ร่วมป้องกัน ข่มขู่ข่มขืนใจ ให้ระลึกเกรงกลัวในบาปกรรม ก่อนที่สักวันที่อาจเป็นคุณและคนที่คุณรัก
มีบางตรรกะ ที่เอาคนไปเปรียบกับสัตว์เดรัจฉาน ที่ทำตามสัญชาตญาน โดยลืมไปว่า บางที่มันก็มีแบบสุนัขไม่ขอรับประทาน แมวเลือกกิน แสดงว่าเกิดมาไม่เคยได้พบ วิญญูชน สัตบุรุษ ผู้ชายประเภทไม่รัก ไม่ชอบ ไม่ถูกต้อง หรือถูกกาละเทศะ อย่าหวังจะได้แตะเนื้อต้องตัว จนถึงระดับ เนกขัมบารมีมาก ปฎิเสธกามไปเลย
http://ppantip.com/topic/33730672
"แมวนั้นมันชอบกินปลาย่าง ก็เอาไปล่อ เอาไปอ่อยพอแมวมันกระโดดงับปลาย่าง ก็โวยวาย จะฆ่าจะตีแมวให้ตาย ความผิดทุกอย่างนั้นอยู่ที่แมว คนที่เอาปลาย่างไปล่อแมวนั้นไม่มีความผิดเลยหรือ? "
และที่มีความเห็นว่า คนบ้าเสียสติเพี้ยนมีปัญหาทางครอบครัวฯลฯ สมควรพิจารณาให้อภัยโทษ คนที่เขามีปัญหาอย่างนั้น บ้าอย่างนั้น เพี้ยนอย่างนั้น ไม่ไปทำความชั่วเกะกะระรานผู้อื่น เป็นตัวอย่างที่ดีของสังคมตั้งเยอะแยะมากมาย เปรียบเทียบกันแบบนี้ ไอ้ที่เป็นอย่างนั้นแล้ว ยั่งชั่วได้อีกน่ะมันสมควรตาย ไม่สมควรเกิดมา เปลี่ยนได้แล้วกฎหมาย ที่จำกัดเกณฑ์อายุอะไรนั่น เยาวชนบ้าบออะไร? โทษก็คือโทษ เพราะการที่ไม่ติดตามเอาใจใส่สั่งสอน และสันดานบาปมันติดตัวตั้งแต่ชาติปางก่อนมาน่ะ ผิดก็ส่วนผิด และไม่ต้องยอมความ ยินดีชดใช้ค่าเสียหายอะไร?ก็ไม่ต้องไปเอา เรื่องการช่วยเหลือนี้ก็หวังว่าจะเป็นความอนุเคราะห์กรุณาของสังคม ผู้ใหญ่ในบ้านเมือง ตามจังหวัดอำเภอนั้นๆ มูลนิธิ ช่วยดูแล มันคงไม่บ่อยหรอก ถ้ากฎหมายมันOK ความชั่วคนทำความชั่วนี่มันมีการจำกัดอายุด้วยรึ! เด็กที่อายุน้อยๆหรือเด็กวัยรุ่น แต่ไม่สร้างบาปสร้างกรรมเป็นตัวอย่างที่ดีๆ ทำไมไม่ให้เชิดชูเกียรติเขาไปเสียล่ะ!
โดยเฉพาะคดี ฆ่าด้วยข่มขืนด้วย จะบอกว่าเมามาย เกิดอารมณ์ บ้าบอ รู้เท่าไม่ถึงการณ์ช่องว่างในการพิจารณาคดี พอซะเถอะ! เราว่าเราโง่เราไม่ดีเราบ้าที่สุดแล้ว ยังไม่ไปทำอะไรอย่างนั้นเลย!
มีน้ำใจช่วยกันสักนิด มันเป็นคุณธรรมที่เราควรมีน้ำใจ ส่วนเรื่องผลจะได้ไม่ได้ ขึ้นอยู่กับการจัดการทั้งนั้นแล้ว ไม่ได้ส่งเสริมการฆ่า ผู้ฉลาดในธรรม มีมรรคผลเป็นที่ตั้งแล้ว ย่อมรู้ดีว่า การฆ่าในอริยะวินัยน่ะหนักกว่านี้เยอะ!
แชร์แคมเปญรณรงค์นี้
http://board.palungjit.org/f2/%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%A5%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%97%E0%B8%A9%E0%B8%84%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%86%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%B7%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%96%E0%B8%B6%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%95-553254.html
ดาบสี่แฉกห้าคมอะไรนั่นใช่ปัญหา ปัญหาคือ มีคนถูกทำร้ายเพราะคนที่มันชั่วตามสันดานและชั่วตามผลกรรม คนที่ซวยตามผลกรรมก็ควรถูกคุ้มครอง มันก็เป็นหน้าที่ของผู้มีอำนาจ มีความรู้ มีคุณธรรม มีปัญญา เป็นนักปกครองที่เป็นคนเถรตรง ที่จะช่วยกันรณรงค์ให้คนที่มันจะชั่วตามผลกรรมอย่างนั้น รู้จักละอายเกรงกลัวต่อผลบาปกรรม เรื่องอายุก็เหมือนกัน มันไม่เกี่ยวหรอก ความรู้เดียงสาไม่เดียงสาน่ะ เด็กอ่อนๆในวัยเดียวกันเขารู้จักบาปบุญคุณโทษก็มี เอาคนดีเป็นเกณฑ์เป็นตัวอย่างเป็นแบบ ไม่ใช่เอาคนที่นิสัยเสียเป็นบ้าเสียสติเป็นแบบ
กษัตริย์อย่าเห็นว่ายังเยาว์ ไฟอย่าเห็นว่าน้อย ภาษิตนี้คงไม่มีแล้ว
ถ้าคนใจบาปมันเลวขนาดนั้น ก็ชีวิตแลกชีวิตให้ตกตายตามกันไป แต่ไม่ว่าจะตายสักหมื่นพันแสนครั้งก็ไม่พอ ไม่สาสมกับความผิดบาปได้เลย จบที่อโหสิกรรม ไม่พยาบาทเบียดเบียนในชาติภพต่อไปก็แล้วกัน
ถ้าไม่มีใครกล้าประหาร คนชั่วๆประเภทฆ่าข่มขืนเด็กและสตรี ขอทำหน้าที่เป็นเพชฌฆาตเอง ไม่เรื่องมาก ไม่สงสารเห็นใจใดๆ ไม่เคารพ ให้เกียรติผู้ตายด้วย ญาติเญิดไม่เกี่ยว อยากมีเอี่ยวตายด้วยก็ทำด้วยกันไปจบ
โดยเฉพาะไอ้พวกมีญาติ ระหว่างญาติพี่น้องคนเสียชีวิตเพราะถูกกระทำ กับญาติของคนที่มันกระทำความชั่ว ไอ้ฝั่งไหนมันน่าละอายใจ และฝั่งไหนที่น่าเสียใจมากกว่ากัน
สงสัยจะเกิดผิดยุคอีกแล้วสิเรา! ความผิดที่มันน่าตัดหัวเสียบประจาน ไอ้พวกทำอนันตริยกรรม ๕ และไอ้พวกฆ่าข่มขืนเด็กและสตรีเนี่ย!
กรรมไม่ดำไม่ขาวมีอยู่เบื้องหน้าจะกลัวอะไร? เหมือนท่านองคุลีมาล
จากภาค "ยักษ์"
แม้นเราหาก
ถึงเพียงนั้น กระทำเสียชั่วนี้เสียเอง ก็ไม่คิดละเว้น ยินดีจะตายอย่างสร้างอุทธาหรณ์สอนใจเป็นตัวอย่างเลยทีเดียว ว่าสมควรตาย
ใครไม่แน่ใจในตนเองว่า ชาตินี้ตนไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำหรือไม่ทำ อย่าหวังความเจริญในพระสัทธรรมเลย
ประหารไปเลยพวกผู้ร้ายพยายามฆ่าทำร้ายร่างกายและข่มขืนไม่ต้องรอลงอาญา
มีบางตรรกะ ที่เอาคนไปเปรียบกับสัตว์เดรัจฉาน ที่ทำตามสัญชาตญาน โดยลืมไปว่า บางที่มันก็มีแบบสุนัขไม่ขอรับประทาน แมวเลือกกิน แสดงว่าเกิดมาไม่เคยได้พบ วิญญูชน สัตบุรุษ ผู้ชายประเภทไม่รัก ไม่ชอบ ไม่ถูกต้อง หรือถูกกาละเทศะ อย่าหวังจะได้แตะเนื้อต้องตัว จนถึงระดับ เนกขัมบารมีมาก ปฎิเสธกามไปเลย
http://ppantip.com/topic/33730672
"แมวนั้นมันชอบกินปลาย่าง ก็เอาไปล่อ เอาไปอ่อยพอแมวมันกระโดดงับปลาย่าง ก็โวยวาย จะฆ่าจะตีแมวให้ตาย ความผิดทุกอย่างนั้นอยู่ที่แมว คนที่เอาปลาย่างไปล่อแมวนั้นไม่มีความผิดเลยหรือ? "
และที่มีความเห็นว่า คนบ้าเสียสติเพี้ยนมีปัญหาทางครอบครัวฯลฯ สมควรพิจารณาให้อภัยโทษ คนที่เขามีปัญหาอย่างนั้น บ้าอย่างนั้น เพี้ยนอย่างนั้น ไม่ไปทำความชั่วเกะกะระรานผู้อื่น เป็นตัวอย่างที่ดีของสังคมตั้งเยอะแยะมากมาย เปรียบเทียบกันแบบนี้ ไอ้ที่เป็นอย่างนั้นแล้ว ยั่งชั่วได้อีกน่ะมันสมควรตาย ไม่สมควรเกิดมา เปลี่ยนได้แล้วกฎหมาย ที่จำกัดเกณฑ์อายุอะไรนั่น เยาวชนบ้าบออะไร? โทษก็คือโทษ เพราะการที่ไม่ติดตามเอาใจใส่สั่งสอน และสันดานบาปมันติดตัวตั้งแต่ชาติปางก่อนมาน่ะ ผิดก็ส่วนผิด และไม่ต้องยอมความ ยินดีชดใช้ค่าเสียหายอะไร?ก็ไม่ต้องไปเอา เรื่องการช่วยเหลือนี้ก็หวังว่าจะเป็นความอนุเคราะห์กรุณาของสังคม ผู้ใหญ่ในบ้านเมือง ตามจังหวัดอำเภอนั้นๆ มูลนิธิ ช่วยดูแล มันคงไม่บ่อยหรอก ถ้ากฎหมายมันOK ความชั่วคนทำความชั่วนี่มันมีการจำกัดอายุด้วยรึ! เด็กที่อายุน้อยๆหรือเด็กวัยรุ่น แต่ไม่สร้างบาปสร้างกรรมเป็นตัวอย่างที่ดีๆ ทำไมไม่ให้เชิดชูเกียรติเขาไปเสียล่ะ!
โดยเฉพาะคดี ฆ่าด้วยข่มขืนด้วย จะบอกว่าเมามาย เกิดอารมณ์ บ้าบอ รู้เท่าไม่ถึงการณ์ช่องว่างในการพิจารณาคดี พอซะเถอะ! เราว่าเราโง่เราไม่ดีเราบ้าที่สุดแล้ว ยังไม่ไปทำอะไรอย่างนั้นเลย!
มีน้ำใจช่วยกันสักนิด มันเป็นคุณธรรมที่เราควรมีน้ำใจ ส่วนเรื่องผลจะได้ไม่ได้ ขึ้นอยู่กับการจัดการทั้งนั้นแล้ว ไม่ได้ส่งเสริมการฆ่า ผู้ฉลาดในธรรม มีมรรคผลเป็นที่ตั้งแล้ว ย่อมรู้ดีว่า การฆ่าในอริยะวินัยน่ะหนักกว่านี้เยอะ!
แชร์แคมเปญรณรงค์นี้
http://board.palungjit.org/f2/%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%A5%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%97%E0%B8%A9%E0%B8%84%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%86%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%B7%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%96%E0%B8%B6%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%95-553254.html
ดาบสี่แฉกห้าคมอะไรนั่นใช่ปัญหา ปัญหาคือ มีคนถูกทำร้ายเพราะคนที่มันชั่วตามสันดานและชั่วตามผลกรรม คนที่ซวยตามผลกรรมก็ควรถูกคุ้มครอง มันก็เป็นหน้าที่ของผู้มีอำนาจ มีความรู้ มีคุณธรรม มีปัญญา เป็นนักปกครองที่เป็นคนเถรตรง ที่จะช่วยกันรณรงค์ให้คนที่มันจะชั่วตามผลกรรมอย่างนั้น รู้จักละอายเกรงกลัวต่อผลบาปกรรม เรื่องอายุก็เหมือนกัน มันไม่เกี่ยวหรอก ความรู้เดียงสาไม่เดียงสาน่ะ เด็กอ่อนๆในวัยเดียวกันเขารู้จักบาปบุญคุณโทษก็มี เอาคนดีเป็นเกณฑ์เป็นตัวอย่างเป็นแบบ ไม่ใช่เอาคนที่นิสัยเสียเป็นบ้าเสียสติเป็นแบบ
กษัตริย์อย่าเห็นว่ายังเยาว์ ไฟอย่าเห็นว่าน้อย ภาษิตนี้คงไม่มีแล้ว
ถ้าคนใจบาปมันเลวขนาดนั้น ก็ชีวิตแลกชีวิตให้ตกตายตามกันไป แต่ไม่ว่าจะตายสักหมื่นพันแสนครั้งก็ไม่พอ ไม่สาสมกับความผิดบาปได้เลย จบที่อโหสิกรรม ไม่พยาบาทเบียดเบียนในชาติภพต่อไปก็แล้วกัน
ถ้าไม่มีใครกล้าประหาร คนชั่วๆประเภทฆ่าข่มขืนเด็กและสตรี ขอทำหน้าที่เป็นเพชฌฆาตเอง ไม่เรื่องมาก ไม่สงสารเห็นใจใดๆ ไม่เคารพ ให้เกียรติผู้ตายด้วย ญาติเญิดไม่เกี่ยว อยากมีเอี่ยวตายด้วยก็ทำด้วยกันไปจบ
โดยเฉพาะไอ้พวกมีญาติ ระหว่างญาติพี่น้องคนเสียชีวิตเพราะถูกกระทำ กับญาติของคนที่มันกระทำความชั่ว ไอ้ฝั่งไหนมันน่าละอายใจ และฝั่งไหนที่น่าเสียใจมากกว่ากัน
สงสัยจะเกิดผิดยุคอีกแล้วสิเรา! ความผิดที่มันน่าตัดหัวเสียบประจาน ไอ้พวกทำอนันตริยกรรม ๕ และไอ้พวกฆ่าข่มขืนเด็กและสตรีเนี่ย!
กรรมไม่ดำไม่ขาวมีอยู่เบื้องหน้าจะกลัวอะไร? เหมือนท่านองคุลีมาล
จากภาค "ยักษ์"
แม้นเราหาก
ใครไม่แน่ใจในตนเองว่า ชาตินี้ตนไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำหรือไม่ทำ อย่าหวังความเจริญในพระสัทธรรมเลย