เหตุการณ์เกิดเมื่อ 2/สิงหาคม/2558
ตั้งกระทู้ : วันที่ 3/สิงหาคม/2558
เราไม่เข้าใจเรย ทำไมผู้ชายอายุมากขนาดนี้ถึงไม่มีเหตุผลเอาซะเรยไม่พอใจอะไรทำไมไม่พูดกันดีดี คิดว่าคบคนมีอายุ 30+จะมีเหตุผลมากพอสมควรนะแต่ไม่ใช่เรย โกรธไม่พอใจอะไรไม่พูดเอาเเต่เงียบๆเเล้วก็เงียบ >>>เราไปนั่งเล่นที่ห้องเพื่อนพอดีเมื่อวานแฟนเราเค้ามาหา...กิ๊ง กิ๊งงง(เสียงโทรสัพ)
เรา:ฮัลโหล
แฟน:อืมพี่มาถึงแล้วลงมาเปิดประตู
เรา:อาเครอืมๆ
แล้วแฟนเราเค้าก็วางสาย.........แต่!!เราลืมบอกว่าอยู่ห้องเพื่อน เราก็เรยกดโทรกลับ กะว่าจะบอกเค้าว่าเราอยู่ห้องเพื่อนและจะบอกให้เค้ารอสักพักเพราะวินก็ไม่ค่อยมี(มันสี่ทุ่มแล้ววินมอไซต์ไม่ค่อยมี) แต่เค้าไม่รับสายสายเราค่ะ ตุ๊ด.................ตุ๊ด..................ตุ๊ด...................
ตุ๊ดดดดดดดดดดดดด!!!! เราเลยกดว่างสาย(ในใจเราคิด น่าจะกดเล่นเกมส์ Clash of clans แล้วเพราะเค้าชอบเล่นเกมส์นี้มากถึงขั้นติดเรยค่ะ ถึงไม่รับสายเรา) 20นาทีผ่านไปวินมอไซต์ก้อมา เราก้อนั่งวินมาลงที่หอพักจ่ายค่าวินเสร็จสับ เรากวาดสายตามอง...ไปยังโต๊ะที่แฟนเรานั่งรอเราอยู่เค้าทำหน้าบึ๊งไม่ยิ้มหน้าตาอารมณ์ไม่พอใจไรงี้ ในใจเราก็เริ่มกลัวคิดมากว่าเค้าจะต้องโกรธแน่ๆ เเต่เราก้อเดินเข้ามาในหอด้วยท่าเดินเเละทำน่านิ่งๆ แล้วเค้าก้อพูดขึ้นว่า...
แฟน:ไปไหนมา
เรา:ไปห้องเพื่อนมา
แฟน:ยุข้างนอกทำไมไม่บอก ปล่อยให้พี่นั่งรอ
เรา:ก็โทรหาแล้วพี่ไม่รับสายจะบอกได้ไง??!!
เเล้วแฟนเราเค้าก้อไม่พูดอะไรก้อเงียบทั้งสองคน เราก็กดลิฟท์เข้าไปในลิฟท์เพื่อที่จะขึ้นไปห้องระหว่างในลิฟท์ไม่พูดอะไรกันเรยตกอยู่ในสภาวะเงียบสนิท วิสวี่...วิสวี่.. เงียบสนิท จนเปิดประตูเข้าห้อง อยู่ในห้องก็ยังไม่พูดอะไรกัน เราก้อเงียบ แฟนเราก้อเงียบ แล้วแฟนเราเค้าก็เดินเอา"เวย์โปรตีน"ไปวางที่โต๊ะกินข้าว แล้วเดินขึ้นไปนอนบนเตียง เเต่เราไม่ได้ตามขึ้นเตียงไปนะ เรายืนที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งซึ่งโต๊ะเครื่องแป้งเรามันอยู่ตรงข้ามกับเตียงซึ่งมันจะทำให้คนที่ส่งกระจกอยู่มองเห็นคนที่นอนอยู่บนเตียง
เราก็ไม่ได้พูดหรือสนใจอะไรแฟน ส่วนเรายืนถอดต่างหู แล้วมองเค้าผ่านกระจก แฟนเราเค้าหลับตา...สักพักก็ลืมตาแล้วมองมาที่เราด้วยเเววตาเซ็ง อารมณ์เสีย เค้าทำเเบบนี้ประมาณสามครั้ง ใจเราก็รอให้เค้าชวนคุยแต่ก็ไร้วี่เเววชวนคุย เราเรยตัดสินใจถอนเสื้อผ้า(18+)แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาใส่แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ......ในใจเราก้อคิดว่า "อาเครอาบน้ำเสร็จค่อยคุยกันถ้าเค้าไม่ชวนคุยเราก็จะเป็นฝ่ายเริ่มชวนคุยก่อน" แล้วเราก็เริ่มอาบน้ำผ่านไป20เกือบ30นาทีเราอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เราตกใจมาก!!! หน้าชา มือเย็น ใจสั่น ขาสองข้างแทบล้มทั้งยืน เพราะเเฟนเราเค้าไม่อยู่ในห้องแล้วออกไปแล้วไม่บอกอะไรไม่พูดอะไรเรย(แต่ล็อกประตูให้) คือสมองเราคิดแค่ว่าจะต้องรีบไปตามเค้าให้ทัน เรารีบวิ่งไปหยิบเสื้อคุมมาใส่(เกือบลื่นหัวแตกเท้ายังแห้งไม่สนิท) รีบวิ่งออกจากห้องทั้งที่สภาพตัวเปียก ผมไม่แห้ง ร้องเท้าไม่ได้ใส่ ข้างในตัวไม่ได้ใส่อะไรเรยมีแค่เสื้อคุมที่ปิดบังร่างกายเอาไว้ เราวิ่งไปกดลิฟท์ระหว่างรอลิฟท์ในใจภาวะนาให้เค้าแค่ลงจากห้องไปนั่งในรถเพื่อรอเราลงมาตามไรงี้ แต่ไม่ใช่เรยไม่ใช่อย่างที่เราคิด! เราวิ่งไปที่ลานจอดรถกวาดสายตามองไปรอบๆไม่เห็นแม้เงารถและเงาของเค้าเรย ใจเรานี่หวิวเรย สมองตื้อไปหมดเราคิดไรไม่ออกเดินเซ็งๆไปถามยามด้วยน้ำเสียงคนอารมณ์เสียว่าเห็นพี่เขาลงมามั้ย เค้าลงมาตอนไหน คัยเปิดประตูให้เค้าเรากระวนกระวายพาลโมโหคนที่เปิดประตูให้แฟนเราออกจากหอ(หอพักเราจะเข้าจะออกต้องมีคีย์การ์ด) สักพักเราตั้งสติได้เราก้อเริ่มโทรหาเค้า 6 สายไม่รับเรยสักสาย เเล้วไลน์ไปถามเค้า ว่าเปนไร แค่อาบน้ำ งอลหรอ **พี่ใจเย็นลงเมื่อไรค่อยคุยกันนะ** จนปานนี้ยังไม่อ่านไลน์เราเรยค่ะ เราเสียใจมากถ้าเราไม่ฟอร์มจัดก็คงไม่ต้องงอลกันแบบนี้ เศร้าค่ะแล้วไม่รู้ว่าเค้ากับเราจะกลับมาคืนดีกันเหมือนเดิมมั้ย แต่เราคิดว่าคนมีอายุ30+น่าจะมีเหตุผลนะ โกรธไม่พอใจอยากให้พูดกันตรงๆ นั่งคุยกันเรยอะไรยังไง ไม่ใช่หนีออกไปแบบนี้....
แฟนหนีออกจากห้องโดยไม่รู้ตัว!!
ตั้งกระทู้ : วันที่ 3/สิงหาคม/2558
เราไม่เข้าใจเรย ทำไมผู้ชายอายุมากขนาดนี้ถึงไม่มีเหตุผลเอาซะเรยไม่พอใจอะไรทำไมไม่พูดกันดีดี คิดว่าคบคนมีอายุ 30+จะมีเหตุผลมากพอสมควรนะแต่ไม่ใช่เรย โกรธไม่พอใจอะไรไม่พูดเอาเเต่เงียบๆเเล้วก็เงียบ >>>เราไปนั่งเล่นที่ห้องเพื่อนพอดีเมื่อวานแฟนเราเค้ามาหา...กิ๊ง กิ๊งงง(เสียงโทรสัพ)
เรา:ฮัลโหล
แฟน:อืมพี่มาถึงแล้วลงมาเปิดประตู
เรา:อาเครอืมๆ
แล้วแฟนเราเค้าก็วางสาย.........แต่!!เราลืมบอกว่าอยู่ห้องเพื่อน เราก็เรยกดโทรกลับ กะว่าจะบอกเค้าว่าเราอยู่ห้องเพื่อนและจะบอกให้เค้ารอสักพักเพราะวินก็ไม่ค่อยมี(มันสี่ทุ่มแล้ววินมอไซต์ไม่ค่อยมี) แต่เค้าไม่รับสายสายเราค่ะ ตุ๊ด.................ตุ๊ด..................ตุ๊ด...................
ตุ๊ดดดดดดดดดดดดด!!!! เราเลยกดว่างสาย(ในใจเราคิด น่าจะกดเล่นเกมส์ Clash of clans แล้วเพราะเค้าชอบเล่นเกมส์นี้มากถึงขั้นติดเรยค่ะ ถึงไม่รับสายเรา) 20นาทีผ่านไปวินมอไซต์ก้อมา เราก้อนั่งวินมาลงที่หอพักจ่ายค่าวินเสร็จสับ เรากวาดสายตามอง...ไปยังโต๊ะที่แฟนเรานั่งรอเราอยู่เค้าทำหน้าบึ๊งไม่ยิ้มหน้าตาอารมณ์ไม่พอใจไรงี้ ในใจเราก็เริ่มกลัวคิดมากว่าเค้าจะต้องโกรธแน่ๆ เเต่เราก้อเดินเข้ามาในหอด้วยท่าเดินเเละทำน่านิ่งๆ แล้วเค้าก้อพูดขึ้นว่า...
แฟน:ไปไหนมา
เรา:ไปห้องเพื่อนมา
แฟน:ยุข้างนอกทำไมไม่บอก ปล่อยให้พี่นั่งรอ
เรา:ก็โทรหาแล้วพี่ไม่รับสายจะบอกได้ไง??!!
เเล้วแฟนเราเค้าก้อไม่พูดอะไรก้อเงียบทั้งสองคน เราก็กดลิฟท์เข้าไปในลิฟท์เพื่อที่จะขึ้นไปห้องระหว่างในลิฟท์ไม่พูดอะไรกันเรยตกอยู่ในสภาวะเงียบสนิท วิสวี่...วิสวี่.. เงียบสนิท จนเปิดประตูเข้าห้อง อยู่ในห้องก็ยังไม่พูดอะไรกัน เราก้อเงียบ แฟนเราก้อเงียบ แล้วแฟนเราเค้าก็เดินเอา"เวย์โปรตีน"ไปวางที่โต๊ะกินข้าว แล้วเดินขึ้นไปนอนบนเตียง เเต่เราไม่ได้ตามขึ้นเตียงไปนะ เรายืนที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งซึ่งโต๊ะเครื่องแป้งเรามันอยู่ตรงข้ามกับเตียงซึ่งมันจะทำให้คนที่ส่งกระจกอยู่มองเห็นคนที่นอนอยู่บนเตียง
เราก็ไม่ได้พูดหรือสนใจอะไรแฟน ส่วนเรายืนถอดต่างหู แล้วมองเค้าผ่านกระจก แฟนเราเค้าหลับตา...สักพักก็ลืมตาแล้วมองมาที่เราด้วยเเววตาเซ็ง อารมณ์เสีย เค้าทำเเบบนี้ประมาณสามครั้ง ใจเราก็รอให้เค้าชวนคุยแต่ก็ไร้วี่เเววชวนคุย เราเรยตัดสินใจถอนเสื้อผ้า(18+)แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาใส่แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ......ในใจเราก้อคิดว่า "อาเครอาบน้ำเสร็จค่อยคุยกันถ้าเค้าไม่ชวนคุยเราก็จะเป็นฝ่ายเริ่มชวนคุยก่อน" แล้วเราก็เริ่มอาบน้ำผ่านไป20เกือบ30นาทีเราอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เราตกใจมาก!!! หน้าชา มือเย็น ใจสั่น ขาสองข้างแทบล้มทั้งยืน เพราะเเฟนเราเค้าไม่อยู่ในห้องแล้วออกไปแล้วไม่บอกอะไรไม่พูดอะไรเรย(แต่ล็อกประตูให้) คือสมองเราคิดแค่ว่าจะต้องรีบไปตามเค้าให้ทัน เรารีบวิ่งไปหยิบเสื้อคุมมาใส่(เกือบลื่นหัวแตกเท้ายังแห้งไม่สนิท) รีบวิ่งออกจากห้องทั้งที่สภาพตัวเปียก ผมไม่แห้ง ร้องเท้าไม่ได้ใส่ ข้างในตัวไม่ได้ใส่อะไรเรยมีแค่เสื้อคุมที่ปิดบังร่างกายเอาไว้ เราวิ่งไปกดลิฟท์ระหว่างรอลิฟท์ในใจภาวะนาให้เค้าแค่ลงจากห้องไปนั่งในรถเพื่อรอเราลงมาตามไรงี้ แต่ไม่ใช่เรยไม่ใช่อย่างที่เราคิด! เราวิ่งไปที่ลานจอดรถกวาดสายตามองไปรอบๆไม่เห็นแม้เงารถและเงาของเค้าเรย ใจเรานี่หวิวเรย สมองตื้อไปหมดเราคิดไรไม่ออกเดินเซ็งๆไปถามยามด้วยน้ำเสียงคนอารมณ์เสียว่าเห็นพี่เขาลงมามั้ย เค้าลงมาตอนไหน คัยเปิดประตูให้เค้าเรากระวนกระวายพาลโมโหคนที่เปิดประตูให้แฟนเราออกจากหอ(หอพักเราจะเข้าจะออกต้องมีคีย์การ์ด) สักพักเราตั้งสติได้เราก้อเริ่มโทรหาเค้า 6 สายไม่รับเรยสักสาย เเล้วไลน์ไปถามเค้า ว่าเปนไร แค่อาบน้ำ งอลหรอ **พี่ใจเย็นลงเมื่อไรค่อยคุยกันนะ** จนปานนี้ยังไม่อ่านไลน์เราเรยค่ะ เราเสียใจมากถ้าเราไม่ฟอร์มจัดก็คงไม่ต้องงอลกันแบบนี้ เศร้าค่ะแล้วไม่รู้ว่าเค้ากับเราจะกลับมาคืนดีกันเหมือนเดิมมั้ย แต่เราคิดว่าคนมีอายุ30+น่าจะมีเหตุผลนะ โกรธไม่พอใจอยากให้พูดกันตรงๆ นั่งคุยกันเรยอะไรยังไง ไม่ใช่หนีออกไปแบบนี้....