เหตุเกิดเมื่อพักเที่ยง เพื่อนที่ทำงานชวนไปบริจาคเลือด เพราะมีเจ้าหน้าที่มารับบริจาค แถวออฟฟิศ
ก็เลยลองไปดู เพราะไม่เคยเหมือนกัน ... พอมาถึงก็มีเจ้าหน้าที่พร้อม คนก็ต่อคิวขึ้นเตียงเยอะพอสมควร
แล้วเจ้าหน้าที่ก็ให้กรอกรายละเอียดจ้า เราก็กรอกไปตามความจริง
ว่าเราเป็นเกย์ มีแฟน
แต่ไม่เคยมั่วหรือพฤติกรรม
อย่างที่มีถามในแบบฟอร์ม ซึ่งเราก็ติ๊กถูกในข้อที่เป็น (เกย์) ก็เท่านั้น
ระหว่างกรอกก็มีทอมกะดี้คู่นึงนั่งกรอกข้อมูลอยู่ข้างๆ ทอมเขียนข้อมูล ดี้ยืดดู
พอเรายื่นใบข้อมูลแล้วไปวัดความดัน เจ้าหน้าที่ก็ชี้ไปที่ฟอร์มให้แน่ใจว่า เป็นแบบนี้ถูกต้องใช่ไหม?
เราก็บอกว่าใช่ นางก็บอกว่า
ขอโทษนะคะถ้าเป็นแบบนี้ (รักร่วมเพศ) ไม่รับบริจาคนะคะ
แล้วก็เขียนอะไรสักอย่างลงข้อมูลของเรา
รู้สึกแย่นะ แต่ก็บอกว่างั้นเช็คความดันให้หน่อยละกัน (คืออารมณ์นั้นไปไม่ถูกเลย)
แต่ในขณะเดียวกัน
ทอม ข้างๆ ได้ไปต่อจ้า ซึ่งเราไม่เข้าใจจุดนี้ว่า คืออะไร
ชช แย่ อันตราย แต่ ญญ ไม่เป็นไร ปลอดภัยงั้นหรือ
คือเราไม่ได้ดูถูกหรือด่าคนที่เป็น ญญ นะ แต่เรารู้สึกแย่กับระบบมากกว่า
คือห้ามก็ห้ามไม่สุด เหมือนตรระกะป่วยหรือไม่ก็กีดกันแบบอคติมากกว่า
รู้สึกตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่แปลกแยกมาก เหมือนว่าเป็นมนุษย์ต่างดาว
ช่วงเวลานั้น ทำไมรู้สึกว่า นี่เหรอการที่ยอมรับความต่าง การเปิดรับ
มันก็คำแค่พูด สุดท้ายก็ยังไม่รับอยู่ดี เป็นเหมือนตัวเชื้อโรคเลย
ทั้งๆที่ผู้ชาย ผู้หญิงบางคน ก็มีโอกาสเสี่ยงไม่น้อยกว่ากันเลย
หรือบางคนที่ บริจาคได้แต่สุ่มเสี่ยง ก็ต้องโกหกไปว่า ไม่ได้เป็น ถึงจะทำได้
เสียใจอย่างแรง เป็นเกย์บริจาคเลือดไม่ได้ แต่ทอมบริจาคได้ ???
ก็เลยลองไปดู เพราะไม่เคยเหมือนกัน ... พอมาถึงก็มีเจ้าหน้าที่พร้อม คนก็ต่อคิวขึ้นเตียงเยอะพอสมควร
แล้วเจ้าหน้าที่ก็ให้กรอกรายละเอียดจ้า เราก็กรอกไปตามความจริง ว่าเราเป็นเกย์ มีแฟน
แต่ไม่เคยมั่วหรือพฤติกรรมอย่างที่มีถามในแบบฟอร์ม ซึ่งเราก็ติ๊กถูกในข้อที่เป็น (เกย์) ก็เท่านั้น
ระหว่างกรอกก็มีทอมกะดี้คู่นึงนั่งกรอกข้อมูลอยู่ข้างๆ ทอมเขียนข้อมูล ดี้ยืดดู
พอเรายื่นใบข้อมูลแล้วไปวัดความดัน เจ้าหน้าที่ก็ชี้ไปที่ฟอร์มให้แน่ใจว่า เป็นแบบนี้ถูกต้องใช่ไหม?
เราก็บอกว่าใช่ นางก็บอกว่า ขอโทษนะคะถ้าเป็นแบบนี้ (รักร่วมเพศ) ไม่รับบริจาคนะคะ
แล้วก็เขียนอะไรสักอย่างลงข้อมูลของเรา
รู้สึกแย่นะ แต่ก็บอกว่างั้นเช็คความดันให้หน่อยละกัน (คืออารมณ์นั้นไปไม่ถูกเลย)
แต่ในขณะเดียวกัน ทอม ข้างๆ ได้ไปต่อจ้า ซึ่งเราไม่เข้าใจจุดนี้ว่า คืออะไร
ชช แย่ อันตราย แต่ ญญ ไม่เป็นไร ปลอดภัยงั้นหรือ
คือเราไม่ได้ดูถูกหรือด่าคนที่เป็น ญญ นะ แต่เรารู้สึกแย่กับระบบมากกว่า
คือห้ามก็ห้ามไม่สุด เหมือนตรระกะป่วยหรือไม่ก็กีดกันแบบอคติมากกว่า
รู้สึกตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่แปลกแยกมาก เหมือนว่าเป็นมนุษย์ต่างดาว
ช่วงเวลานั้น ทำไมรู้สึกว่า นี่เหรอการที่ยอมรับความต่าง การเปิดรับ
มันก็คำแค่พูด สุดท้ายก็ยังไม่รับอยู่ดี เป็นเหมือนตัวเชื้อโรคเลย
ทั้งๆที่ผู้ชาย ผู้หญิงบางคน ก็มีโอกาสเสี่ยงไม่น้อยกว่ากันเลย
หรือบางคนที่ บริจาคได้แต่สุ่มเสี่ยง ก็ต้องโกหกไปว่า ไม่ได้เป็น ถึงจะทำได้