดจริงๆว่าเค้าจะฆ่าเราให้ตายทั้งเป็นอย่างเลือดเย็น ถึงเวลาที่เราต้องเริ่มต้นลืมคนๆนี้อีกครั้ง ฉันคงต้องเข้มแข็งต่อไป ถ้าเธอผ่านมาเห็นกระทู้นี้ หวังว่าเธอมีความสุขดี ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมไม่บอกตรงๆ โกหกกันทำไม และ ทุกอย่างเราไม่โกรธเธอนะ ..ต้น
ขอบคุณทุกคนที่เค้ามาอ่านนะคะ ถ้าเราย้อนเวลาได้ หลังจากที่เค้าโกหกเราว่าตายไปเราจะไม่รักและซื่อสัตย์กับเค้าเลย..