ลูกอยู่ ม.ปลาย แต่เป็นเด็กใหม่จบจากที่อื่นมา ซึ่งในห้องก็มีเด็กใหม่คนอื่นๆ ด้วย  ลูกเลือกมาเรียนสาขาที่เป็นความฝันของตัวเอง แต่ทุกวันนี้ลูกเป็นทุกข์มาก เพราะโดนเพื่อนกลุ่มใหญ่แขวะ จิกกัด เหน็บแนมทุกวัน เราก็ได้แต่บอกว่า อดทน ไม่ต้องตอบโต้ เค้าก็อดทนนะ แต่ก็เราจะพูดเรื่องนี้กับเค้าแทบไม่ได้ ทุกครั้งเค้าจะร้องไห้ เพราะความอึดอัด คับใจ รู้ว่าเพื่อนด่า เพื่อนว่า

ส่วนครูก็ไม่ได้ช่วยอะไร เพราะครูที่ปรึกษาเด็กก็ไม่เคารพ แถมครูยังเป็นคนที่เด็กสายนี้ ทั้งรุ่นพี่เกือบทุกคนไม่นับถือ เราก็ไม่อยากว่าครูนะคะ แต่ครูไม่เหมาะจะเป็นครูเลย เพราะเท่าที่คุยแล้ว เค้าช่วยอะไรและจัดการเรื่องแบบนี้ไม่ได้ ขอยกตัวอย่างนะคะ

ลูกทำงานเสีย เลยหาวิธีแก้ เมื่อแก้ได้ เห็นเพื่อนกลุ่มนี้ทำเสียเหมือนกัน เลยแนะนำวิธี แต่ปรากฏเพื่อนก็ทำเสียหนักกว่าเดิม เพื่อนเรียกร้องให้ลูกชดใช้ค่าเสียหาย เพราะเป็นคนแนะนำให้ทำ ลูกไม่จ่าย เลยไปปรึกษาครู คำตอบที่ได้ ครูบอกลูกก็ผิด เพราะไปแนะนำเค้า แต่ไม่ลงไปสอนวิธีทำ ดังนั้น ต้องจ่ายครึ่งนึง เราอึ้งกับคำตอบครูมาก แต่ก็จะยอมจ่าย ไม่งั้นเรื่องไม่จบ

ปัญหามันยิบย่อย แต่ที่หนักก็เรื่องสภาพแวดล้อมใน รร ลูกต้องทนกับคนหยาบคาย คำเหน็บแนมทุกวัน มีเพื่อนสนิทแค่ 1 คน ซึ่งพวกนั้นก็พยายามจะทำให้ 2 คนนี้แตกกัน

มันดูเป็นเรื่องหยุมหยิมนะคะ แต่ถ้าเราเป็นเค้า และเจอเรื่องแบบนี้ มันก็หนักอยู่ไม่ใช่น้อย เห็นแล้วสงสารลูกมากๆ ค่ะ

คนเป็นแม่อย่างเรา จะช่วยอะไรเค้าได้ละคะ ได้แต่ให้กำลังใจเค้าไป

สิ่งหนึ่งที่ดีใจ คือลูกพูดว่า "ถ้าหนูไม่รักที่เรียนด้านนี้ หนูคงลาออกไปนานแล้ว"