หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดที่ได้เล่าไปข้างต้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนผ่านไปประมาณหนึ่งอาทิตย์ครับ ผมเริ่มเกิดอาการกลับมากลัวอีกครั้งไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แต่รู้สึกเหมือนไม่ได้อยู่คนเดียวทั้งๆ ที่มีผมอยู่คนเดียวภายในห้องครับ ผมก็พยายามไม่คิดอะไรมากจะได้ไม่ฟุ้งซ่านเพราะจำทำให้นอนดึกแล้ววันต่อมาถ้าตื่นไปเรียนไม่ไหวเดี๋ยวจะยุ่งเอา ที่ว่าเกิดอาการกลัวนี่คือตอนมืดนะครับ เป็นช่วงเวลาที่จะต้องเตรียมนอนหลับ (ประมาณ 4 ทุ่มครึ่งกว่าๆ) ช่วงหลังมานี่ผมไม่ได้สวดมนต์ก่อนอนเลยครับ ถึงจะมีก็มีบ้างแค่ว่าไหว้พระก่อนนอน กราบหมอนก่อนนอนประมาณนี้ คืนแรกที่ผมรู้สึกกลัวก่อนนอนนี่ก็พยายามข่มตาหลับครับเวลานอนนี่ผมจะไม่เปิดแอร์นะครับเปิดพัดลืมเอาแทนเพราะอากาศค่อนข้างเย็นไม่ถึงกับร้อนมากก็นอนหุ่มผ้าไปปกติหลังจากหลับไปได้สักพักก็รู้สึกตัวเหมือนจะตื่นตอนดึกอ่ะครับ แต่ตอนนั้นยังไม่ได้ลืมตา ไม่ได้ลุกจากที่นอน เพราะอะไรน่ะหรอ ? เพราะลุกไม่ได้ไงครับ ! ตอนนั้นรู้สึกตัวว่าตัวเองขยับตัวไม่ได้ลืมตาไม่ได้ (ถ้าคิดแบบไม่ใช่วิทยาศาตร์ก็คือถูกผีอำนั่นแหละครับ) แต่ผมกลัวปกตินะครับตอนนั้นไม่ได้โอเว่อร์อะไรมากมาย เพราะตอนเด็กนี่ (ประมาณ ม.1-ม.2) ก็เคยเจอเหตุการณ์นี้ประจำจนเริ่มจะชินแล้วครับ แต่ช่วงหลังมันหายไปสักพักถึงขั้นนานมากจนมาครั้งนี้แหละที่รู้สึกว่ากลับมาโดนผีอำอีกครั้ง กลับมาต่อที่ขยับตัวไม่ได้นะครับ คือทุกอย่างเหมือนเดิมเลยครับตามสเต็ปผีอำแล้วตอนนั้นก็กลัวไปด้วยอารมณ์เสียไปด้วยเลยด่าในใจไปหลายอย่างก็ประมาณนี้แหละครับ จนหลับไปอีกครั้งและตื่นมาตามปกติก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากพอไปถึงโรงเรียนก็เล่าให้เพื่อนฟังเวลาคุยกัน (ตอนนั้นคิดว่าแค่ผีอำตามปกติไม่ได้อะไรมากมาย) ก็เป็นอยู่อย่างงี้ประมาณเกือบอาทิตย์นึงอ่ะครับ แต่ที่มันไม่เหมือนเดิมหลังจากนั้นก็คือ มีอยู่คนนึงผมก็หลับตามปกตินี่แหละครับแล้วฝัน "ฝันว่าพ่อมารับกลับบ้าน (ดีใจมากเพราะคิดถึงบ้านตอนนั้น) ปกติพ่อจะมารับเกือบทุกอาทิตย์ครับทีนี้พอถึงบ้านก็เจอแม่วิ่งเข้าไปกอดแม่ครับรู้สึกเหมือนจะอบอ่นแต่มันไม่ใช่.....ภาพทุกอย่างในความฝันค่อยๆ จางหายไป *ถ้าใครเคยดูเรื่อง Alice in Wonderland ตอนใกล้จะจบจะรู้ครับที่ว่าไอหมวกร่าเริงมันให้อลิซกินเลือดมังกรเพื่อกลับไปสู่โลกมนุษย์เหมือนเดิมพออลิซกินแล้วภาพมันจางหายไปเรื่อยๆ* ความรู้สึกนี่แบบนั้นเลยครับเหมือนมีหมอกอยู่รอบตัวมากมายทุกอย่างหายไปหมด" หลังจากนั้นก็สะดุ้งตื่นครับแล้วขยับตัวไม่ได้แต่ลืมตาได้ ! มันไม่แปลกครับแต่มันแปลกที่ตอนนั้น (ผมนอนตะแคงข้าง) ข้างหลังผมเหมือนมีคนเอาตัวมานอนซบแล้วเอามือมาจับหัวผมแล้วใช้มือลูบตั้งแต่หัว (เบาๆ) ลงมาจนถึงขาครับพอลูบเสร็จก็เอาหัวของเขามาพักที่คอผมครับ (เหมือนรู้ว่าตอนนี้ผมกำลังตื่นอยู่) รู้สึกได้เลยครับว่าเป็นผู้ชายแล้วตัวเปียกทั้งตัว ! ตอนที่เขาหัวเขามาพิงที่คอผมรู้สึกเหมือนมันเปียกๆ แบบตอนผู้ชายอาบน้ำเสร็จแล้วเช็ดผมหมาดๆ อ่ะครับค้างไว้อย่างงี้สักพักแล้วก็เริ่มหายไป ตอนนั้นตกใจแรงมากครับ แต่ขยับไม่ได้ พูดไม่ได้ ลืมตาได้อย่างเดียว ในใจนี่บทสวดมงสวดมนต์ลืมหมดครับสติสตางค์หลุดหายไปหมดสมองนี่เหมือนโดนฉีดยาชาครับกลัวมากๆ สักพักก็ขยับได้ครับแต่ขยับได้แบบตัวนี่ลั่นเลยอ่ะหมันอัดอั้นมานานพอขยับได้ที่เหวี่ยงตัวลุกแรงมากเหมือนตอนแรกโดนกดไว้แล้วรีบวิ่งไปเปิดไฟแล้วมาห่มผ้าอยู่บนเตียงมองไปรอบห้องกลัวมากครับ ทุกอย่างที่โดนไปรู้สึกได้เลยว่าเหมือนมันไม่ใช่ฝันความรู้สึกทุกอย่างยังอยู่หมดครับ (แต่ยังดีที่เตียงไม่ได้เปียกน้ำไม่งั้นหลอนหนักมาก) ลืมบอกไปครับ ก่อนหน้านี่ที่นอนหลับแล้วตื่นมาขยับตัวไม่ได้ตอนช่วงที่เหมือนมีใครเอามือมาลูบตัว รู้สึกเหมือนกับว่าตอนนั้นเรียกมันว่า "ผี" ละกันนะครับ เหมือนผีมันไปเปิดฝักบัวร้องไห้เรื่องอะไรสักอย่างเกี่ยวกับผมในห้องน้ำมาอ่ะครับ (ห้องน้ำอยู่ในห้องไม่ได้อยู่นอกห้องครับ) เลยตัวเปียกแล้วมานอนโอบลูบตัวผมแบบว่าถ้าเป็นคนก็เหมือนแฟนทะเลาะกันแล้วอีกคนหลับไปอีกคนรู้สึกผิดเลยมานอนลูบตัวแล้วร้องไห้ว่าทำไมเขาถึงทำอย่างงี้แต่อีกฝ่ายหลับไปแล้ว (อันนี้คือคิดเองนะรู้สึกยังงี้จริงๆ 55555) *เห้ยแต่เราเป็นผู้ชายนะ แล้วรู้สึกว่าผีตัวที่มาลูบหัวจรดขานี่ก็เป็นผู้ชาย* คืนนี้เป็นคนที่กลัวที่สุดในชีวิตเกี่ยวกับเรื่องผีแล้วล่ะครับสำหรับตอนนั้น 55555 ช่วงนั้นเป็นช่วงที่กระทู้ผีผู้ชายมาอำผู้ชายแล้วโซเดมาคอมกันอะไรสักอย่าง (ที่บอกเจอรูปหน้าหลุมศพแล้วมองแล้วรู้สึกดีอะไรนั่นอ่ะ) กำลังดังอ่ะครับช่วงนั้นแหละผมเลยนึกถึงกระทู้นั้นแต่รู้สึกว่าจะโดนปิดไปละ 55555 แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกันนะครับแค่นึกถึงกระทู้นั้นเฉยๆ 55555 อ่ะเดี๋ยวเรื่องราวอื่นผมจะเล่าเป็นย่อหน้าคร่าวๆ ละกันนะครับมันก็มีหนักเบากันบ้างแล้วแต่เหตุการณ์ (สำหรับผมนะ) แต่ทุกเหตุการณ์ขอยืนยันครับว่าเป็นเรื่องจริงเพราะทุกเรื่องเล่าให้เพื่อนที่โรงเรียนฟังหมดวันต่อวันเลยก็ว่าได้
          เรื่องที่เล่ามาข้างต้นนี่เกิดขึ้นแล้วว่าน่าตกใจแล้วหลังจากนั้นก็มาเรื่อยๆ เลยครับ (ช่วงหลังนี่ผมเปิดไฟนอนแทบทุกวัน) แบบมีอยู่คนนึงผมจะลองเปิดไฟนอนดูครับ แต่เป็นคนที่เวลานอนไม่ชอบให้มีแสงอะไรมาส่องหน้าเพราะผิวแพ้ง่ายเลยปิดไฟแค่ดวงเดียวคือดวงที่ไม่ได้อยู่บนหัวเราแล้วอยู่ไปทางหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง (ในห้องจะมีไฟเพดานอยู่ 2 ดวง) คืนแรกก็ไม่มีอะไรครับ ก็เห็นว่าเออพอเปิดดวงเดียวละไม่โดนผีมาอำเลยลองเปิดต่อเหมือนเดิมแต่คราวนี้คือแบบมาอีกแล้วครับขนาดเปิดไฟไว้ดวงเดียวตื่นกลางดึกครับ ลืมตาได้ตั้งแต่วันนั้นที่ลืมตาได้ตอนโดนดำหลังจากนั้นเวลาโดนอำก็ลืมตาได้มาตลอดเลยครับแต่ปกติจะไม่กล้าเลยเพราะกลัว 55555 อ่ะต่อพอรู้สึกว่าขัยบตัวไม่ได้ (มันจะมีความรู้สึกอ่ะครับว่านอนไม่สบายตัวเหมือนมีอะไรมาขัดขวางการนอนแล้วมันจะตื่นเองกลางดึก) เหมือนมีใครมากดไว้ครับ ตอนนั้นก็ไม่กล้าลืมตาแต่อยากรู้ว่ามันมีอะไรกันแน่เลยกระพริบตารัวๆ เลยครับ 55555 เห้ยแล้วก็ไม่เห็นอะไรนะแต่ก็ยังไม่กล้าลืมตาเต็มที่แต่มันจะเหมือนแบบรู้สึกเหมือนผีมันจะมาสิงอ่ะครับเหมือนมีอะไรมันจะดันเข้าตัวตลอดอ่ะแบบหายใจไม่ถนัดอึดอัดตัวมากแต่ไม่เห็นภาพไม่เห็นอะไร 55555 (อันนี้น่ากลัวไม่มากเท่าไหร่ชินละแต่เมื่อก่อนมันไม่ได้เหมือนจะสิงแบบนี้) ก็เป็นอย่างงี้อยู่เกือบอาทิตย์อีกเช่นเคยแหละครับ หลังจากนั้นหลายคืนต่อมาเหมือนผีมันรู้อ่ะครับว่าเราแค่รำคาญและพยามนอนต่อไปได้ คือหลังจากที่บอกไปครับว่าเหมือนมันรู้ว่าเราไม่ค่อยกลัวอะไรมากมันเลยอัพเกรดการก่อกวนเราครับ วันนั้นนอนอยู่แล้วก็ขยับตัวไม่ได้อะไรแบบนี้แหละครับ ก็ไม่ได้คิดอะไรมากด่ามันในใจและพยายามนอนต่อไป คราวนี้มันมาแบบไม่ธรรมดาครับ มันจั๊กตี้ผมครับแบบว่าอารมณ์เหมือนเพื่อนมาจั๊กจี้เราอ่ะครับ คอ รักแร้ แขน ขา เท้า โดนหมดครับตอนนั้นก็กลัวปนฮาอ่ะครับรู้สึกได้ว่านอนไปแล้วเหมือนจะขำไป (แต่ไม่ได้ขำนะขำไม่ออกกลัวมากกว่า) 55555 มันจะอัพเกรดการก่อกวนเราเป็นอาทิตย์ๆ ไปอ่ะครับ ยิ่งผ่านไปมันก็จะเริ่มหาวิธีก่อกวนเรื่อยๆ (เลยถึงได้คิดไงว่าถ้าอธิบายทางวิทยาสาตร์wจะบอกได้ว่าอะไรผมมีปัญหาทางจิตใจยังงั้นหรอ?) ผีนี่แต่มาแต่ละครั้งรู้สึกได้เลยนะครับว่าเป็นตัวเดียวกันเพราะไม่รู้สิแบบว่ามันมีความรู้สึกอ่ะว่าเป็นตัวที่มาอำเราตั้งแต่ตัวแรกสมัยที่เรายังเด็กอะไรแบบนี้อ่ะครับ (แอบคิดนะว่าใช่ตัวเดียวกันกับที่มาเข้าฝันผมตอนนั้นที่ผมสมมติว่าชื่อ K อ่ะครับถ้าเป็นยังงั้นสงสัยงอลผมที่ผมยังกลัวอยู่เลยมาหลอกซะเลยให้ชินแบบว่าอยากกลัวดีนัก55555) แต่เห็นผมขำนี่เรื่องจริงตอนนั้นมันไม่ขำเลยนะครับนี่มันผ่านมานานละเล่าแล้วเลยแอบฮาอยู่เหมือนกัน แต่วิธีต่อไปที่ผีมาก่อกวนนอกจากจั๊กจี๋แล้วนี่หลอนมากครับทำอะไรรู้ไหม ? มาเป่าหูไงครับ ! อันนี้สาบานได้เลยว่าไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นฝันแบบอันนี้ชัดเจนที่สุดละแบบช่วงหลังนี่หลังจากโดนจั๊กจี้ผมเปิดไฟนอน 2 ดวงเลยนะครับไม่สนละว่าจะแสงจะทำให้เราแพ้อะไรมากไหม กลัวมากกว่าครับตอนนั้น คือแบบทุกเรื่องที่เล่ามานี้ช่วงนั้นอย่างที่บอกไปผมเล่าให้เพื่อนฟังหมดนะครับกับคนในครอบครัวก็เล่าแต่เขาก็ลองถามเหตุผลผมดูแบบประมาณว่าพัดเล่ามาเป่าหูรึปล่าว ? อะไรยังงี้อ่ะครับ แต่ผมกล้าบอกเลยว่าไม่ใช่พัดลมเพราะอะไรน่ะหรอ ? เพราะขนาดผมปิดพัดลมยังโดนเป่าหูเลยครับ ! ช่วงนั้นนี่คือกลัวมากมันไม่ตลกเหมือนจั๊กจี้เลยถ้าคิดไม่ออก "คุณลองนอนหลับแล้วให้คนอื่นไปบอกเพื่อนคุณให้มาเป่าหูจนกว่าคุณจะตื่นสิครับแล้วต่อให้คุณง่วงขนาดไหนคุณก็ไม่สามารถลุกขึ้นมาทำอะไรได้ลองดูครับความรู้สึกนั้นเลย" หลังจากเรื่องเป่าหู เรื่องจั๊กจี้ สารพัดเรื่องทำให้ปั่นป่วน (แต่ไม่เคยมีแบบว่าทำของขยับเขยื้อน ของตก ของหาย หรือเป็นรูปร่างมาให้เห็นเลยนะครับ) ก็มีต่อเพราะหลังจากที่ผมสามารถพยายามนอนต่อได้มันก็จะหาวิธีมาปั่นป่วน (เหมือนมันจะเข้าสิงให้ได้อ่ะ) ครับ คือ.....มาพูดจนรู้สึกได้เลยว่ามีลมมาตีใส่หน้าเป็นคำพูดครับครับ