เป็นไดแค่เพือนพระเอก ไมรู้ใครเป็นแบบผมบ้าง

สวัดดีครับ ผมจะเล่าเรื่อง ของผมให้ฟัง  คือ ผมมีเพื่อนสนิดชื่อ  ปืน  เขา หล่อ รวย เอาเป็นว่าดูดี  สุง 170 กว่าๆ  พ่อ เป็น ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน
พี่สาวคนแรกพยาบาล  พี่สาวคนรอง คูร  พี่สาวทีสาม เป็นแอร์  ส่วนอ้ายปืน เป็นตำรวจ  ดูดีใช้ไมล่า หน้าตาหล่อ ขาว ตามประสาเด็กเหนือ อะเนาะ
ว่าไปหน้าตา ปืน หน้าตาคล้าย มาร์ค ปริญ

          สวนผม อะผมชือ ไม้  สุง 167 ดำ  นิดๆ  บ้านผม  พ่อ เสียตังแต่
อายุ 7ขวบ แม่ก็ ทำไร ทำสวน อ้ะครับ  บ้านผมจนแบบหาเช้ากินค่ำ เป็นหนี 4 แสนกว่า ผมเองพึงจบ ป.ตรี  มาสองปี  ชีวิตหวังว่าจะดีขึ้น แต่ไมอ้ะ  
ตกงานอ้ะ แต่ตอนนี้ทำงานโรงงาน วันละ 300  ถามตัวเองเรียนมาทำไมว้ะ เซ็งหางาน จนขา  ลาก บอกว่าไมมีประสบการณ์

          เขาเรื่องดีกว่า  ปืน กับ ผม รู้จักกันตั้งแต่ ป.6  เป็นเพื่อนกันไปไหน่ไปกัน เอาเป็นว่ารู้ใจกันอ้ะครับ  
ด้วยหน้าตาของปืนทีหล่อ ธรรมดาทีต้องมีสาวมาชอบใช้ม้ะ     สาว ๆ ก็ไมรู้เป็นอะไรไมคอยกล้า เขาไปหาปืนด้วยตรง  
แต่จะเข้าหาทางผม  แรก ก็ดีนะครับ  มีแต่คนมอง  เพื่อนในกลุม  แซว  "เฮ้ย ไอไม้วันนี้ น้องจอย  มาคุยด้วยไมธรรมดานะ "

          กุ เขินซิ ครับ   แต่เอาเขาจริง มันไมใช้ยังงั้นอะซิว้ะ   ตอน เข้า ม. 4 แรกๆๆ โฮ  อ้ายปืน ก็ถือ ว่าฮอต ๆ เหมือนกัน  เอาเป็นว่า
ติด1 ใน 20 คนหน้าตาดีอ้ะครับ  รุณพี่ ม.5  ม. 6 รุ่มจีบ อ้ายปืน เอาเป็นว่ากระไดบ้านไมแห้ง   ปาก ผมก็ไมแห้ง เหมื่อนกัน
เพราะ รุณพีทีชอบ เอาขนม นม เนย ฝากให้อ้าย ปืน ผม-หมดอะครับ แรกๆ ผมก็ เอาขนม ไปให้อ้ายปืนนะ อ้ายปืน  มันบอกเออ
เอาไป- เฮ้อ เอาเฉเพระ
จ .ม  มาพอ    สิงานนิเสร็จกุสิ ขนม - -  และแล้วสาวๆ ต้องมีผิดหวังบ้างแหละ เมืออ้ายปืน  คบกับพี่  หนู่น่า  พี่ม.6  น่ารักมาก
  

เหมาะสม กันครับ  ผมคิดในใจ  อด- ฟรีละงานนี้  แต่ทีในได  น้อง มด  พี่  จุม    พี่พลอย  แต่ละคน  เอาสะผม ปวดหัว  ระบาย เอาสะกุไม
มีทียืนในสังคม  
                        พี่พลอย  :  น้องไม้ทำไมทำแบบนี้กับพี
                        ผม :  ผมทำไรให้พีอ้ะครับ
                        พี่พลอย......ในบอกว่าจะ ติดต่อ น้องปืนให้พี่ ................. เยอร์ (เท่าทีจำได พี่พลอยร้องไห้หนักมาก)
พี่จุ่ม  น้องมด ก็ไมต่างกัน   ................

      พี่พลอย......ในบอกว่าจะ ติดต่อ น้องปืนให้พี่ ................. เยอร์ (เท่าทีจำได พี่พลอยร้องไห้หนักมาก)
พี่จุ่ม  น้องมด ก็ไมต่างกัน   ................

    หนึง  เทอม ผ่านไป  อ้ายปืน เลิก กับพี่หนู่นา   สาเหตุ  พี่หนูน่า จะเรียนต่อ ละอะมั่ง  เลยไมคอยไมมีเวลาให้กัน  
ส่วนอ้าย  ปืน  โสด ไดไมถึง  เดือน  ก็มีแฟน ใหม่ละ   ตอน อ้ายปืน  มีแฟน สาวๆ ก็จีบอ้ายปืน  ไมรู้  ผูหญิง  เขาคิดไดไงรู้ว่าเขา
มีแฟน ยังแย่ง กัน อีก  นี้ กุ โสด นิ  ไมต้องจีบเป็นแฟนกันเลย "กุคิดในใจ ฮ๋าๆๆ"     ชีวิต ม.ปลาย ก็เป็นยังงี้  ม. 4  ผ่านไป  


พอเขาม. 5 น้องวิ ม.4 น่ารักมาก  มีลักยิ้ม  ไมรู้ดิครับ  ชอบ ผู้หญิงคนนี้อ้ะครับ
ผมก็โสด ไมเคยมีแฟน  ก็ต้องถามกุรุยัง  อ้ายปืน  อ้ายปืน  บอกผมลุยเลย


ผ่านไปสัก 2 เดือน ผมวันเอาแต่ ดอมๆ มองๆ น้องเขา ถูกวัน ด้วยไมมีความคืบหน้าอะไร  .. โหมด แอบรัก บอกเลย  ทั้งสุข ทั้งเศร้า  โลกนี้สีชมพู ฮ๋าๆๆ

เช้าวันจั้นทร์ อันสดใส  จากไมเคยยากไปโรงเรียน  บอกเลย  ผมนิไปยืม  รอหน้า โรงเรียน พร้อม กับครุเลยครับ  หน้า ตาอัน แสนสุข
ขอผมทีจะรอ เห็นหน้า  น้อง  วิ  .....ใครจะไปรู้เล่า โลกอันแสนสีชมพู ของผม มันจะกล้าย  เป็น  โลกแห่งความโศกเศร้า



เมื่อน้อง วิ  เดินมา กับ รุณพี่  แชป์ ยิ้ม กันมีถือ กระเป๋าให้ด้วย  บอกเลย  ผมนี้  ทรุม   ครับ ใจสลาย  วันนั้น ผมนิ ไมโรง ไมเรียน
ไปอยู ห้องน้ำ  ร้องครับ ร้องไห้   ตอนนั้นฟังเพลง รักครั้งแรก บางแก้ว   คือ จะแต่งเพลง เขากับชีวิต  กุมากเนาะ  

ผมจำได้ เศร้า เกือบ เดือน    เฮ็อ..........



ในเพลา  ทีกุเศร้า โศก  ไมรู้อะไรโดนใจ  ครับ  งานกี ฬา  สี เขต มั้งอะครับ  ผม  ต้องไปแข่งบอล ทีเขต  ออ ลืมไป ผมกับ อ้ายปืน ก็เป็นนักบอล
โรงเรียนอะครับ  บอกก่อนเลย  ทั้งทีม ขาดผมไมได  เพราะ ผม  เป็น คนถือ กระดิกน้ำดืม  ฮ่าๆๆเล่นไมไดเรื่องไดเป็นแต่สำรอง  ชีวิตเนาะชีวิต
สวนอ้ายปืน  ก็ เล่นปีกซ้าย   ถือ ว่าเล่นไดดี ติด 11 ตัวจริง ตลอดอ้ะครับ  ...  น้องมิน  รู้ชือ ทีหลัง  น้องมินเรียน โรงเรียนในประจำจังหวัด  
คือ ผมนิ มีกำลังใจยากแตะบอล  บอกเลยถ้าโคต  (ครู)  ให้เล่นวันนั้น  โรนันโด  แมสซิ  ไมไดเกิดบอกเลย ฮ๋าๆๆ


ฟ้าหลังฝนย้อน ดีเสมอ   คำๆ นีใช้ไดเลย  แต่ฟ้า  ของผม  มันไมใช้ยังงั้นสิ  ครับ   วัน ที  2  ของงาน น้อง  มิน  เดินมาหาผม

อ้าย อ้าย  จ้าว  ใจกุ  นิไมอยูกับเนื่อกับตัวบอกเลย  คือ  เพื่อน แตะบอล กัน ผมนิ จับกระติก น้ำ กับ เสือผ้า  ของเพื่อน  อยูข้างๆสนาม  
ถ้าเป็นในหนังใน ละคร  กล้องคงเล๋งมาที กุ  บอกเลย    

                            น้องมิน  : อ้าย อ้าย  จ้าว
                             ผม  :   อ้ะอ้ะ จ้าว  ว่าได ก่า
                            น้องมิน   :    อ้าย  เป็นเพื่อน อ้าย  เบอร์ 7   แมน กอ  
                             ผม  :  แมนละจ้าว  ว่าไดก่า
                             น้องมิน   :    ฝากผ้าเย็นฮือ อ้ายเขา  กำไดกอ  ละอ้าย เขา ชืออะหยังก่า
                             ผม  :    ยืม  งง  ออ ไดก่า
                             น้องมิน..  คุณเน้อ
                      (  เบอร์ 7  ทีว่า อ้ายปืนเพื่อน กุ อ้ะครับ  )

ทั้นใดนั้น   โค้ช (ครู) เฮ้ย อ้าย ไม้ มานิดิ  ไปวิ่ง  เตรียมลง
คือ  กุคิด ในใจ  กุลงไป ไมต้องแตะบอล แรงวิ่งกุไมมีบอกเลย  เป็นสำรอง มาสองปีไมไดแตะ  หวังว่าจะเกิด   วันนี้  จากทีดับมานาน
บอกเลย  วันนี้ ดับๆ  กุคงต้องโดนไล่ออกละ มังกะนิ เอาเป็นว่าทีม  กุแพ้ 3-2 จากทีนำเขา  2-0  ความผิด ทั้งมั้วโยนมาทีกุ  
ชีวิตกุ  ปัดซบชิปหาย  ไม้ ผู้ถือ กระติก น้ำก็โดนปลด จากตำแหน่ง  


ณ  สนามบาสโรงเรียน...  ในขณะน้องมิน  นังจุจี กับอ้ายปืน  ผมนิ  นังตบยุง  ดูต้นทางให้ ครับฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ชีวิต ม.6  ปีนี้ ของกุ  สักเรื่องละว่า  เพื่อนคนอื่น เตรียมสอบ หาทีเรียน  สวน  ผมรู้อยูแล้ว ว่าคงไมมีเงิน เรียนด้วยภาระ  ทางบ้าน  ผมคงคิดไว้ละ
ว่าจะหางานทำ ที เชียงใหม่   หรือ ไมก็ เรียน ราม เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย  

                                            เช้าวันอาคาร อ้ายปืน  เดิน มา เฮ้ย อ้ายไม้
                                            ผม  :  ว่าไง
                                            ปืน  :  กุ สอบนายร้อยไมติดอีกละว้ะ
                                            ผม : สู้ๆๆเว้ย

คือ อ้ายปืนสอบ  นายร้อย มาตั้งแต่ ม.  3  อะ มันสอบไมติดอะครับ  คามฝันเขาอะนะครับ  
แต่ฟ้าหลังฝนย้อน มีเสมอ  แต่อาจใช้กับผมไมได มันสอบ ติด ม.ช    เป็นข่าวหน้าหนึ่งของโรงเรียนสิครับ
รูป  ปะเหรอ  เลยหน้า โรงเรียน  เรียงจากมาหาลัยดังหน่อยรูปก็จะใหญ่ หน่อย รูปจะเล็กลงตาม  ความดังของ  สถาบัน  ทีนักเรียนสอบติด
ผมเองก็ไมรู้เหตุผลเหมื่อนกัน   อ้ายปืนดังใหญ่เลย   ส่วน  กุ  แคะ จมุก ดูมัน  ก็ต้องยินดีกับเพื่อนอะเนาะ    

จะปิดเทอม ซึ้ง เป็นเทอม  สุดท้ายของพวกเรา  ผม นี้  ยืน  งง ดูรอบๆๆ เฮ้ย  เรามาถึงจุดนี้ไดไง  กุยังไม้ไดทำเฮีย  อะไรให้โรงเรียน
นี้ กุ อยูมา  6 ปี ไมไดสร้างอะไรให้โรงเรียนเลย  ต่างกับอ้ายปืน  ทั้ง เป็นนักบอล  ไดแชป็  มาบ้าง  ปะกวดงานวิด 9ล9  เพียบ
อ้าย  ปืน  เดินมาตบไล่ผมเบ่าๆ  พร้อม  บอกว่า  ถึงจะไมไดสร้างชือเสียงอะไรให้ โรงเรียน แต่ ก็ไมเคยสร้าง ปัญาหาให้โรงเรียน ไมใช้เหรอ
(สะทีไหน่) ฮ่าๆๆ คือ  อ้ายปืน  ก็แสปไมเบ่า  ครับ  ธรรมดาของเด็ก วัยรุณ  แต่ เขามีความดีงามกลบกลืน  ต่างกะผมทีไมมีฮ๋าๆๆๆ


ชีวิต หลังจากนั้น  น้อง ๆ  บ้างคนก็แอดเฟส  มาขอเป็นเพื่อน  ไมเคยถามเกียวกับชีวิตกุ  เลยถามแต่ อ้ายปืน  
ตอนนี้อ้าย    ปืน  ก็ เป็นตำรวจ   มีแฟน เป็นพยาบาลน่ารัก   ชีวิตแฮปปีดี  
สวนผมทำงานโรงงาน   วันละสามร้อย  โสด ถามว่าอิฉาอ้ายปืนไม่   เมือ ก่อน  ตอนเด็กตอนวัยรุณไมเคยอิฉา
แต่  พอ นึก ดูตอนนี้   ชีวิต  คนเราแปลกจัง ไมไดอิฉา แต่ งง กะชีวิต คนละขั้ว  เป็นเพื่อน กัน  


...กระทู่นี้เป็นกระทู่ แรกของผมครับหลังจาก อ่านแต่กระทู่ของคนอื้น  ใครเป็นแบบ ผมบ้างอ้ะครับ
... ตามหาเพื่อนนางเอก..
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่