คือเราเป็นคนที่มีเพื่อนน้อยมากที่สนิทจริงๆมีสองคน ใช้ชื่อว่าเอกับบีก็แล้วกัน เราสนิทกับเอมากกว่าบีเพราะเราเล่นด้วยกันมาก่อน บีเป็นคนที่ตลกแบบตลกมากเป็นตัวตลกของห้อง เวลาอยู่ด้วยกันนางตลกเฮฮาตลอดแต่เวลานางกลับบ้านหรืออยู่คนเดียวนางจะเป็นอีกคนนึงเหมือนเป็นไบโพล่า ชอบด่านู่นนี่ลงสตอรี่ไอจี เป็นคนที่ไม่มีเหตุผลคือโทษคนอื่นหมด มีวันนึงตอนพักกลางวันบีไปซื้อของกินแต่เรากับเอไม่ไป บีนางฝากโทรศัพท์กับเราไว้เราเห็นว่ามีข้อความจากแม่นางพิมพ์มาทางเมสเสจเรารู้รหัสเราเลยเข้าไปอ่านดูคือนางด่าแม่แบบตำบอนมาก!!! สารพัดสัตว์มาเล๊ยย สาเหตุที่นางด่าแม่คือนางบอกให้แม่นางเอาของมาให้แต่แม่นางมาช้านางเลยด่าไปแบบนั้นและที่สำคัญแม่นางก็ดูแบบไม่ด่าไม่ว่านางเลยนี่งงมาก เราเลยคุยกับเอว่าถ้ากูเป็นแม่มันนะกูไล่ออกจากบ้านไปนานละ บีนางเคยให้เหตุผลว่านางน้อยใจที่แม่นางให้ความสำคัญกับน้องชายมากกว่าเพราะเป็นผู้ชายนางเลยงอน ซึ่งนางก็ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองเอาแต่ใจแค่ไหนคือจะเอาอะไรก็ต้องได้เดี๋ยวนั้น ถ้าไม่ได้ตังก็จะไม่ไปโรงเรียนเลย แต่เราก็เล่นกับนางได้เพราะนางตลกแต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วพึ่งเปิดเทอมมาได้สองสามวันแต่นางไม่มาโรงเรียนเลย(คือเราแยกห้องกันแล้วนะสรุปเอกับบีได้อยุ่ห้องเดียวกันเราอยู่อีกห้องนึง)เราเป็นห่วงว่าจะเสียการเรียนแล้วสงสารเอด้วยที่จะต้องเก็บงานไว้ให้ไรงี้เลยอัพไอจีสตอรี่ไปบอกว่ามาโรงเรียนบ้างนะแล้วก็พูดติดตลกไปนางไม่ดูสตอรี่เราเว้ยแต่วันต่อมานางอัพมาว่าอย่าเผือกนู่นนี่เป็นแค่เพื่อนนะไรงี้แต่ไม่ได้เจาะจงว่าเป็นใครแต่เรารู้ว่าเป็นเราแน่ๆ เราเลยงงว่าเฮ้ยจะยังไงก็ได้จะ ยังไงก็ได้เพราะชีวิตกูไม่สนใจอยู่แล้วแต่ไม่สงสารคนอื่นที่ต้องมาช่วยเก็บงานให้เลยหรอ ที่มาถึงจุดนี้ได้ทั้งที่หนึงสัปดาห์ยังมาไม่ครบห้าวันเนี่ยก็เพราะพวกกูช่วยยังจะมาด่ากูเผือกอีก
ปล.เรามาบ่นนะไม่มีที่ระบาย555