สวัสดีคะ มีเรื่องกลุ้มใจเกี่ยวกับผู้สูงอายุในบ้านคะ คือคุณปู่ของจขกท.คะ ท่านอายุ 77 ปีนี้ มีโรคเก๊าท์เป็นโรงประจำตัวคะ เป็นได้ประมาณ 1 ปี แล้ว ชีวิตประจำวันท่านจะขับรถออกไปเก็นเงินค่าประกันคะ คุณปู่ขายประกันอะคะ วันไหนอยากไปก็ไป ไม่อยากไปก็นอนอยู่บ้าน ท่านยังจำเส้นทางได้ดี ไกลแค่ไหน ตรอกซอกซอยไหนท่านไปถูก ไม่มีหลง
เริ่มเลยนะคะ เมื่อคืนประมาณตี 2 (คุณย่าเล่าให้ฟังนะคะ คุณปู่กับคุณย่านอนบนเรือน จขกท.นอนบ้านอีกหลังที่อยู่ติดกัน) คุณย่าได้ยินเสียงคุณปู่คุยกับใครไม่รู้ จึงลุกออกมาดู (คุณย่านอนในห้อง คุณปู่นอนนอกห้องติดกับผนังห้องที่คุณย่านอน) คุณย่าเห็นคุณปู่กดโทรศัพท์เหมือนจะโทรหาใคร คุณย่าก็ถามว่า แกคุยกับใคร คุณปู่ท่านก็เล่าว่า ท่านจะโทรหาอาของจขกท. ท่านออกจากบ้านไม่ได้ จะให้คุณอามาพาท่านออกไป แล้วคือกดโทรไปจริงๆ นะคะ คุยกับคุณอาจริงๆ คุณอามาเล่าให้ฟังตอนเช้าคะ คุณย่าก็ดึงสติคุณปู่บอกคุณปู่ว่า นี่เราอยู่ในบ้านอยู่บนที่นอนไม่ได้ไปหาใคร พอคุณปู่รู้สึกตัว มีสติ คุณย่าก็ปิดไฟเข้าห้องไปนอน พอกำลังจะเคลิ้มหลับ ก็ได้ยินเสียงคุณปู่รื้อที่นอน คุณย่าก็เดินไปเปิดไฟอีก แล้วถามว่าทำอะไร คุณปู่ก็บอกหาพวงมาลัยจะไปแขวนรถ คุณย่าก็บอกคุณปู่เหมือนรอบแรก พอคุณปู่รู้สึกตัวก็แยกย้ายไปนอน แล้วก็เหมือนเดิมคะ คุณย่ากำลังจะหลับ ก็ได้ยินคุณปู่พูดคนเดียวเหมือนคุยกับใคร คุณย่าก็ออกมาดูอีก คุณปู่ก็เล่าว่า มีลูกค้าที่ทำประกันเอาเงินมาให้ คุณปู่หากุญแจบ้านจะเปิดบ้านให้เค้าคะ (คุณปู่ของจขกท. มีอาชีพขายประกัน ทุกวันนี้ยังทำอยู่) แล้วก็เหมือนเดิมคะ คุณย่าก็บอกคุณปู่เหมือนเดิม เป็นแบบนี้ 5-6 ครั้ง จนถึงเช้าประมาณตี5 คุณปู่ถึงนอนหลับไป ประมาณ 6 โมง จขกท.ขึ้นไปบนเรือนเพื่อจะทำงานบ้าน คุณย่าจึงเล่าให้ฟัง แล้วคุณปู่ท่านก็รู้เรื่องนะคะ ว่าเมื่อคืนท่านทำอะไร คุยกับใคร คุณย่าเล่าผิดตรงไหน ท่านก็จะบอกว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ๆ คนที่ท่านพูดถึงยังมีชีวิตอยู่นะคะ จขกท.เลยไม่คิดว่าท่านดวงตกหรืออะไร แต่อาการแบบนี้คือท่านหลงหรือป่าวคะ เป็นอาการอัลไซเมอร์ หรือท่านเครียดคะ หรือว่าท่านจะเป็นอะไรหรือป่าว รบกวนหน่อยคะ
เรื่องที่สองคือ คนในหมู่บ้านมาเล่าให้คุณย่าฟัง ว่าคุณปู่ขับรถไปข้างนอก อยากเลี้ยวก็เลี้ยว อยากยูเทิร์นก็ยูเทิร์น อยากจอดก็จอด จขกท.ก็เป็นห่วงคะ แต่คุณปู่ท่านเป็นคนดื้อ ท่านอยากออกไปหาเงินคะ กลัวจขกท.ไม่มีเงินเรียน (จขกท.อยู่กับคุณปู่คุณย่าตั้งแต่เกิดได้1เดือนคะ ตอนนี้กำลังเรียนป.ตรี ปีสามคะ) จะมีวิธีไหนจะพูให้ท่านหยุดออกไปดีคะ
เรื่องที่สามเป็นเรื่องเกี่ยวกับอาหารการกินคะ คุณท่านทานยาก ตอนนี้ทานสัตว์ปีกไม่ได้อีก จขกท.ไม่รู้จะทำอะไรให้ท่านทานดีคะ ทานจะชอบต้มใส้เนื้อเป็นพิเศษ ชอบทานปลาเค็มตัวเล็กทอด น้ำพริกผักต้ม แต่ทานบ่อยๆ มันไม่หลากหลาย ช่วยแนะนำเรื่องอาหารด้วยนะคะ
ป.ล. ขออภัยนะคะ ถ้าพิมวนไปวนมา ค่อนข้างร้อนใจคะ
ป.ล.2 ขอคำแนะนำทั้ง 3 เรื่องด้วยนะคะ ขอบพระคุณอย่างสูงคะ
ผู้สูงอายุบ้านไหนมีอาการแบบนี้บ้างคะ ขอคำปรึกษาหน่อยคะ
เริ่มเลยนะคะ เมื่อคืนประมาณตี 2 (คุณย่าเล่าให้ฟังนะคะ คุณปู่กับคุณย่านอนบนเรือน จขกท.นอนบ้านอีกหลังที่อยู่ติดกัน) คุณย่าได้ยินเสียงคุณปู่คุยกับใครไม่รู้ จึงลุกออกมาดู (คุณย่านอนในห้อง คุณปู่นอนนอกห้องติดกับผนังห้องที่คุณย่านอน) คุณย่าเห็นคุณปู่กดโทรศัพท์เหมือนจะโทรหาใคร คุณย่าก็ถามว่า แกคุยกับใคร คุณปู่ท่านก็เล่าว่า ท่านจะโทรหาอาของจขกท. ท่านออกจากบ้านไม่ได้ จะให้คุณอามาพาท่านออกไป แล้วคือกดโทรไปจริงๆ นะคะ คุยกับคุณอาจริงๆ คุณอามาเล่าให้ฟังตอนเช้าคะ คุณย่าก็ดึงสติคุณปู่บอกคุณปู่ว่า นี่เราอยู่ในบ้านอยู่บนที่นอนไม่ได้ไปหาใคร พอคุณปู่รู้สึกตัว มีสติ คุณย่าก็ปิดไฟเข้าห้องไปนอน พอกำลังจะเคลิ้มหลับ ก็ได้ยินเสียงคุณปู่รื้อที่นอน คุณย่าก็เดินไปเปิดไฟอีก แล้วถามว่าทำอะไร คุณปู่ก็บอกหาพวงมาลัยจะไปแขวนรถ คุณย่าก็บอกคุณปู่เหมือนรอบแรก พอคุณปู่รู้สึกตัวก็แยกย้ายไปนอน แล้วก็เหมือนเดิมคะ คุณย่ากำลังจะหลับ ก็ได้ยินคุณปู่พูดคนเดียวเหมือนคุยกับใคร คุณย่าก็ออกมาดูอีก คุณปู่ก็เล่าว่า มีลูกค้าที่ทำประกันเอาเงินมาให้ คุณปู่หากุญแจบ้านจะเปิดบ้านให้เค้าคะ (คุณปู่ของจขกท. มีอาชีพขายประกัน ทุกวันนี้ยังทำอยู่) แล้วก็เหมือนเดิมคะ คุณย่าก็บอกคุณปู่เหมือนเดิม เป็นแบบนี้ 5-6 ครั้ง จนถึงเช้าประมาณตี5 คุณปู่ถึงนอนหลับไป ประมาณ 6 โมง จขกท.ขึ้นไปบนเรือนเพื่อจะทำงานบ้าน คุณย่าจึงเล่าให้ฟัง แล้วคุณปู่ท่านก็รู้เรื่องนะคะ ว่าเมื่อคืนท่านทำอะไร คุยกับใคร คุณย่าเล่าผิดตรงไหน ท่านก็จะบอกว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ๆ คนที่ท่านพูดถึงยังมีชีวิตอยู่นะคะ จขกท.เลยไม่คิดว่าท่านดวงตกหรืออะไร แต่อาการแบบนี้คือท่านหลงหรือป่าวคะ เป็นอาการอัลไซเมอร์ หรือท่านเครียดคะ หรือว่าท่านจะเป็นอะไรหรือป่าว รบกวนหน่อยคะ
เรื่องที่สองคือ คนในหมู่บ้านมาเล่าให้คุณย่าฟัง ว่าคุณปู่ขับรถไปข้างนอก อยากเลี้ยวก็เลี้ยว อยากยูเทิร์นก็ยูเทิร์น อยากจอดก็จอด จขกท.ก็เป็นห่วงคะ แต่คุณปู่ท่านเป็นคนดื้อ ท่านอยากออกไปหาเงินคะ กลัวจขกท.ไม่มีเงินเรียน (จขกท.อยู่กับคุณปู่คุณย่าตั้งแต่เกิดได้1เดือนคะ ตอนนี้กำลังเรียนป.ตรี ปีสามคะ) จะมีวิธีไหนจะพูให้ท่านหยุดออกไปดีคะ
เรื่องที่สามเป็นเรื่องเกี่ยวกับอาหารการกินคะ คุณท่านทานยาก ตอนนี้ทานสัตว์ปีกไม่ได้อีก จขกท.ไม่รู้จะทำอะไรให้ท่านทานดีคะ ทานจะชอบต้มใส้เนื้อเป็นพิเศษ ชอบทานปลาเค็มตัวเล็กทอด น้ำพริกผักต้ม แต่ทานบ่อยๆ มันไม่หลากหลาย ช่วยแนะนำเรื่องอาหารด้วยนะคะ
ป.ล. ขออภัยนะคะ ถ้าพิมวนไปวนมา ค่อนข้างร้อนใจคะ
ป.ล.2 ขอคำแนะนำทั้ง 3 เรื่องด้วยนะคะ ขอบพระคุณอย่างสูงคะ