คือเราแอบชอบน้องคนนึงอยุ่วึ่งอยุ่โรงเรียนเดียวกันอ่ะค่ะแต่แบบเรากับน้องเค้าจากสนิทกันตอนน้องอยู่ม.2 อยู่ๆก็ห่างไปพักๆช่วงนั้นประมาณม.3 คือสัมผัสได้เลยว่าไม่สนิทกันเหมือนเคย พอตอนนี้น้องอยู่ม.4 แต่นางย้ายรร ไปนะคะ มันก็ไม่ห่างกันมากหรอกเดินไปหาก็ได้ เราก็กลับมาสนิทกันอีก โดยการที่น้องเริ่มทักเราก่อน แล้วให้ช่วยนู่นนี่ ช่วงซัมเมอร์นี่ไปติวหนังสือถึงบ้านเลยค่ะ5555 เราก็งงๆนะเหมือนแบบอยู่ๆก็สนิทกันแต่ก็ไม่ไร บอกก่อนนะคะว่าน้องมีแฟนแล้วและเราก็แอบชอบน้องมานานแล้วด้วย มีวันนึงพีคมากค่ะคือ นางกลับมาหาที่รรเก่านางซึ่งนางทักไลน์มาให้เราไปรับหน้ารร เราก็ไปรับปกติ นางมาบ่อยพอตัวนะ แล้วเราก็ไปรับทุกครั้ง555 แต่ก็นั่งแยกกลุ่มกันเพราะเราจะเม้ากับอีกกลุ่มมากกว่า ทีนี้พอเพื่อนนางกลับหมด นางก็นั่งคนเดียวเราเลยเรียกนางมาแล้วก็คุยนู่นนี่ตามประสาคนคิดถึงแต่พูดไม่ได้ 555 จนคุยไปคุยมานางเล่าเรื่องแบบการคบของนางกับแฟนที่เราฟังมาล้านรอบละ แต่ครั้งนี้มันพีคตรงที่นางเล่าความรู้สึกหมดเลยเล่าเรื่องชีวิตความเครียด เราต้องคอยกุมมือทั้งสองข้างไว้เพื่อไม่ให้เช็ดน้ำตาเพราะกลัวนางตาบวม ห่วง555 แล้วทีนี้ฝนดันตก เลยอยู่กันยาว เรากลับพร้อมนางก่อนแยกก็ถามนะว่า ‘ไหวไหม ให้ไปบ้านป่าว?’ นางก็บอกโอเคไม่เป็นไร แต่วันนั้นน้องร้องหนักจริงๆ แล้วหลังจากนั้นเราก็สนิทกับน้องมากกว่าปกติ จนมีช่วงนึงที่นางอยากย้ายกลับ เราคือที่ปรึกษาคนแรกคนเดียวของนาง ตอนแรกเราไม่ยอม เพราะเราห่วงหลายๆด้าน แต่นางก็ดึงดันจะมา เราก็ห้ามไม่ได้ จนนางต่อต้านไม่ไปเรียน ไม่ไปเลย แล้ว ณ จุดนั้นเราคือคนเดียวที่นางตอบและคือคนเดียวที่คุยกับพ่อนางให้ ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น
รู้สึกจริงเหรอ?