เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวครับเรื่องมีอยู่ว่าเราพึ่งย้ายเข้ามาในโรงเรียนใหม่ผมเป็นเด็กศิล์ปคำนวนครับอยู่ห้องสาม..ละเธอก็อยู่ห้องเดียวกับผมเหมือนกันครับตอนนั้นที่เริ่มชอบก็จะเป็นช่วงเรียนซัมเมอร์ขึ้นม.ห้าครับ..ละพอคุยกันได้สักประมาณสี่เดือนก็ตัดสินใจขอเธอเป็นแฟนครับแรกๆก็ราบรื่นดีแต่หลังๆมาผมเป็นคนเริ่มออกห่างเธอครับชะสุดท้ายผมก็บอกเลิก555555. ละเรื่องจากอยู่ห้องเดียวกันเจอกันทุกวันตอนแรกก็เบื่อๆนะแต่พิเขาๆปมีแฟนใหม่อาการหึงหวงก็เรืมมาละครับเหมือนกับว่าไม่อยากให้เขาไปคบกับใคร(เห็นแก่ตัวมากๆ)ตอนนั้นพยายามคิดหาวิธีทำให้พวกเค้าเลิกกัอ่อลืมบอกไปครับแฟนใหม่ของแฟนเก่านั้นเคยมาจีบตอนทีาเราพึ่งคบกันใหม่ๆก็เลยเคยมีเรื่องกันมาอยู่พักนึงพอมามีแบบนี้ก็เข้าทางซิครับทำทุกอย่างเลยครับจนเขาเลิกกันตอนนั้นเห็นเค้าเศร้ามากตัวเราก็โคตรรู้สึกผิดสุดท้ายก็สำนึกได้เลยไปขอโทษครับแต่เราก็พยายามจะขอรีเทรินนะแต่มาคิดๆดูแล้วเดี๋ยวก็เป็นเหมือนเมื่อก่อนอีกเลยคิดว่าไม่ดีกว่าครับก็เลยห่างๆออกมาแต่ตอนนี้เธอมีแฟนใหม่และผมก็มรเหมือนกันแต่เวลาเจอก็ทักหรือคุยกันเหมืนเพื่อนสนิทนะ5555555#ก็อยากจะบอกนะครับว่าอาการเบื่อเ้ะมันเผ็นแค่อารมชั้ววูบเท่านั้นละที่สำคัญอย่าตัดปันหาด้วยการบอกเลิกเด็ยวจะเสียใจทีหลังเหมือนผม😂😂#เพื่อนคนไหนที่มีเรื่องคล้ายกัเอามาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ