เราเป็นคนชอบเอาดอกไม้มาทัดหูมาก ชอบตั้งแต่เด็ก จนปัจจุบันนี้ก็ยังชอบ แต่ต้องแอบทัดที่บ้าน (ไม่กล้าทัดออกข้างนอก กลัวคนจะหาว่า บ้า  o(‧""‧)o

แต่วันนี้ คือ เพิ่งสอบ กพ.เสร็จ โล่งใจ
          คือ เพิ่งเดินผ่านดอกลีลาวดี ❀ ศรีสมร
          คือ เพิ่งได้ถ่ายรูปคู่กับคนที่เราแอบปลื้ม  แถมเค้ายังยอมด้วยทัดดอกไม้ ไปกับเราด้วย แนะ!! (❀ФωФ)ゞ
          คือ ดีงามจนยอม บ้า เดินกลับบ้าน รอรถ ก็ยังทัดดอกไม้อยู่

*.:｡✿*ﾟ สิ่งที่ได้เจอจากผู้ชายป้ายรถคนแรกคือ ‘ﾟ･✿.｡.

ช1       :     เอ่อ...ขอโทษนะครับ รอรถไปปากเกร็ดรึป่าวครับ
เรา❀    :     อ๋อ.. ไม่ใช่คะ รอรถสาย33 ไปปทุมคะ แต่สายที่ไปปากเกร็ดก็มี 505 104 รถตู้ รึว่าสองแถวก็มีนะคะ ... บลาๆๆ
ช1       :     เอ่อ... ผมรู้ครับ เดี่ยวผมดูรถ ..โบกรถให้ คุณไปนั่งที่ป้ายเถอะครับ
เรา❀    :     อ้าว.. อ๋อหรอคะ ขอบคุณนะคะ (แบบงงๆ)
....................... 10 นาทีผ่านไป .......................
ช1 ก็จากไปเพราะรถเค้ามาก่อน และเราก็จะขอบคุณแต่เค้าไม่ได้ยินเพราะเสียงรถจอดดังมาก ก็เลยมองตามเค้าขึ้นไปไหนรถ ส่งรอยยิ้มขอบคุณไปให้ เค้ากลับโบกมือแบบเขินๆ บัยบัยกลับมา ╭ (‵▽′)/

และรถสาย 33 ที่เรารอก็มา  (◡‿◡✿) ก็มีสายตาหลายคู่มองเรามา ทั้งมองแปลกๆ มองแบบอมยิ้ม และมองแบบหันไปแล้วหันกลับมาอีก ٩(●̮̮̃•̃)۶ สงสัยนึกว่าอะไรติดหู แต่ก็ไม่มีใครหนีเรานะ (ปกติคนบ้าขึ้นรถคนจะผละหนี)


*.:｡✿*ﾟบนรถ ผู้ญ น่ารักที่อมยิ้มเมื่อเห็นเราขึ้นรถก็ได้นั่งซะที ทันใดนั้น... เค้าสะกิดเรา ‘ﾟ･✿.｡.

ญ1       :     เอ่อ...ช่วยถือของมั้ยคะ
เรา❀    :     ไม่เป็นไรคะ ไม่หนัก
ญ1       :     (^.^)
เรา❀    :     (◕‿◕✿)

ซักพักก็มีผู้ชายลุกให้นั่ง ^∇^✿

คือ งง ปกติการโดยสารรถเมล์ไม่เคยโชคดีซับซ้อนขนาดนี้ รึเพราะเค้าชอบที่เรากล้าทัดดอกไม้ รึเพราะดอกไม้สวย รึทัดแล้วรู้สึกเป็นหญิงไทยไท๊ไทย รึจะอะไรก็แล้วแต่

แต่รอยยิ้มที่ได้วันนี้ ทำให้เรารู้ว่าโลกนี้น่าอยู่ขึ้นเยอะ ◕‿-✿