เราต่อยเพราะความตกใจ เป็นการเคลื่อนไหวอิริยาบถโดยอยู่ภายใต้บังคับ ของจิตใจ ถือว่ารู้สำนึกในการที่กระทำ แต่ไม่ได้ประสงค์จะต่อยใคร และไม่ได้เล็งเห็นผลว่า จะต่อยถูกใครหรือไม่  ถือว่าไม่มีเจตนาทำร้ายร่างกายตามมาตรา  59 วรรคสอง แม้คนที่แกล้งได้รับ อันตรายโดนต่อย ต้อง ถือว่าเราก็ไม่มีความผิดฐานทำร้ายร่างกาย ตามมาตรา 295

การแอบแกล้งทำให้เราตกใจ ทำให้เราต่อยในทันทีทันใด ย่อมไม่มีเวลาที่จะพิจารณาให้ดีว่าจะไปโดนใครหรือไม่ โดนที่ใด  ย่อมถือไม่ได้ว่าเรากระทำโดยประมาทตามมาตรา 59 วรรคสี่ แม้จะต่อยโดนหน้าเค้า เราก็ไม่มีความผิดตามมาตรา 390 เพราะ ถ้าไม่หลอกก็ไม่ตกใจ ไม่ตกใจก็ไม่ต่อยและการต่อยเป็นปฎิกริยาในบังคับของจิตใจ ที่แสดงออกมาหลังจากตกใจจากการถูกหลอก จึงไม่ใช่การกระะทำเพราะประมาทเช่นกัน


ป.ล. คนที่หลอกเราแล้วโดนต่อย นั้น ถือว่า มีส่วนให้(เราผู้อื่น) กระทำความผิด นอกจากไม่ใช่ผู้เสียหายแล้ว แล้ว ยังถือว่าสมัครใจให้เราต่อย(โดยอ้อมด้วย) 5555