สวัสดีครับ คือว่าเรื่องของผมมันอยู่อยู่ว่า ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งครับ แล้วเค้าก็ชอบมาขอยืมเงินผมทีละเยอะๆ ถึงผมก็ไว้ใจเค้าไปทุกครั้ง
คราวที่แล้ว ก็มาบอกผมว่าไม่มีเงินค่ารถกลับบ้านแล้วก็ถามผมว่ามีเงินอยู่เท่าไหร่ ผมก็บอกว่าทั้งเนื้อทั้งตัวผมมีแค่ ห้าร้อย เค้าก็พูดว่าดีเลย ขอยืมก่อน
สักสองร้อย ผมเห็นว่าเป็นเพื่อนก็ให้เงินไป แล้วหลังจากนั้นก็มีอีก เค้าบอกผมว่าทำเงินพี่หาย สองพัน มายืมผมอีก ผมก็บอกไปว่าไม่มี เขาก็บอกให้ให้ผม
ไปหลอกเอาที่แฟนผมมาให้เค้ายืมแล้วเขาจะรีบหามาคืนให้เร็วที่สุด แล้วก็หาย.... ผมก็ไม่กล้าทวงเพราะไว้ใจเพื่อน
มาอีกที รอบนี้เอาของมาขายให้ผมแล้วเอาตัวแทนขายมาด้วย คือรอบนี้เอาของมาขายให้ผมแล้วก็พูดให้เชิงโน้วน้าวกึ่งบังคับให้ผมซื้อ ถ้าผมไม่ซื้อ
ก็จะให้ผมซื้อ ตอนแรกให้โบชัวผม มาพันสอง มาบอกผมอีกตอนผมจะกลับบ้านว่า ของที่สั่งหกพันเก้านะ ผมนี่เงิบเลย ผมบอกว่าไม่ใช่พันสองเหรอ เค้าก็บอกว่า ไม่เอาที่ไหนมาพูด ผมก็บอกว่าในโบชัวไง ไอ้ อ่านผิดแล้ว หกพันเก้าเว้ย จ่ายด้วยนะ ผมก็บอกว่าผมไม่มีเงินขนาดนั้น เค้าก็บอกว่าทยอยจ่ายก็ได้เดี๋ยวกูจะออกให้ก่อนแล้วก็ทยอยคืนกู ผมก็สั่งไปแล้วให้ทำไงได้เลยต้องยอม ทยอยคืนให้ ในระหว่างที่ผมยังไม่ได้จ่ายเงินนั้นเค้าเอาแม่เค้ามาคุยกับผมเลย ผมก็บอกว่า ทยอยให้ทีละสองพันได้ไหม เค้าก็บอกว่าไม่ได้ สามพัน ผมก็สามพันก็สามพัน จนผมทยอยคืนให้ครบ
และจนป่านนี้ผมก็ยังไม่ได้ของที่สั่งไป
-ผมโง่ว่ะ
-เงินทั้งหมดถือว่าผมถวายสังฆทานให้ละกัน ชาติหน้าจะได้ไม่ต้องเจอเพื่อนแบบนี้