สมัยเด็กๆจนถึงวัยรุ่น เรื่องอิจฉานินทามันเป็นเรื่องปรกติอยู่แล้ว  แต่มีเหตุการณ์ที่ฝังใจเราสองสามเรื่องคือ
1) เราเคยโดนเพื่อนคนหนึ่งเรียกว่า เสนียด  
2) เคยมีเพื่อนคนหนึ่งเดินมาบอกเรา ให้ไปบอกเพื่อนอีกคน ว่าอย่าทำตัวให้ rad มากนัก  เหตุการณ์แบบนี้มีหลายครั้ง ทั้ง อย่าประจบ อย่าโน่นอย่านี่ให้มากนัก ตัวเราเองไม่เคยส่งสารถึงอีกฝ่าย  ไม่กล้าทำ
3)  อันนี้ไม่ได้โดนว่าหรือด่าโดยตรง แต่มีเพื่อนกลุ่มหนึ่ง บอกให้เพื่อนสนิทเลิกคบกับเรา  แล้วจู่ๆเพื่อนสนิทเราคนนั้นก็ห่างเราไปเลย  ตอนนี้โตทำงานกันแล้ว เวลาเจอกันก็คุยกัน แต่เราไม่สามารถกลับมาสนิทกับเขาได้เหมือนเดิมแล้ว แค่คบห่างๆ

เราเลยสงสัยว่า  คนที่เคยว่าเพื่อน  หรือ คนที่เคยพูดไม่ดีกับเพื่อน  หมายถึงฝ่ายกระทำนะคะ  จะรู้สึกผิดหรือเสียใจกับสิ่งที่ทำไปบ้างไหม  เพราะตัวเราที่เป็นฝ่ายถูกกระทำ  จำไม่ลืมค่ะ  แต่ไม่ได้โกรธเกลียดอะไรใครนะคะ  เพียงแต่บางเรื่องมันลืมไม่ได้จริงๆ หลายครั้งอยากถามเขานะคะว่ายังจำได้ไหม ยังไม่ชอบอยู่ไหม เพียงแต่ไม่อยากฟื้นฝอยหาตะเข็บให้มากระทบมิตรภาพในตอนนี้ค่ะ

ความทรงจำในวัยเด็ก บางครั้งถึงจะเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ก็ลืมไม่ลงค่ะ

ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นค่ะ