ในบางเวลาก็แค่อยากมีใครสักคน  มาทำให้ใจเราไม่เหงาเกินไป  มันอาจเกิดจากความเหงาหรือป่าวครับ ความรัก  พอมีใครสักคนเข้ามาในชีวิตเรามาคอยถามเทคแคร์ตัวเราอยู่ บ่อย ๆ  "ไปไหนมา  กินข้าวยัง " คำพูดต่างๆ มากมาย ที่ทำให้ความเหงาของเรามันจางลงไป  จนวันหนึ่งเริ่มรู้จักกันสนิทกันมากขึ้น  ความรู้สึกเราก็เหมือนจะเปลี่ยนไป เริ่มเหมือนจะรัก เหมือนจะรู้สึกดีเป็นพิเศษ  ในวันไหนไม่ได้คุยกับเขาเราเหมือนไม่มีความสุขเฝ้ารอคอยเขา  เราเริ่มรักเขา จริงๆ ขึ้นมาแล้วใช่ไหมเนี่ย ..ถามตัวเอง !  เขาเป็นคนที่ทำให้ความเหงาที่เรามีเบาบางลง เขาเทคแคร์เราดี  สนใจเราคอยเป็นห่วงและคอยเตือนเรา เวลาที่เราทำผิด  คอยให้คำปรึกษา  ต่อมาความรู้สึกความเข้าใจซึ่งกันและกันก็ดีมาก  จนตัดสินใจอยากจะคบกับเขา  แต่พอวันหนึ่งเราเริ่มรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปคุยกันไม่คอยเหมือนเมื่อก่อน  เรารู้สึกแปลกๆ เหมือนเขาจะพยายามที่จะหายไป   แต่ก็ รัก ! เขาเข้าไปแล้วจนได้   เวลาไม่มีเขาคอยคุยด้วยคอยเป็นห่วงคอยเทคแคร์เรากับ เหงาเป็นพิเศษ  จากที่เรา เคยรู้สึกดีเป็นพิเศษ วันนั้นพอรู้ว่าเขาก็ยังคุยกับคนอื่น  อาจจะเหมือนที่เขาทำกับเราหรือไม่ ? แต่ความบังเอิญก็ทำให้เราเจอเขา.... แบบเซอร์ไพรส์  !  มากๆ เลย  เขามากับคนอื่นที่ไม่ใช่เรา  มันจึงทำให้ความรู้สึก ในตอนนั้นแย่มาก เสียใจมาก  จนไม่รู้จะบรรยายออกมายังไงดี  จนทำให้เรารู้สึกไม่อยากที่จะ  คิดจริงใจกับใครอีก  เพราะไม่อยากเจ็บเศร้าเสียใจ  มันอาจจะเป็นเหตุผลที่เราต้องมา #ทนเหงา  อยู่อีกครั้งหนึ่ง !  อาจเป็นเพราะเราไม่ใช่คนที่เขาคิดจะรัก  หรือ  เขาก็เป็นแบบนี้เทคแคร์ค่อยเป็นห่วง กะทุกคน ก็ไม่รู้ ?    #คงต้องเหงาอีกตามเคยไม่อยากจะคิดรักคัยอีก.    .... อาร์ม มี่