แอบชอบผู้ชายคนนึง ไม่คิดว่าวันนี้จะเป็นจริง วันที่ใช้ชีวิตร่วมกัน

สวัสดีคะ เพื่อนๆชาว Pantip วันนี้เรามีประสบการณ์
ของคนแอบชอบ จนกลายมาเป็นคู่ชีวิต มาแชร์ให้อ่านกันคะ
(ถ้าผิดพลาดยังไง ก็ขอโทดไว้ก่อนน้า กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกคะ)
เริ่มต้นจากปี 2013 เราขอแทนตัวเองว่า A นะคะ
เราทำงานอยู่ที่สโตร์ขายปลีกอุปกรณ์ก่อสร้าง เราเป็นคนต่างจังหวัดคะ
เราก็เป็นผู้หญิงทั่วไปที่ใช้ชีวิตหลังเรียนจบก็ทำงานตามปกติ
เราทำงานเป็นแคชเชียร์คะ เกี่ยวกับเซรามิค ชีวิตโสด ในการทำงาน
ก็แบบได้มองลูกค้าหล่อๆ แล้วก็แอบฟิน อะไรประมาณนั้น
เป็นความสุขเล็กๆน้อยๆ 555 ทุกๆวันดำเนินไปอย่างปกติ
และแล้ววันนึง สวรรค์ก็ส่งผู้ชายหล่อมาให้เป็นอาหารตาเราอีกแล้ว
แต่ผู้ชายคนนี้หล่อมากกกก หล่อแบบวัวตาย ควายล้ม
(ในสายตาเรานะ) เป็นลูกครึ่ง มาซื้อของกับแม่เค้า
แล้วก็มีผู้หญิงอีกคนมาด้วย ซึ่งเป็นลูกครึ่งเหมือนกัน(แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร)
เราไม่รู้เป็นอะไรเวลามองเค้า หัวใจเราเต็นแรงมาก
อย่างกับจะหลุดกระเด็นออกมา (อันนี้เว่อร์ไป) แต่จริงๆนะ
ยิ่งเห็นรอยยิ้มเค้าแล้ว แบบ โอ้ย!! อกอิแป้นจะแตก แทบละลายลงไปกองกับพื้น
คนอะไรหล่อน่ารัก เราก็มองจนเค้าจ่ายเงินเสร็จ เค้าก็กลับไป
ในใจคิดว่าเค้าคงมาแค่ครั้งเดียวแหละมั้ง

แต่ไม่นะคะหลังจากนั้น เค้าก็มาอีกค่าาาา
เค้ากับแม่เลือกซื้อของเสร็จละก็มาคิดเงินคะ
แม่เค้าก็มาออกใบกำกับภาษี (ซึ่งในใบกำกับภาษีจะระบุชื่อ ที่อยู่ของผู้ซื้อ)
เรานี่รีบวิ่งไปถามเครื่องแคชเชียร์ที่เค้าคิดเงินเลยคะ
ไปดูว่าที่อยู่เค้าอยู่ที่ไหน มีเบอร์มั้ย? นั่นไงต่อมแรดทำงานทันที 555
มีเบอร์นะ แต่เป็นของแม่เค้าอ่ะ แง่ววววววววว
พี่ที่ทำงานเห็นเราชอบเค้า ก็เลยแซวเรา
แหม่...A ถ้าชอบเค้าขนาดนั้นทำไมไม่โทรไปเบอร์แม่เค้า
แล้วขอเบอร์ลูกชายเค้าเลยล่ะย่ะ เราก็แบบจะบ้าหรอพี่
นู๋เป็นผู้หญิงนะ จะโทรไปขอเบอร์เค้าได้ไงเล่า!!

หลังจากนั้นเค้าก็มาอีก มากับแม่เหมือนเดิม หัวหน้าเรารู้ว่าเราชอบเค้า
เลยบอกว่าถ้าชอบก็เดินไปให้เค้าเห็นหน้าสิ!!
ไหนๆเค้าก็มาแล้ว ไปให้เค้าเห็นหน้าหน่อย เค้าจะได้รู้ว่าเราชอบ
แต่เราก็เขินๆอ่ะ อายๆ แต่ก็ไม่วายเดินไปอยู่ดี 5555
เค้าไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ใหญ่ด้านหน้ากับคุณแม่คะ
ส่วนเราเป็นเคาน์เตอร์เล็กคะ เราว่างพอดี เลยทำท่าเดินไป
เหมือนมีธุระกับทางเคาน์เตอร์ใหญ่ แอบเดินเนียนๆ หยิบนั่นจับนี่
สายตาก็แอบมองเค้า เค้าก็เดินวนไปเวียนมาแบบรอแม่เค้าจ่ายตังอ่ะคะ
แต่ดูท่าทางเหมือนเค้าจะรู้ว่าเราชอบนะ เค้าดูท่าทางแบบเขินๆ
ไม่กล้ามองเราอะไรประมาณนี้ แบบหลบสายตาแล้วก็แอบยิ้มๆ
แล้วเค้าก็กลับ เราในตอนนั้นประหม่ามากคะ หัวใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก
ตัวนี่ร้อนเชียวอย่างกับคนจะเป็นไข้ เรารู้สึกว่าเราชอบเค้าแล้วจริงๆละ

ส่วนพี่ที่ทำงานก็กลัวเราจะเสียใจ เพราะก่อนหน้านี้
เค้าเคยมากับแม่แล้วก็ ผู้หญิงอีกคนที่เป็นลูกครึ่งเหมือนกัน
พี่เค้าบอกว่านั่นแฟนเค้ารึเปล่า ใจเรานี้ตกไปอยู่ตาตุ่มเลยคะ
แต่พยายามคิดเข้าข้างตัวเองคะ เฮ้ย ไม่มั้ง นั่นน้องสาวเค้ารึเปล่า
ไม่สนใจกับคำพูดคะ เดินหน้าลุยต่อ อย่ายอมแพ้ 555 มุ่งมั่นจริงๆ
หลังจากนั้นเราก็ไม่เห็นเค้ามาซื้อของ 3-4 วัน แต่คนอะไร
จะมาซื้อของได้ทุกวัน นี่มันร้านขายวัสดุก่อสร้างนะย่ะ
ไม่ใช่ร้านขายขนมขบเคี้ยว ที่จะเข้ามาซื้อได้ทุกวี่ทุกวัน
ประมาณว่านับวันรอกันเลยทีเดียว

มีอยู่วันนึงหัวหน้าเราให้เราไปเอาของด้านหลัง
แล้วเราต้องเดินผ่านแผนกพวกเครื่องมือช่าง
เราก็เดินไปกับเพื่อนอีกคน พอเดินไป ตาเราก็ดันเห็นเค้าคนนั้น!!
เดินผ่านเราไป เราบอกเพื่อนที่มาด้วยกัน เฮ้ยๆชั้นเห็นเค้าคนนั้นว่ะ
เพื่อนก็บอก แกตาฝาดรึเปล่า นี่แกชอบเค้าจนตาฝาดเลยหรอวะ
เราก็เถียงเฮ้ยแก ชั้นคงไม่ตาฝาดขนาดนั้นหรอก
แล้วเราก็เดินไปเกือบจะถึงข้างหลังคะ แต่พอดีเค้ากำลังนั่งเลือกของอยู่
เราก็มองเค้า เค้าก็มองเรา!! ตาสบตา!! เราแบบ อร๊ายยย เขิล >< ขาลั่น วิ่งเลยค่าาา
แอบไปหลบข้างหลัง ไปนั่งหายใจรัวๆ ไม่ไหว ใจเต้นแรงอ่ะ ทำใจอยู่พักนึงคะ
หลังจากเอาของเสร็จเราก็เดินกลับตามปกติแต่ก็แอบมองเค้า ว่าเลือกของอยู่ไหนน้าา
แต่ก็ไม่เจอสงสัยกลับไปแล้วแน่ๆ เราก็กลับไปนั่งที่เคาน์เตอร์เรา
สักพักเค้าเดินผ่าน ผ่านหน้าเราไปแล้วก็ยกมือไหว้สวัสดี
(คิดในใจอุ๊ยตายน่ารักอ่ะ เดินผ่านแล้วไหว้ด้วย)
และเค้าก็ยิ้มให้เราคะ สลบแปป ยิ้มให้เราแบบนี้ ฆ่ากันเลยดีกว่า
ใจเต้นแรงอีกแล้ว อะไรเนี้ย ใจเย็นๆไว้นะ A

หลังจากนั้นเราก็เริ่มปฏิบัติการสืบพยายามหาที่อยู่เค้า ว่าอยู่ตรงไหน
รู้แค่ว่าที่เค้ามาซื้อของเพราะแม่เค้าทำ เกสเฮ้าส์ อยู่ในเมือง
(เราทำงานในเมืองคะ เราอยู่ต่างอำเภอ ห่างจากที่ทำงานประมาณ 23กม.
เราขับรถไปกลับทุกวัน)
ระหว่างที่ขับรถกลับบ้านก็แบบ นึกถึงรอยยิ้มนั้นที่เค้ายิ้มให้เรา
เรากรี๊ดดดลั่นรถคะ อย่างกับคนบ้า แถมไปถึงบ้าน
เราก็แอบยิ้ม เขินอยู่คนเดียว จนแม่สังเกตเห็น
คงคิดว่าลูกชั้นเป็นบ้ารึเปล่ายิ้มคนเดียวอยู่ได้
แม่เลยถามว่า A เป็นอะไรลูก แม่เห็นยิ้มคนเดียวบิดไปบิดมาอยู่ได้
เราเลยบอกแม่ไปว่า แม่!! สงสัยนู๋จะเจอเนื้อคู่แล้วละ ><
(เข้าข้างตัวเองชะมัด เค้าแค่ยิ้มให้มั้ง)
เป็นลูกครึ่งอะแม่หล่อ แต่นู๋ยังไม่รู้จักชื่อเค้านะ
ไม่รู้ด้วยว่าลูกครึ่งไทยกับประเทศอะไร รู้อย่างเดียว คือหล่อ 555
แม่ก็เลยปล่อยเราเวิ่นเว้อ บ้าบอต่อไป...
กลับจากทำงานทุกวัน เราก็จะมาเปิดคอมแล้วก็หาเฟสเค้า
หาๆๆๆ หาจากเพื่อน เพื่อนของเพื่อน แล้วก็เพื่อนของเพื่อนของเพื่อน
โอ้ยยยยย หาไม่เจอซักที ทำยังไงจะได้รู้จักกับเค้านะ....
แม้แต่ชื่อของเค้าเรายังไม่รู้เลยอ่ะ = =

แล้วเค้าก็มาซื้อของอีกกับแม่ตามเคย แถมมานั่งจ่ายตังตรงหน้าเรา
เรานี่เขินทำอะไรไม่ถูกไปไม่เป็น ทำถูกๆผิดๆไปเลย
แม่เค้าก็สั่งของกับเรา แล้วก็หันไปคุยกับลูกชายเค้า
ระหว่างที่เค้าหันไปคุยเราก็หันหลังให้เค้าแล้วแอบยิ้มแบบเขินมาก
แล้วก็หันมาบริการต่อ ส่วนแม่เค้าก็ถามลูกชายเป็นภาษาไทย
แต่เค้าตอบกลับแม่เค้าด้วยภาษาที่เราไม่คุ้นหู
มันไม่ใช่ภาษาอังกฤษ นี่มันภาษาอะไรหว่าาาา? งงเป็นไก่ตาแตกคะ
ไม่ใช่ภาษาอังกฤษด้วย แค่ภาษาอังกฤษเราก็จะไม่รอดอยู่แล้ว
ดันมาพูดภาษาอะไรก็ไม่รู้ ตายละเราจะคุยกับเค้ารู้เรื่องมั้ยเนี้ย
ไหวมั้ยยัย A

แล้วมีอยู่วันนึงเรานัดกับเพื่อนไปเที่ยวเทศกาลอาหารกัน
ไปหาไรกิน ซื้อของกินเสร็จมานั่งที่โต๊ะ สายตาก็ไปเจอกับเค้าคนนั้น!!
แต่เค้ามากับผู้หญิงไทย 2 คน สตั้นไป 10 วิ ช็อคคะ TT
เค้ามากับแฟนหรอ อะไรกันสงสัยชั้นคงต้องแห้วแล้วละ
ก็นะเค้าหล่อซะขนาดนี้ ไม่มีแฟนก็คงจะแปลกไปหน่อย
ตอนนั้นเราก็ซึมไปเลย TT

แล้วก็มาถึงช่วงงานลอยกระทง เราก็ไม่ได้เที่ยว
เอาแต่อยู่บ้านไม่มีกระจิตกระใจไปไหน
แถมพี่ที่ทำงานยังโทรมาตอกย้ำ!!
เฮ้ย A พี่มางานลอยกระทง พี่เจอเค้าคนนั้นของแกวะ เค้ามากับกลุ่มผู้หญิง
สงสัยในกลุ่มนั้น คนใดคนนึงต้องเป็นแฟนเค้าแน่ๆ
โอ้ยยยยยย ชีวิต จะเศร้าไปถึงไหนคะ
อะไรกัน นี่เค้ามีแฟนแล้วจริงๆหรอ เสียใจจจจจจจจจ T^T
และช่วงงานลอยกระทงก็ผ่านไป เราก็มาทำงานตามปกติ
พี่ที่ทำงานก็แซว โหยยยยย แค่นี้ทำซึมเป็นหมาหงอยเลย
ทำอย่างกับคนอกหักไปได้ แกยังไม่ได้เป็นอะไรกับเค้าเลยนะ
ถึงไม่เป็นก็เหอะ หมดหวังแล้วพังหมด หมดกันแล้ว T^T


และวันทำงานอันแสนน่าเบื่อก็มาถึง ทำงานต่อไป วันนั้นเงียบๆไม่ค่อยมีลูกค้าคะ
เราก็นั่งเหงาไปดิ แล้วเค้าคนนั้นก็มาซื้อของ แต่ครั้งนี้เค้ามาคนเดียว!!!
แล้วก็เดินตรงมาที่เรา เรานี่ใจเต้น เหงื่อแตกเลยคะ มาถามหาซื้อปูนกาวซีเมนต์
เรา : สวัสดีคะ มาซื้ออะไรคะวันนี้
เค้า : สวัสดีคับ เอิ่มมม ผมมาซื้อปูนกาวคับ พอดีแม่ให้มาซื้อให้
(พร้อมกับยื่นกระดาษให้เรา) นี่คับแม่เขียนมาให้
เรา : คิดในใจ อุ๊ยตาย พูดไทยได้หรอเธอ คิดว่าพูดไม่ได้ซะอีก
เรา : อ่อคะ เด๋วให้พนักงานจัดให้นะคะ
พอพนักงานจัดให้เสร็จเค้าจ่ายตังแล้วเค้าก็ไป โถ่ได้คุยกันนิดเดียวเอง เสียดายง่ะ
หลังจากนั้นสักพัก เค้าก็กลับมาอีกคะ อุ๊ยตายกลับมาทำไมคะ?
เค้า : สวัสดีครับ มาอีกแล้ว พอดีเมื่อกี๊ซื้อไปผิดครับผมขอเปลี่ยน
เรา : อ่อคะๆ เปลี่ยนเป็นแบบไหนคะ
เค้า : แบบนี้คับผมเอาตัวอย่างมาด้วย
เรา : อ่อคะ
ระหว่างนั้นก็มีพี่ที่ทำงานอยู่คนนึง เค้ารู้ว่าเราชอบคนนี้มาก
แกเลยเข้ามาป่วนเรา ขอแทนชื่อพี่เค้าว่า P แล้วกันนะคะ
พี่ P : สวัสดีคับ วันนี้มาซื้ออะไรคับเนี้ย
เค้า : อ่อ พอดีมาซื้อปูนกาวให้แม่คับ แต่ซื้อไปผิดเลยเอามาเปลี่ยน
พี่ P : เนี้ย พอดีน้องคนนี้เค้าชอบคุณหนะ พร้อมทั้งหันมามองเรา
เรา : เฮ้ยพี่ P ไปบอกเค้างั้นได้ไง นู๋อายนะเว้ย
เค้าก็หัวเราะใหญ่ แต่พี่ P แกไม่หยุดแค่นั้นคะ
พี่ P : นี่คุณ เอาเบอร์น้องเค้าป่าว ผมมีนะ (พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ประจำเคาน์เตอร์มากดดูเบอร์เรา)
เค้า : ยิ้มๆ พยักหน้า แล้วก็ตอบว่าอ่อ ได้คับๆ
เรา : อร๊ายยยยย พี่ P ไม่นะ ไม่เอาๆ อย่าให้เค้า
ที่บอกว่าไม่เอานี่คือ เขินมากทำอะไรไม่ถูกอายด้วย
แต่ใจจริงคือ เมม ให้ไวคะ 555
แล้วเค้ารีบเมมเบอร์เราอย่างรวดเร็ว ส่วนเราก็หน้าแดงอายมากตอนนั้น
แล้วเค้าก็เข้ามาถามเราว่า ชื่ออะไรหรอคับ เราก็บอกไปว่า A คะ
เค้าก็ยื่นโทรศัพท์เค้าให้เราพิมพ์ชื่อเราในโทรศัพท์ของเค้า
เราก็เลยถามเค้าว่าชื่ออะไรคะ (หน้าด้านถามชื่อเค้า 555)
เค้าบอกว่าชื่อ Y คับ
แล้วเค้าก็ถามเราต่อว่าเราอายุเท่าไหร่ เราก็บอกไป 24 คะ
เราก็ถามต่อ แล้ว Y ละ เค้าบอกให้ทาย
เราก็ทายว่า 19? ไม่ใช่ ผม 23 คับ
หลังจากนั้นเค้าก็ขอตัวเอาของที่ซื้อไปให้แม่
ได้คุยแค่นี้ก็ชื่นใจ กรี๊ดดดดด เขิน >////<
เราก็อร๊ายยยยยยย อีพี่ P ทำอะไรเนี้ยจะทำเราขายหน้าหรอ
แต่ก็ขอบคุณนะ เค้าได้เบอร์เราไปแล้วอ่ะ
จะโทรมามั้ยน้ออออออออออ  >.<



มีต่อคะ .........
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่