ตามหัวข้อกระทู้เลยนะคะ คือตอนนี้เรามีความรู้สึกแบบนี้ให้กับคนๆหนึ่ง เรื่องของเรื่องคือเรากับเค้ารู้จักกันมา 8-9 ปี เรา2คนไม่ได้คุยหรือสนิทกันมาก่อน
แต่เมื่อประมาณต้นเดือน พ.ค ที่ผ่านมา มันมีเรื่องบางเรื่องที่ต้องทำเราให้คุยกันหรือปรึกษากันตลอด เรา 2 คนโทรคุยกันทุกวัน วันละ 2-3 ชั่วโมง ถ้าวันไหนไม่ได้คุยกันก็จะคุยกันทางแชทตลอด จากวันนั้นถึงวันนี้ก็เป็นระยะเวลา 4 เดือนแล้ว ..

แต่มันจะมีบางช่วงเวลา ที่เรากับเค้าไม่ได้คุยกันเลย  เหมือนจะเว้นระยะห่างออกจากกัน แต่กลับกลายเป็นว่าความรู้สึกของเราเองมันเริ่มที่จะคิดถึงและผูกพันกับเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงแรกๆเรา 2 คนคุยกันทุกวันมันเลยเกิดเป็นความเคยชิน

ช่วงเวลา 4 เดือนที่ผ่านมา เรา 2 คน เคยช่วงเวลาที่แย่ๆ หรือจะเรียกว่าผ่านความเป็นความตายมาด้วยกัน มันเลยยิ่งทำให้เกิดความผูกพันมากขึ้นเรื่อยๆ
เพราะเค้าเคยบอกกับเราว่า [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราได้เข้ามาเป็นครึ่งหนึ่งในชีวิตเค้าไปแล้ว และวันใดวันหนึ่งถ้าเราไม่อยู่ เค้าจะอยู่ยังไง และคุยกับใครได้  เพราะแบบนี้มันเลยทำให้เราตัดเค้าได้ยากขึ้น..

ความรู้สึกตอนนี้ .. เราอยากปลดล็อกให้กับความรู้สึกของตัวเอง  อยากจะหยุดความผูกพันไว้แค่ตรงนี้ เรากลัวความรู้สึกของเรามันเกินเลยไปกว่านี้..
ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างคะ ?? .. แล้วมีวิธีที่จะจัดการกับมันยังไงบ้าง ??

*.. เพิ่มเติมนิดนึงนะคะ แรกเริ่มที่รู้จักกันเรา 2 คน นับถือกันเหมือนพี่น้อง (แต่เราก็ไม่ได้ไม่สนิทกันมากเหมือนตอนนี้ คือประมาณว่า เจอกันก็ทักกันเป็นปกติ) เค้าอ่อนกว่าเรา 4 ปี
และตอนนี้เรา 2 คนคุยกันในรูปแบบ พี่น้อง แต่เราเองก็มักจะล้ำเส้น คำว่า พี่น้อง ตลอด
ทุกวันนี้เราก็ยังได้โทรคุยกัน อย่างน้อยยังมีความทรงจำดีๆให้กัน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถึงมันจะ ผู ก พั น แค่ไหน . .
ถ้าจะ ป ล่ อ ย ก็ต้อง ตั ด ให้ได้ . .


สุดท้ายขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาอ่าน และแชร์ความรู้สึกกันนะคะ
ปล. ถ้าแท็กห้องผิดต้องขอโทษด้วยนะคะ