๐ สุขสันต์สวนสัตว์น้อย เนาไพร
แดนถิ่นล้านนาไทย แซ่ซ้อง
ยามรัตติกาลสมัย สมานสุข
เสียงส่ำสรรพสัตว์ร้อง ร่ำสร้อยผสานเสียง ฯ
๐ เพลิดเพลินเดินเม่นน้อย ไต่ราว
ตลอดลิ่วฉิวสกาว สะกดได้
สกนธ์ดุจหอกสะพราว พราวสะพรั่ง
เพริศสุพิศเพราไซร้ พิศพร้อยเฉิดฉัน ฯ
๐ หมีขอขอมุดเร้า ขอหมี
แล้วคล่องล่องเร็วดี คล่องแล้ว
หยุดรอถ่อโฉมศรี รอหยุด รักฤา
ขอรักขอคลาดแห้ว ห่างขั้นรักขอ ฯ
๐ ชวนชมโฉมนากน้อย นิลกาฬ
เนากิจวารีลาน มุดน้ำ
มาโนชญ์มนะปาน ประดาษ
ประดุจเงือกน้อยล้ำ ลิ่วริ้วชโลทร ฯ
๐ ชลธารปลาว่ายน้ำ คลอเคลีย
โอ้อกเรียมลามเลีย เทวษไล้
มัจฉาสวาทวายเสีย ใจเปล่า เปลี่ยวฤา
อกพี่เอกาไร้ ร่างเจ้าเชยชม ฯ
๐ ราชสีห์จับคู่เคล้า ขวัญสีห์
คชสารคู่เยาวกรี แก่นแท้
สกุณาย่อมสกุณี นัวคู่ กันนา
ฤ สวรรค์สาปพี่แพ้ พ่ายร้างแรมขวัญ ฯ
๐ ชุมนุมวาหะห้อม เห็นฝูง
แคระร่างกายไป่สูง สบได้
หักหาญข่มนกยูง ยอมสยบ ใจฤา
ซบร่วมเคียงไป่ไร้ สวาทค้างคาเรียม ฯ
๐ กวางผาดุจเทพไท้ ปฐพี
ปกปักไพรสัณฑ์ขจี จรัสจ้า
เรียมสงวนป่วนเหงาศรี สบโกรก กรมแม่
ไยมฤคมีคู่ข้า ขาดน้องตระกองเหงา ฯ
๐ กระทิงเปลี่ยวเปล่ารั้ง ปมถวิล
ใช่ดั่งเรียมยุพิน พรากพร้อม
นอนหลับ ฤ ยามกิน กระทิงสุข ต่างพี่
เรียมกระทาทุกข์ห้อม คาดแห้วสวรรค์หาย ฯ
๐ ยามยิ้มยีราฟแย้ม ยียวน
ยาวถ่อคอยาวควร ยื่นค้ำ
คลึงโยงโย่งขึงขวน ควรเสน่ห์
ยีราฟยิ้มพี่ช้ำ เพราะยิ้มแสยะสม ฯ
๐ ม้าลายหมายรสล้ำ อาหาร
มันรี่ตรงทะยาน อย่างแล้
ลายพรางพร่างตาลาน ต่างเล่ห์
ต่างสุขพรางทุกข์แท้ ต่างพลั้งพรากสมร ฯ
๐ กูปรีเกลียวเสน่งข้อ ควรฉงน กูเอย
ยาวเหยียดเกลียวเหลือทน ทาบทั้ง
อกเรียมกร่อยเกลียวกล เกลียวสวาท ขาดแม่
เกลียวคลื่นกลืนเกลียวรั้ง เทวษแท้แลเกลียว ฯ
๐ เนื้อทรายประหนึ่งแล้ เนตรขำ
เยิ้มหยาดคมเรียวดำ ดุจโม้
ระลึกเนตรนงอำ- แดงเปรียบ
ยามสบเนตรนวลโอ้ อกเนื้อทรายสงวน ฯ
๐ อันหมาในใหม่หน้า มาแหนง
มวลมนุชมุดมาแยง แสยะยิ้ม
หมาในไม่ชอบแสง แยงพักตร์
รัตติกาลยามพริ้ม พรอดย้วยระทวยหมา ฯ
๐ หนั่นอูฐอูฐหนั่นเหน้า เนินไศล
นูนโหนกโหนกนูนใน นึกหน้า
นลาฏผากผากนลาฏใส สมรสื่อ
อูมอิ่มอิ่มอูมอ้า อกโอ้นวยขนาง ฯ
๐ ฮิปโปอ้าปากโอ้ อวดฟัน
พาลขู่ไพรีรัน รุกเร้า
โฉมแม่พี่แค่ฝัน คะนึงแม่ ครวญแม่
มิอาจปกป้องเจ้า ประดุจอ้ายฮิปโป ฯ
๐ ไกลกระโดดจิงโจ้เล่น เริงไกล
เลี้ยงลูกอ่อนถุงใน น่าเลี้ยง
รักลูกผูกพันไข ความรัก ประจักษ์แล
ถึงคิดนิตย์สมรเกลี้ยง กว่าคล้อยคิดถึง ฯ..
** เริงไพรไนท์ซาฟารี ** ( โคลงสี่สุภาพ )
แดนถิ่นล้านนาไทย แซ่ซ้อง
ยามรัตติกาลสมัย สมานสุข
เสียงส่ำสรรพสัตว์ร้อง ร่ำสร้อยผสานเสียง ฯ
๐ เพลิดเพลินเดินเม่นน้อย ไต่ราว
ตลอดลิ่วฉิวสกาว สะกดได้
สกนธ์ดุจหอกสะพราว พราวสะพรั่ง
เพริศสุพิศเพราไซร้ พิศพร้อยเฉิดฉัน ฯ
๐ หมีขอขอมุดเร้า ขอหมี
แล้วคล่องล่องเร็วดี คล่องแล้ว
หยุดรอถ่อโฉมศรี รอหยุด รักฤา
ขอรักขอคลาดแห้ว ห่างขั้นรักขอ ฯ
๐ ชวนชมโฉมนากน้อย นิลกาฬ
เนากิจวารีลาน มุดน้ำ
มาโนชญ์มนะปาน ประดาษ
ประดุจเงือกน้อยล้ำ ลิ่วริ้วชโลทร ฯ
๐ ชลธารปลาว่ายน้ำ คลอเคลีย
โอ้อกเรียมลามเลีย เทวษไล้
มัจฉาสวาทวายเสีย ใจเปล่า เปลี่ยวฤา
อกพี่เอกาไร้ ร่างเจ้าเชยชม ฯ
๐ ราชสีห์จับคู่เคล้า ขวัญสีห์
คชสารคู่เยาวกรี แก่นแท้
สกุณาย่อมสกุณี นัวคู่ กันนา
ฤ สวรรค์สาปพี่แพ้ พ่ายร้างแรมขวัญ ฯ
๐ ชุมนุมวาหะห้อม เห็นฝูง
แคระร่างกายไป่สูง สบได้
หักหาญข่มนกยูง ยอมสยบ ใจฤา
ซบร่วมเคียงไป่ไร้ สวาทค้างคาเรียม ฯ
๐ กวางผาดุจเทพไท้ ปฐพี
ปกปักไพรสัณฑ์ขจี จรัสจ้า
เรียมสงวนป่วนเหงาศรี สบโกรก กรมแม่
ไยมฤคมีคู่ข้า ขาดน้องตระกองเหงา ฯ
๐ กระทิงเปลี่ยวเปล่ารั้ง ปมถวิล
ใช่ดั่งเรียมยุพิน พรากพร้อม
นอนหลับ ฤ ยามกิน กระทิงสุข ต่างพี่
เรียมกระทาทุกข์ห้อม คาดแห้วสวรรค์หาย ฯ
๐ ยามยิ้มยีราฟแย้ม ยียวน
ยาวถ่อคอยาวควร ยื่นค้ำ
คลึงโยงโย่งขึงขวน ควรเสน่ห์
ยีราฟยิ้มพี่ช้ำ เพราะยิ้มแสยะสม ฯ
๐ ม้าลายหมายรสล้ำ อาหาร
มันรี่ตรงทะยาน อย่างแล้
ลายพรางพร่างตาลาน ต่างเล่ห์
ต่างสุขพรางทุกข์แท้ ต่างพลั้งพรากสมร ฯ
๐ กูปรีเกลียวเสน่งข้อ ควรฉงน กูเอย
ยาวเหยียดเกลียวเหลือทน ทาบทั้ง
อกเรียมกร่อยเกลียวกล เกลียวสวาท ขาดแม่
เกลียวคลื่นกลืนเกลียวรั้ง เทวษแท้แลเกลียว ฯ
๐ เนื้อทรายประหนึ่งแล้ เนตรขำ
เยิ้มหยาดคมเรียวดำ ดุจโม้
ระลึกเนตรนงอำ- แดงเปรียบ
ยามสบเนตรนวลโอ้ อกเนื้อทรายสงวน ฯ
๐ อันหมาในใหม่หน้า มาแหนง
มวลมนุชมุดมาแยง แสยะยิ้ม
หมาในไม่ชอบแสง แยงพักตร์
รัตติกาลยามพริ้ม พรอดย้วยระทวยหมา ฯ
๐ หนั่นอูฐอูฐหนั่นเหน้า เนินไศล
นูนโหนกโหนกนูนใน นึกหน้า
นลาฏผากผากนลาฏใส สมรสื่อ
อูมอิ่มอิ่มอูมอ้า อกโอ้นวยขนาง ฯ
๐ ฮิปโปอ้าปากโอ้ อวดฟัน
พาลขู่ไพรีรัน รุกเร้า
โฉมแม่พี่แค่ฝัน คะนึงแม่ ครวญแม่
มิอาจปกป้องเจ้า ประดุจอ้ายฮิปโป ฯ
๐ ไกลกระโดดจิงโจ้เล่น เริงไกล
เลี้ยงลูกอ่อนถุงใน น่าเลี้ยง
รักลูกผูกพันไข ความรัก ประจักษ์แล
ถึงคิดนิตย์สมรเกลี้ยง กว่าคล้อยคิดถึง ฯ..