สวัสดีค่ะ ชาวกระทู้พันทิปผู้หน้าตาดีทั้งหลายวันนี้เรามีประสบการณ์ที่เราเชื่อว่าผีและวิญญาณนั้นยังมีอยู่จริง ** เราตั้งกระทู้สนทนาไม่ได้เพราะเรายังยืนยันบัตรประชาชนมิได้ T T ** เข้าเรื่องเลยละกันเรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้มันเป็นเรื่องที่เกิดกับเราและคนใกล้ๆตัวเรา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะเคอะพิมพ์ถูกพิมพ์ผิดอย่าว่ากันนะคะพิมพ์ในโทรศัพท์ เรื่องที่หนึ่ง...


- ผีตามกลับบ้าน
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับเราตอนอยู่ม. 3 วันนั้นเลิกเรียนเรายังไม่อยากกลับบ้านเราเลยไปนั่งเล่นที่ท่าน้ำวัดแห่งหนึ่ง ร.ร.ของเราติดกับวัดที่มีชื่อเสียงวัดหนึ่งในจังหวัดนครปฐม เราไปกับเพื่อน 3 คน รวมเราก็เป็น 4 ตอนนั้นเท่าที่จำได้ก็ประมาน 5 โมงเย็นที่เลือกไปนั่งที่ท่าน้ำเพราะมันสงบเงียบและเย็นดี นั่งเม้ามอยกันไปสักพักนึงเราเริ่มรู้สึกตงิดๆอยากกลับบ้านเราเลยชวนเพื่อนเรากลับ
เรา : เห้ย ไปกลับบ้านกันเหอะ
เพื่อน 1 : อ้าว ทำไมอ่ะแม่โทรตามเหรอ
เพื่อน 2 : เออ รีบไปไหนอ่ะนั่งก่อนดิเพิ่ง 5 โมงครึ่งเอง (กะเวลา)
เรา : เออ กลับเหอะเชื่อก ู ดิ
เพื่อน 3 : อย่าบอกนะว่า... ( เพื่อนๆจะรู้ว่าเราค่อนข้างมีเซ้นส์แต่ไม่แรง )
เรา : เออๆ ไปๆกลับบ้านกันตามกูมา
เพื่อนๆเราเลยรีบกุลีกุจอเก็บสัมภาระเตรียมตัวกลับบ้าน เพื่อนเราขับมอไซมา 2 คันคันละ 2 คนเราเป็นคนซ้อน จังหวะที่เพื่อนสตาร์ทรถแล้วเราขึ้นคร่อมรถปรากฏว่ารถฮวบลงไปเหมือนมีคนนั่งอยู่ก่อนแล้ว เพื่อนเลยถามว่า 'จะขย่มรถทำอะไร' เราเลยบอกว่า 'ขย่มห ่าอะไรล่ะก ูเพิ่งจะหย่อนตูดนั่งเนี่ยไปเหอะๆเดี๋ยวเย็นโดนแม่ด่า'  เราพยายามไม่คิดอะไรแต่ตลอดทางที่เพื่อนขี่รถมาส่งมีแต่คนบีบแตรให้ตลอดทาง บางคันก็เปิดไฟสูงแว้บๆใส่เพื่อนเลยถามเราว่า 'แม ่ง เป็นห ่าอะไรกันวะ' เราเลยตอบติดฮาๆไปว่า 'เค้าคงเห็น กะ ก ูสวยมั้ง 555' พอเพื่อนมาส่งเราที่หน้าบ้านหมาที่เราเลี้ยงไว้ปกติมันจะไม่เห่าเพราะเพื่อนเรามาบ้านเราบ่อย แต่วันนั้นมันเห่าแบบกรรโชกคือแบบเห่าน่ากลัวมาก เราเลยด่ามันว่า 'เห่าส้วนตีงอะไร ก ูให้ข้าว-ทุกวันนะเดี๋ยวปั๊ด !!' ด่าเสร็จเราก็เดินเข้าบ้านมาทำการบ้านและงานบ้าน พอทำเสร็จเราก็เดินเข้าห้องเพื่อไปนอนฟังเพลงและเล่นเกมส์ **อธิบายห้องนอนเราก่อนนะ เตียงเราจะตรงกับประตูห้องพอเปิดประตูมาจะเจอเตียงเราก่อนเตียงเราอยูฝั่งซ้ายติดกำแพง เตียงน้องสาวเราอยูฝั่งขวาติดกำแพงเว้นที่ตรงกลางไว้เดิน ** พอถึงห้องเราก็โดดขึ้นเตียงมานอนโดยนอนแบบพิสดารคือเอาขาตั้งวางบนกำแพงทั้งสองขา หัวเราก็จะหันมาอยู่ข้างเตียงเราชอบนอนแบบนี้เราว่ามันสบายดี เราเริ่มเปิดเพลงฟัง ** เราชอบเปิดเพลงดังๆแบบไม่ได้ยินเสียงรอบข้างเลยเราว่ามันสะใจดี ** นอนฟังไปสักพักเคลิ้มๆเหมือนจะหลับได้ยินเสียงผญ.พูดเบาว่า 'ช่วยด้วย' เราก็เลยลืมตาขึ้นมามองนึกว่าน้องเรามาแกล้งพอลืมตาไม่มีใครเราเลยหลับตาต่อ สักพักมาอีกแล้วคราวนี้ดังกว่าเดิมเป็นเสียงผญ.ยานๆเสียงแบบเย็นๆพูดเหมือนเดิมคือ 'ช่วยด้วย' คราวนี้เราลุกขึ้นนั่งเลยเริ่มกลัวนิดๆแล้วเพราะในห้องไม่มีใครนอกจากเรา จังหวะที่เรากำลังจะลุกลงจากเตียงเสียงผญ.คนนั้นมาอีกครั้งคราวนี้ดังและน่ากลัวกว่าเดิมเหมือนเค้าจะตวาด 'ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย !!' ชัดเลย.. คราวนี้เราใส่เกียร์หมาเลยวิ่งออกจากห้องวิ่งผ่านน้องที่นั่งดูทีวีอยู่ข้างนอก วิ่งออกไปบ้านป้าเราที่อยู่ข้างๆตอนนั้นเราทั้งกลัวทั้งตกใจ น้องเราก็วิ่งตามออกมาถามว่าเป็นอะไรพอเราเล่าให้น้องฟังน้องเราก็กลัวไม่กล้าเข้าบ้านทั้งคู่ ป้าเราเห็นเรากับน้องยืนสั่นเลยรีบเดินมาดูถามว่าเป็นอะไรกันเราเลยเล่าให้ป้าเราฟัง ป้าเราก็เชื่อนะเพราะตอนเด็กๆเราเคยบอกว่าเราเห็นย่าซึ่งเสียไปแล้วเดินอยู่ในบ้านป้าเราเป็นคนดูแลย่าป้ารักย่ามากและคิดว่าเราเป็นเด็กเราคงไม่โกหกซึ่งก็ไม่รู้จะโกหกไปเพื่ออะไร เราก็บอกป้าว่าเราไม่ได้โกหกเราได้ยินจริงๆ ตอนนั้นพ่อกับแม่เราไปขายของพี่เราไปทำงาน ป้าเราเลยให้เรามาอยู่ที่บ้านก่อนพ่อแม่เรามาค่อยเข้าบ้าน พอประมาน 2 ทุ่มพ่อแม่เรากลับมาเราจึงเล่าให้พ่อกับแม่ฟัง แม่จึงให้เรามานอนที่ห้องแม่คืนนั้นทั้ง 5 คนมานอนอัดกันอยู่ที่ห้องพ่อแม่เพราะเราสามคนพี่น้องกลัวกันหมด พอเช้าพ่อกับแม่เราก็ให้เราไปใส่บาตร สายๆพ่อก็พาเราไปหาหลวงพ่อที่วัดพอหลวงพ่อเจอหน้าเรา ท่านก็อมยิ้มแล้วถามเราว่า
หลวงพ่อ : 'ไง อีหนูเอ็งเจอผีผญ.ใช่มั้ย'
เรา : 'ใช่ค่ะ เค้าบอกให้หนูช่วยเค้าด้วย'
พ่อเรา : เค้าจะให้ลูกผมช่วยอะไรแล้วเค้าเข้าบ้านผมมาได้ยังไงครับ
หลวงพ่อบอกว่าเราเป็นคนเรียกเค้ามาบ้าน !! เราก็บอกหลวงพ่อว่าเราไม่ได้เรียก หลวงพ่อเลยถามว่าแล้วเมื่อวานเอ็งไปไหนมา เราเลยบอกว่าไปเรียนแล้วก็ไปนั่งเล่นที่ท่าน้ำมา
หลวงพ่อ : แล้วอีตอนที่เอ็งเรียกเพื่อนกลับบ้านเอ็งเอ่ยชื่อเพื่อนเอ็งมั้ย ?
เรา : ป่าวค่ะ T T
หลวงพ่อ : นั่นแหละ เอ็งจำไว้เลยไม่ว่าเอ็งจะไปวัดหรือที่ไหนถ้าเอ็งจะกลับบ้านเอ็งต้องเรียกชื่อคนที่จะให้กลับด้วย นี่โชคยังดีที่เค้ามาขอแค่ส่วนบุญบางตนเค้าอาจจะมาเอาชีวิตเอ็งก็ได้ ทำบุญแล้วกรวดน้ำให้เค้าซะนะเค้ามาขอแค่นี้แหละ
พอคุยกับหลวงพ่อเสร็จเราก็ถวายสังฆทานและก็กรวดน้ำ เสร็จเรากำลังจะกลับบ้านลมเย็นๆพัดผ่านเรามาวูบหนึ่งพร้อมกับคำว่า 'ขอบคุณ' เรายิ้มแล้วก็คิดในใจว่า 'ไม่เป็นไรค่ะ'
เดี๋ยวมาต่อนะคะเรื่องต่อไปเป็นเรื่องที่ลุงเราเจอกระสือตัวเป็นๆ ขอตัวไปอาบน้ำแพร้บบบ