[เม้าส์หนังหลังดู] The Road Within หนังดี ตลก เพี้ยน น่ารัก
เรื่องย่อ(ไม่ถือว่าสปอยเนอะเพราะเล่าตามตัวอย่างหนังและเรื่องย่อตามเวบ)
เรื่องราวของวินเซนต์ (โรเบิร์ต ชีฮัน) วัยรุ่นที่ป่วยเป็นโรคทูเร็ตต์คือในเรื่องจะชักกระตุกแล้วพูดคำสบถออกมาแบบคนข้างๆต้องสะดุ้งแต่คนดูฮานะ555 คนเดียวในชีวิตที่สนิทกับวินเซนต์คือแม่ต้องมาตายจากไป พ่อของวินเซนต์ที่เป็นนักการเมืองรักษาภาพลักษณ์และไม่เคยดูแลวินเซนเลยก็กลับมาเพื่อส่งเขาไปรักษาในคลินิกที่รวมคนผิดปกติ ที่นั่นเขาได้เป็นรูมเมทกับ อเล็กซ์ (เดฟ พาเทล) ที่ป่วยเป็นโรคกลัวเชื้อโรคและย้ำคิดย้ำทำขี้กลัว และชอบกับ มาเรีย (โซอี้ คราวิทซ์) สาวซ่าที่เป็นโรคกลัวอ้วน เรื่องทั้งหมดเริ่มขึ้นที่พวกเขาตัดสินใจขโมยรถของหมอที่คอยดูแลพวกเขา และออกไปผจญภัยกับโลกแบบงงๆ เลยเกิดเป็นการเดินทางของคนที่มีปัญหา3คน แต่พอรวมกันแล้วมันเพี้ยนแบบน่ารักๆพร้อมทั้งสร้างแรงบันดาลใจขึ้นมาได้
หนัง95%ของเรื่องคือตลก เป็นหนังวัยรุ่นที่ดูเบาๆคลายเครียดได้ดี มีสาระแต่พองาม ไม่ซับซ้อน ไม่ต้องปีนบันไดขึ้นไปตีความ
ด้านนักแสดง ทุกคนแสดงดีมากกกกกทั้งรุ่นเล็กรุ่นใหญ่ รุ่นเล็กทั้งสามคนแสดงได้ธรรมชาติมากๆ เวลาที่วินเซนต์กระตุกทีไรนี่ขำทุกที สงสารก็สงสารแต่ขำมากกว่า อเล็กก็เล่นดีทำให้ตัวละครดูมีมิติมาก(ดูแล้วรู้สึกเหมือนเต๋อ) การแสดงทุกคนดีเอาหนังอยู่ ผ่านนนนน
บท ชอบบทพูดมากกกก มันตลก น่ารัก จังหวะกำลังดีไม่มากไม่น้อยไป แต่พล็อตไม่ได้มีอะไรซับซ้อนมากไม่ได้มีพูดถึงที่มาที่ไปของแต่ละคนไม่ได้มีจุดหนักๆอาจเพราะนั่นไม่ใช่ประเด็นหลักของเรื่อง หนังเน้นแค่เรื่องราวระหว่างการเดินทาง แต่ถึงพล็อตมันจะดูเบาๆแต่ไม่น่าเบื่อเลยเพราะบทพูดดีฟังสามคนนี้พูด หรืออาการกำเริบก็สนุกแล้วส่วนด้านภาพสวยดีตามมาตรฐาน
หนังทำให้รู้สึกว่าจริงๆแล้วทุกๆคนต่างก็มีปัญหาของตัวเองกันทั้งนั้น ไม่มีปัญหาของใครใหญ่กว่าใครเพียงแต่เราอาจจะมองปัญหาของตัวเองใหญ่เกินไปหรือเห็นปัญหาของคนอื่นเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็มองไม่เห็นมันไปซะเลยแล้วคิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่นทั้งๆที่จริงๆแล้วทุกๆคนก็เหมือนกันหมดนี่แหละ ต่างคนต่างก็ต้องช่วยกันรักษากันและกันเพื่อให้อยู่รอดในสังคมที่ก็ป่วยเหมือนกันนี้ให้ได้
(แม้กระทั่งในหนังก็ทำอาการป่วยออกมาให้คนดูขำ ส่วนตัวไม่รู้ว่าต้องการเล่นกับคนดูด้วยรึปล่าวว่าจริงๆแล้วไม่ควรไปขำอาการผิดปกติของคนอื่นแต่ทำออกมาให้ดูตลกเพื่อให้เราก็ยังขำแล้วบอกเป็นนัยๆว่า เห็นมั้ยพวกแกก็ยังไปตัดสินเค้าเลยหรืออาจจะแค่ไม่อยากสื่อให้ดูน่าสงสารแค่นั้นก็ไม่แน่ใจ)
สรุป ส่วนตัวชอบมาก แนะนำให้ไปดู ไม่ใช่คอหนังอินดี้ก้อดูได้ แนวดูเพลินๆออกจากโรงมาแล้วไม่หนักหัว
คะแนน 8/10
การแสดง 2 คะแนน
บท 2 คะแนน
ภาพ 1 คะแนน
เพลง 1 คะแนน
คะแนนความชอบส่วนตัว 2 คะแนน
[เม้าส์หนังหลังดู] The Road Within หนังดี ตลก เพี้ยน น่ารัก
เรื่องย่อ(ไม่ถือว่าสปอยเนอะเพราะเล่าตามตัวอย่างหนังและเรื่องย่อตามเวบ)
เรื่องราวของวินเซนต์ (โรเบิร์ต ชีฮัน) วัยรุ่นที่ป่วยเป็นโรคทูเร็ตต์คือในเรื่องจะชักกระตุกแล้วพูดคำสบถออกมาแบบคนข้างๆต้องสะดุ้งแต่คนดูฮานะ555 คนเดียวในชีวิตที่สนิทกับวินเซนต์คือแม่ต้องมาตายจากไป พ่อของวินเซนต์ที่เป็นนักการเมืองรักษาภาพลักษณ์และไม่เคยดูแลวินเซนเลยก็กลับมาเพื่อส่งเขาไปรักษาในคลินิกที่รวมคนผิดปกติ ที่นั่นเขาได้เป็นรูมเมทกับ อเล็กซ์ (เดฟ พาเทล) ที่ป่วยเป็นโรคกลัวเชื้อโรคและย้ำคิดย้ำทำขี้กลัว และชอบกับ มาเรีย (โซอี้ คราวิทซ์) สาวซ่าที่เป็นโรคกลัวอ้วน เรื่องทั้งหมดเริ่มขึ้นที่พวกเขาตัดสินใจขโมยรถของหมอที่คอยดูแลพวกเขา และออกไปผจญภัยกับโลกแบบงงๆ เลยเกิดเป็นการเดินทางของคนที่มีปัญหา3คน แต่พอรวมกันแล้วมันเพี้ยนแบบน่ารักๆพร้อมทั้งสร้างแรงบันดาลใจขึ้นมาได้
หนัง95%ของเรื่องคือตลก เป็นหนังวัยรุ่นที่ดูเบาๆคลายเครียดได้ดี มีสาระแต่พองาม ไม่ซับซ้อน ไม่ต้องปีนบันไดขึ้นไปตีความ
ด้านนักแสดง ทุกคนแสดงดีมากกกกกทั้งรุ่นเล็กรุ่นใหญ่ รุ่นเล็กทั้งสามคนแสดงได้ธรรมชาติมากๆ เวลาที่วินเซนต์กระตุกทีไรนี่ขำทุกที สงสารก็สงสารแต่ขำมากกว่า อเล็กก็เล่นดีทำให้ตัวละครดูมีมิติมาก(ดูแล้วรู้สึกเหมือนเต๋อ) การแสดงทุกคนดีเอาหนังอยู่ ผ่านนนนน
บท ชอบบทพูดมากกกก มันตลก น่ารัก จังหวะกำลังดีไม่มากไม่น้อยไป แต่พล็อตไม่ได้มีอะไรซับซ้อนมากไม่ได้มีพูดถึงที่มาที่ไปของแต่ละคนไม่ได้มีจุดหนักๆอาจเพราะนั่นไม่ใช่ประเด็นหลักของเรื่อง หนังเน้นแค่เรื่องราวระหว่างการเดินทาง แต่ถึงพล็อตมันจะดูเบาๆแต่ไม่น่าเบื่อเลยเพราะบทพูดดีฟังสามคนนี้พูด หรืออาการกำเริบก็สนุกแล้วส่วนด้านภาพสวยดีตามมาตรฐาน
หนังทำให้รู้สึกว่าจริงๆแล้วทุกๆคนต่างก็มีปัญหาของตัวเองกันทั้งนั้น ไม่มีปัญหาของใครใหญ่กว่าใครเพียงแต่เราอาจจะมองปัญหาของตัวเองใหญ่เกินไปหรือเห็นปัญหาของคนอื่นเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็มองไม่เห็นมันไปซะเลยแล้วคิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่นทั้งๆที่จริงๆแล้วทุกๆคนก็เหมือนกันหมดนี่แหละ ต่างคนต่างก็ต้องช่วยกันรักษากันและกันเพื่อให้อยู่รอดในสังคมที่ก็ป่วยเหมือนกันนี้ให้ได้
(แม้กระทั่งในหนังก็ทำอาการป่วยออกมาให้คนดูขำ ส่วนตัวไม่รู้ว่าต้องการเล่นกับคนดูด้วยรึปล่าวว่าจริงๆแล้วไม่ควรไปขำอาการผิดปกติของคนอื่นแต่ทำออกมาให้ดูตลกเพื่อให้เราก็ยังขำแล้วบอกเป็นนัยๆว่า เห็นมั้ยพวกแกก็ยังไปตัดสินเค้าเลยหรืออาจจะแค่ไม่อยากสื่อให้ดูน่าสงสารแค่นั้นก็ไม่แน่ใจ)
สรุป ส่วนตัวชอบมาก แนะนำให้ไปดู ไม่ใช่คอหนังอินดี้ก้อดูได้ แนวดูเพลินๆออกจากโรงมาแล้วไม่หนักหัว
คะแนน 8/10
การแสดง 2 คะแนน
บท 2 คะแนน
ภาพ 1 คะแนน
เพลง 1 คะแนน
คะแนนความชอบส่วนตัว 2 คะแนน