ใครหลายๆคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้คงเป็นคนที่สนใจในเรื่องราวการฝึกงานต่างๆ นานา
เอาเป็นว่า รู้สึกท้อแท้ใจ อยากได้กำลังใจและอยากระบาย
จขกท. ตอนนี้ยังอายุไม่พ้น 20 ปี ยังอยู่ใน 15+ เป็นนักศึกษาฝึกงานที่ทางวิทยาลัยส่งออกมาฝึกงาน เป็นเวลา 1 ปีครึ่ง ซึ่งก็คือ 1ปี 5 เดือน
การฝึกงานต้องฝึกสถานที่ไกลบ้าน แถมยังต้องนั่งรถไปกลับ
ซึ่งช่วงฝึกงานช่วงแรกจะเป็นอะไรที่แบบ โอ้ยแม่เจ้า ทำไมงานเน่าๆเหม็นๆอย่างล้างของเสียจากท่อ ถึงต้องเป็นเราที่ทำ งานก็มีจำพวกสูตรมากมายใครจะจำหมดฟร่ะต้องทำหลากหลายมากมายกระทั่งอยู่คนเดียว ทำอะไรที่ไม่ค่อยจะรู้ พอมีอะไรที่ผิดพลาดขึ้นมาก็โดนด่ายกใหญ่
อย่างเช่น เหตุการ์ณที่พึ่งเกิดขึ้น คือ โดนประจาร์ณงานที่ทำผิด แถมยังโดนฟีดแบคอีกด้วย เป็นอะไรที่ท้อใจมาก อยากร้องไห้มาก ไม่อยากจะเรียนต่อแล้วเจอแบบนี้ ยอมไม่ฝึกงานจะดีกว่า
รู้นะคะว่างานต้องอดทนแต่เหนื่อยใจ