ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยซื้อสุนัขมาก่อน มันเป็นสุนัขที่ผมซื้อครั้งแรก เพราะผมออกมาอยุ่ตัวคนเดียว
รุ้มั้ย บางครั้งมษุย์เลือกสัตว์เลี้ยง แต่บางครั้งสัตว์เลี้ยงก็เลือกเจ้านาย
ผมยอมรับว่าชอบมันตั้งแต่แรกพบ และ ผมก็เชื่อว่า รักแรกพบมีจริง เพราะเมื่อผมเห็นมันในครั้งแรก ผมก็ตกหลุมรักทันที
มันอายุ 2 เดือน แต่ผมรุ้จักได้ไม่ถึงเดือน.... แต่เวลาที่อยุ่ด้วยกัน ผมจะไม่มีวันลืม
บ้านผมเป็นสองชั้น มันขึ้นบันไดไม่ได้ เพราะบันได้ชั้นมันสูง ผมเลยยกที่นอนมาไว้ชั้นล่าง และเอาโต๊ะทำงานมาไว้ข้างล่าง เพื่อจะได้อยุ่กับมันตลอด แรก ๆ มัน ok แต่หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์.....
มัน ไม่กินอาหาร และถ่ายเหลว ผมเลยพาไปคลินิคแถวบ้าน ให้สัตว์แพทย์ตรวจ เข้าบอกมันมีไข้ เลยฉีดยา 2 เข้ม และให้ยาน้ำมาให้ผมป้อน หลังจากนั้น ตกดึก ผมเห็น มันส่าย หัวมึน ๆ และก้เดินเซ ๆ ผมคิดว่าเพราะฤทธฺ์ยา เลยไม่ได้เอะใจอะไร และมันก้หลับไป ตอนเช้าผมก็เห็นมันปกติดี ร่าเริง แจ่มใส เล่นกับของเล่น ที่ผมเพิ่งซื้อมาให้มัน
และหลังจากนั้น 2 วัน มันก็ไม่ยอมทานอาหารอีก ผมก็พาไปหาสัวต์แพท์ย์ เค้าบอก ไข้ยังไม่หาย ทั้งที่ผมให้ทานยาหลังอาหารแล้ว เขาก็เอามาไปพ้นยา รู้มั้ย ตอนอยู่ในตุ้พ่นยา มันกลัวมาก มันสั่นตลอดเวลา แต่ผมก็ไปอยุ่กับมัน บอกไม่เป็นไร เดี่ยวก้หาย ผมจะอยุ่นี้ และมันก็ไว้ใจผมมาก...
หลังจากพ้นเสร็จ เราก้กลับบ้าน ตอนเย็น ผมให้อาหารมันก้ไม่กินซึม ๆ หลังจากนั้น ตอนเที่ยงคืน ก็ถ่ายเหลว แล้วก็นอนร้องทรมานโหยหวน ผมก็คิดว่ามันละเมอ และมันก็ถ่ายเหลว ซึ่มออกมาตลอด หลาย ๆ ครั้ง ตอนเช้าน้ำลายก็ฟูมปาก ผมรีบพาไปหาหมอ แต่ไม่ทัน เพราะมันตาย.... หมอบอกผมว่า มันเป็นไข้หัด และอาการรักษา 50 -50 เพราะมันเป็นลูกสุนัข อายุ 2 เดือน และถึงผมจะพามาทัน โอกาสตายก็สูง
ผมสงสัยว่าเป็นเพราะพ่นยารึเปล่า ถึงทำให้ตาย ? ถ้าไม่พ่นยา มันก้ไม่ตายใช่มั้ย ?? เพราะผมคิดว่าอาการมันกำเริบมากขึ้นก้ เพราะโดนพ่นยา....
และที่ผมไม่เข้าใจอีกอย่าง คือ โรคไข้หัด ทำไมเรื่องสำคัญ ขนาดนี้ ทำไมหมอ เขาไม่บอกกับผม!!!!! ผมไม่มีความรุ้เรื่องโรคของสุนัขเลย ถ้าเขาบอกสักนิด หมาเด็กควรระวังเรื่อง โรคไข้หัด เพราะมันอันตราย ถึงขั้นทำให้เสียชีวิต ผมจะได้ศึกษา และ หาวิธีรับมือป้องกันได้แต่เนิ่น ๆ เพราะว่ามันมีอาการแสดงออกมาช่วงแรกแล้ว และ ผมอาจจะได้พาไปรักษาทัน
ตอนนี้มันจากไปแล้ว ทั้งที่มันอายุแค่ 2 เดือน ผมยังไม่เคยพามันไปเที่ยวเลย.... และตอนนี้ ผมยังทำใจไม่ได้ ไม่ดิต้องบอกว่า ใจผมรับเรื่องนี้ไม่ไหวเลย.... ตอนนี้ ไม่มีเวลาไหนที่ผมไม่คิดถึงมัน....
และผมก็โกรธสัตว์แพทย์มาก ๆ
รั้ไหมก่อนหน้านี้ ผมไว้ใจ สัตว์แพทย์มาก ผมคิดว่า ถ้าเราเอาสุนัขไปให้เขารักษา เขาก็ต้องรักษามันหาย เพราะเขาจบมาทางด้านนี้ แต่ตอนนี้ผมรุ้แล้ว ว่าคิดผิดถนัด !!!!
เรื่องไข้หัด ผมต้องมาหาศึกษาความรุ้ในเน็ตเองถึงได้เข้าใจ
และ ผมสงสัยอีกอย่าง ตอนนี้โลกเราก้พัฒนามาไกลมากแล้ว ทำไมถึงไม่มี วัคซีนที่สามารถรักษาโรคไข้หัด ให้หายขาดได้ ทำไมถึงไม่มีนักวิทยาศาตร์ที่เก่ง ๆ คิดค้น วิจัย เรื่องนี้ให้สำเร้จ...
ลูกสุนัขผมเสียชีวิต
รุ้มั้ย บางครั้งมษุย์เลือกสัตว์เลี้ยง แต่บางครั้งสัตว์เลี้ยงก็เลือกเจ้านาย
ผมยอมรับว่าชอบมันตั้งแต่แรกพบ และ ผมก็เชื่อว่า รักแรกพบมีจริง เพราะเมื่อผมเห็นมันในครั้งแรก ผมก็ตกหลุมรักทันที
มันอายุ 2 เดือน แต่ผมรุ้จักได้ไม่ถึงเดือน.... แต่เวลาที่อยุ่ด้วยกัน ผมจะไม่มีวันลืม
บ้านผมเป็นสองชั้น มันขึ้นบันไดไม่ได้ เพราะบันได้ชั้นมันสูง ผมเลยยกที่นอนมาไว้ชั้นล่าง และเอาโต๊ะทำงานมาไว้ข้างล่าง เพื่อจะได้อยุ่กับมันตลอด แรก ๆ มัน ok แต่หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์.....
มัน ไม่กินอาหาร และถ่ายเหลว ผมเลยพาไปคลินิคแถวบ้าน ให้สัตว์แพทย์ตรวจ เข้าบอกมันมีไข้ เลยฉีดยา 2 เข้ม และให้ยาน้ำมาให้ผมป้อน หลังจากนั้น ตกดึก ผมเห็น มันส่าย หัวมึน ๆ และก้เดินเซ ๆ ผมคิดว่าเพราะฤทธฺ์ยา เลยไม่ได้เอะใจอะไร และมันก้หลับไป ตอนเช้าผมก็เห็นมันปกติดี ร่าเริง แจ่มใส เล่นกับของเล่น ที่ผมเพิ่งซื้อมาให้มัน
และหลังจากนั้น 2 วัน มันก็ไม่ยอมทานอาหารอีก ผมก็พาไปหาสัวต์แพท์ย์ เค้าบอก ไข้ยังไม่หาย ทั้งที่ผมให้ทานยาหลังอาหารแล้ว เขาก็เอามาไปพ้นยา รู้มั้ย ตอนอยู่ในตุ้พ่นยา มันกลัวมาก มันสั่นตลอดเวลา แต่ผมก็ไปอยุ่กับมัน บอกไม่เป็นไร เดี่ยวก้หาย ผมจะอยุ่นี้ และมันก็ไว้ใจผมมาก...
หลังจากพ้นเสร็จ เราก้กลับบ้าน ตอนเย็น ผมให้อาหารมันก้ไม่กินซึม ๆ หลังจากนั้น ตอนเที่ยงคืน ก็ถ่ายเหลว แล้วก็นอนร้องทรมานโหยหวน ผมก็คิดว่ามันละเมอ และมันก็ถ่ายเหลว ซึ่มออกมาตลอด หลาย ๆ ครั้ง ตอนเช้าน้ำลายก็ฟูมปาก ผมรีบพาไปหาหมอ แต่ไม่ทัน เพราะมันตาย.... หมอบอกผมว่า มันเป็นไข้หัด และอาการรักษา 50 -50 เพราะมันเป็นลูกสุนัข อายุ 2 เดือน และถึงผมจะพามาทัน โอกาสตายก็สูง
ผมสงสัยว่าเป็นเพราะพ่นยารึเปล่า ถึงทำให้ตาย ? ถ้าไม่พ่นยา มันก้ไม่ตายใช่มั้ย ?? เพราะผมคิดว่าอาการมันกำเริบมากขึ้นก้ เพราะโดนพ่นยา....
และที่ผมไม่เข้าใจอีกอย่าง คือ โรคไข้หัด ทำไมเรื่องสำคัญ ขนาดนี้ ทำไมหมอ เขาไม่บอกกับผม!!!!! ผมไม่มีความรุ้เรื่องโรคของสุนัขเลย ถ้าเขาบอกสักนิด หมาเด็กควรระวังเรื่อง โรคไข้หัด เพราะมันอันตราย ถึงขั้นทำให้เสียชีวิต ผมจะได้ศึกษา และ หาวิธีรับมือป้องกันได้แต่เนิ่น ๆ เพราะว่ามันมีอาการแสดงออกมาช่วงแรกแล้ว และ ผมอาจจะได้พาไปรักษาทัน
ตอนนี้มันจากไปแล้ว ทั้งที่มันอายุแค่ 2 เดือน ผมยังไม่เคยพามันไปเที่ยวเลย.... และตอนนี้ ผมยังทำใจไม่ได้ ไม่ดิต้องบอกว่า ใจผมรับเรื่องนี้ไม่ไหวเลย.... ตอนนี้ ไม่มีเวลาไหนที่ผมไม่คิดถึงมัน....
และผมก็โกรธสัตว์แพทย์มาก ๆ
รั้ไหมก่อนหน้านี้ ผมไว้ใจ สัตว์แพทย์มาก ผมคิดว่า ถ้าเราเอาสุนัขไปให้เขารักษา เขาก็ต้องรักษามันหาย เพราะเขาจบมาทางด้านนี้ แต่ตอนนี้ผมรุ้แล้ว ว่าคิดผิดถนัด !!!!
เรื่องไข้หัด ผมต้องมาหาศึกษาความรุ้ในเน็ตเองถึงได้เข้าใจ
และ ผมสงสัยอีกอย่าง ตอนนี้โลกเราก้พัฒนามาไกลมากแล้ว ทำไมถึงไม่มี วัคซีนที่สามารถรักษาโรคไข้หัด ให้หายขาดได้ ทำไมถึงไม่มีนักวิทยาศาตร์ที่เก่ง ๆ คิดค้น วิจัย เรื่องนี้ให้สำเร้จ...