เดิมตั้งใจจะไปกิน"ข้าวหมกเนื้อ" ร้านคุณเล็ก ข้าวหมกไก่ย่านถนนตก ตรงข้ามกับโรงพยาบาลเจริญกรุงประชารักษ์ แหล่งของกินหลากหลาย ขึ้นชื่อมายาวนาน แต่เมื่อไปถึงหาร้านไม่เจอ หรือว่าจะปิดไปอีกร้านแล้ว ช่างน่าเสียดายจัง

จนไปเจอป้ายนี้ค่อยเบาใจ เพราะสอบถามร้านใกล้ๆแล้วทราบว่าขายดีจัด เลยปรับปรุงร้านให้เหมาะแก่การรับลูกค้าเพิ่มขึ้น อย่างงั้นไว้ค่อยมาใหม่อีกสัก 1-2 สัปดาห์ข้างหน้า

แล้วจะกินอะไรดี แถวนี้มีดีทั้งข้าวหมูแดง,ก๊วยเตี๋ยวหมู และก๊วยเตี๋ยวแคะ แถมมีร้านราดหน้าเจ้าอร่อยขยายสาขามาอีก
แต่ในเมื่อ"คนรักเนื้อ"ตั้งใจจะมากินเนื้อแล้ว ก็ต้องหาร้านที่มาทดแทนความอยากเนื้อให้ได้(เหมือนอาการบางอย่างเลย ไม่ทราบใครเคยเป็นบ้าง555)
ใช้ Google ให้เกิดประโยชน์ ก็มี Blog ของคุณ"swin"ขวัญใจคนทำกับข้าวห้องนี้ โผล่ชื่อร้าน"เฮียซ้ง"มาพร้อมแผนที่เสร็จสรรพ
อยู่ใกล้ๆกันนี่เอง ที่ซ.เจริญกรุง111 เดินไปทางท่าน้ำนิดเดียวมองไปในซอยก็เห็นแล้ว

ร้านเปิดมา 60 กว่าปี ใน 2 รุ่น(รุ่นก่อนนี้ 30 กว่าปี) จนมารุ่นเฮียซ้งอีก 30 กว่าปีเช่นกัน

ไม่พูดพล่ามทำเพลง อาการอยากเนื้อกำลังทำงาน แต่ขอสำรวจทรัพยากรเนื้อก่อน และแอบถ่ายรูปเฮียมาด้วย(ไปร้านไหนชอบแอบถ่าย ไม่ค่อยอยากให้รู้ตัว ภาพอาจไม่สวย แต่ถ่ายเสร็จค่อยขออนุญาตเอารูปลงตอนจะกลับ ไม่อยากบอกว่ามารีวิว-ข้อแก้ตัวของคนถ่ายรูปไม่ชัด,ไม่สวย555)

"เกาเหลารวม" (80 บาท)

มาชามใหญ่ใช่เล่น

น้ำซุป แปลกดี ใส่พริกสดมาด้วยรสจัดจ้าน แต่ไม่ค่อยถูกปากเท่าไร
ลูกชิ้นเนื้อและเอ็น ตามมาตรฐานทั่วไป
เนื้อสด นุ่มไม่เหนียว แต่ไม่สุด
เนื้อเปื่อย ดีเกินคาด ไม่เหนียวและไม่เละไป กำลังสู้ฟันดีเลย
เครื่องใน ทำมาดีไม่มีกลิ่น แต่ที่เด็ดสุดคือตับ มาชิ้นใหญ่และลวกมาหวานถูกใจมาก

ตอนไปถึงร้าน ไม่มีคนนั่งเลยสักโต๊ะ(เลยเป็นข้ออ้างให้ไม่ถ่ายรูปโต๊ะนั่งและสภาพร้านมา) ทั้งที่หลายๆร้านย่านนั้นคนแน่น แต่ตอนจะลุกก็มีมาเพิ่มอีก 2 โต๊ะ(3 คน) ฝีมือร้านระดับนี้ อยู่มายาวนานขนาดนี้ น่าเสียดาย ถ้าหากหมดรุ่นนี้แล้วจะไม่มีคนสืบทอด สอบถามเจ๊ได้ความว่า ร้านเกิดใหม่ขึ้นเยอะมากกว่าคนกิน(แต่ร้านอื่นก็แน่น) ,ต้องขายราคาสูงเพราะราคาวัตถุดิบพุ่งขึ้นมาก และปัจจุบันเหมือนคนกินเนื้อจะน้อยลงไปด้วย
อาจจะไม่ใช่ร้านที่จำเป็นจะต้องกินก่อนตาย เหมือนที่ใครๆว่าไว้ แต่มีโอกาสผมก็จะมาซ้ำอีก เมื่อผ่านมาแถวนี้

ไหนๆมาถึงถนนตก-เจริญกรุง ถนนเส้นแรกสายประวัติศาสตร์ไทย ถ้าไม่เลยไปดูท่าน้ำสุดเส้นของถนนสายนี้ อันเป็นที่มาของชื่อ ก็จะเหมือนมาไม่ถึง ขอแวะเดินไปดูสักหน่อย


สภาพปัจจุบันคือ"ท่าน้ำร้าง" หรือ"ท่าน้ำที่ตายไปแล้ว" ไม่ต่างจากท่าน้ำที่เลยจากเอเชียทีคมาทั้งหมด ในแถบๆนี้ เพราะสายเรือด่วนเจ้าพระยามาไม่ถึง และไม่มีเรือข้ามฟากไปที่ไหน จะมีท่าสาธุประดิษฐ์ และท่าคลองเตย ที่พอจะมีคนลงเรือข้ามฟากไป-กลับฝั่งพระประแดงบ้าง เมื่อการจราจรทางรถยนต์เข้าถึงมากขึ้น การโดยสารทางน้ำก็เริ่มลดลง ทำให้สภาพแม่น้ำเจ้าพระยาและท่าน้ำแถวนี้ขาดคนดูแล ท่าน้ำบริเวณหลายๆวัดสภาพสกปรก เน่าเหม็น เพราะเคยเห็นแม้แต่พระลูกวัดทำความสะอาดด้วยการกวาดขยะทั้งหมดลงแม่น้ำมาแล้ว
บ่นไปตามประสา สงสัยชักจะแก่แล้ว555

ขอขอบคุณทุกท่านที่กรุณาติดตามครับ