หลายครั้งเวลาที่เราเจอรถติดมากๆ ผู้ใช้รถยนต์ไม่มีโอกาสเห็นว่าหัวแถวที่มันทำให้เราติดแหงกเป็นกิโลๆ นั้นมันมาจากสาเหตุอะไร วันนี้มีโอกาสได้เจอเลยเอามาฝากกันครับ

อย่างวันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก คือมีรถบัสขนาดใหญ่คันเดียวจอดเสียอยู่ตรงทางขึ้นสะพานกลับรถ Mega Bangna ส่งผลให้รถที่จะขึ้นสะพานกลับรถขึ้นไม่ได้ ทีนี้รถที่จะขึ้นสะพานกลับรถตรงนี้มาจากทางไหนกันบ้าง

ทางนึงมาจากราม 2 ทางนึงมาจากบางนา-ตราดคู่ขนาน และอีกทางนึงมาจากบางนา-ตราดเส้นหลัก ทีนี้พอบางนา-ตราดเส้นหลักที่จะออกมากลับรถตรงนี้เลนซ้ายติด ก็จะมีพวกแซงเลนถัดมามาเบียดแทรกกัน ผลคือบางนา-ตราด เส้นหลัก ติดอย่างน้อยๆ 2 เลนยาวไป

ส่วนพวกที่มาจากบางนา-ตราดคู่ขนาน ก็จะต้องตีขวาเพื่อขึ้นสะพานกลับรถ พอขึ้นไม่ได้ หางแถวยาว ก็ส่งผล Block พวกที่ลงจากสะพานกลับรถอีกทางนึงให้วิ่งไม่ได้ หางแถวก็จะยาววนไปบางนา-ตราดอีกฝั่งนึง พวกที่ออกมาจาก ราม 2 ก็ต้องมาเบียดกันอีก เบียดกันไปเบียดกันมา สุดท้ายก็ Block กันเองเข้าไปอีก

สรุปก็คือรถเสียคันเดียว ก็ทำให้รถติดขยายบริเวณกระทบกันไปได้อีกหลายเส้นทางเลย ผมไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้ววันนี้สถานการณ์คลี่คลายตอนกี่โมง

แต่มันเห็นได้ชัดว่า ชีวิตเมืองกรุงนี่มันช่างเปราะบางจริงๆ

หลายคนฝากความหวังไว้กับขนส่งมวลชนขนาดใหญ่อย่างรถไฟฟ้าโครงการต่างๆ ก็ได้แต่ถอนใจครับ อีก 10 ปี ก็ไม่รู้จะทำกันไปได้แค่ไหน ส่วนตัวผมเองมองว่ามันถึงเวลานานแล้ว ที่เราควรจะปรับปรุงระบบขนส่งมวลชนที่มีอยู่อย่างรถเมล์สายต่างๆ ให้มีประสิทธิภาพ มีช่องการเดินรถแยกต่างหาก เพื่อให้รถเมล์ไม่ติด และแม้รถยนต์อื่นๆจะติด ก็ต้องไม่ให้รถเมล์ติด เพื่อให้รถเมล์เป็นระบบขนส่งที่มีประสิทธิภาพ แตกต่างจากการใช้รถยนต์ส่วนตัว ปรับสายการเดินรถใหม่ไม่ให้ซ้ำซ้อน ถนนเส้นหลักมีรถเมล์สายเดียววิ่งให้บริการเหมือนรถไฟฟ้า จะเปลี่ยนเส้นทางให้ผู้โดยสารเปลี่ยนขบวนเอา ผมคิดว่าพวกนี้สามารถทำได้โดยไม่ต้องรอโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่ ที่ใช้เงินลงทุนมาก ใช้เวลาในการก่อสร้างเป็นสิบๆปี

แต่คนใช้รถคงไม่ชอบใจนัก เพราะคิดว่าจะเสียช่องจราจรไปเปล่าๆ ตนเองจะรถติดมากขึ้นกว่าเดิม .. ก็ว่ากันไปครับ