ผมต้องขอเกริ่นและยอมรับผิดนะครับว่าผมเป็นคนผิดเองที่ทำให้เขาจากผมไป

เข้าเรื่องเลยครับ แต่ก่อนผมเคยวาดฝันกับผู้หญิงคนหนึ่งไว้ว่า ถ้าเขาเรียนจบเมื่อไหร่ เราสองคนจะกลับไปอยู่ ตจว. เปิดร้านพรีเวดดิ้ง เล็กๆ ของตัวเอง จะให้เขาดูแลเรื่องบัญชีทั้งหมด แล้วจะให้เขาเปิดร้านกาแฟหน้าร้านของเรา แต่วันนี้มันเป็นเพียงความฝันลมๆแล้งๆ ของผมเองคนเดียว เมื่อไม่มีเขาอยู่แล้วผมจะทำอย่างไรต่อไป ผมจะสู้ต่อไป สร้างฝันนั้นให้เป็นจริงเพื่อรอวันที่ให้เขากลับคืนมา เติมความฝันให้เต็มหรือจะทิ้งฝันแล้วใช้ชีวิตอย่างไร้จุดหมาย     ใครก็ได้ช่วยแนะนำทีครับ


ขอบคุณครับ

เพิ่มเติมครับ    
ยอมรับเลยว่ายังรักเขา เพราะตอนที่เราเลิกกันผมยอมเลือกให้เขาเจ็บเพื่อ เพียงรักษาหนึ่งชีวิตที่จะเกิดมา ผมพลาดที่ไปมีอะไรกับอีกคน แค่ครั้งเดียว แต่ตอนนี้พ่อตัวจริงออกมารับผิดชอบแล้ว ผมเลยไม่เหลือใครเลย (ขอโทดนะครับแค่อยากระบายมันออกมา)