เริ่มกันเลยระกัน
มีอยู่วันหนึ่งผมตื่นช้าวไปทำงานปกติฝึกงานนะ ปวช.2 โรงเรียนไม่บอกดิฟ่า555 อยู่เเถวๆสมุทรปราการเเต่บ้านผมอยู่อ่อนนุชซอยไม่บอกดิฟ่าเพื่อความปลอดภัยของตัวผมระกันน่ะ555 ก้ผมไปรถรอตามปกติที่ปายรถเมย์145เพื่อจะไปทำงานเเต่เเล้ววันนั้น ผมได้เจอผู้หญิงคนหนึงเป้นผูหญิงม.ปลาย
ราวๆอายุ 15-16 เท่าๆกับผม เเต่ผมเห้นเธอเเว๊บเเรกนี่หู้ยสเป็กผมเลย555 ตัวเร้ก ขาว เเต่งตัวเรียบร้อย ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นลูกคนรวยนะดูจากการเเต่งตัวเเละพิวพันธ์ของเธอ น่ารักจริงๆ5555 เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูอดไป เเต่วันนี้ก้เจอน่ะเธอจะมาทุกๆเวลา 6.51-6.59 ประมานนี้เวลาเธอมาผมชอบดูนาฬิกา เเต่ไม่รุผมเป้นไร เวลาเจอเธอน่ะใจผมชอบเต้นเเรงมา เเละก้เเอบยิ้มในใจเวลาเจอเธอผมก้มีกำลังใจทำงานเเล้ว5555 เขิลๆ!!! เเต่เวลาเจอเธอเธอชอบหยิบโทรศัพทร์มาคุยตลอดเเต่คุยเเปปเดวน่ะเเต่ผมก้เศร้าทุกทีเวลาเห้นเธอคุยโทรศัพทร์ไม่รู้ว่าเธอคุยกับใคร เเฟนป่าว หรือเพื่อน ไอ่คนที่คุยกับเธออยากเป็นผมจัง555 โอ้ยคิดไปไกลวะกรุ? เเต่ผมเจอเธอน่ะผมชอบให้เธอขึ้นรถไปก่อนทุกทีเธอจะนั่งรถ 206 อะทุกช้าว ขนาดรถผมมาผมยังให้เธอไปก่อนเลย ผมจะเเอบนั่งมองเธออยู่ตรงมุมนี้ เยส5555 มันคนระฟังกันไงเลยเเอบมองได้ 555 วันนี้นั่งมองตาเปื่อยเลย 555 เขิลๆ เเละมีอยู่วันหนึ่ง ผมยืนรอรถอะเเหละ จะเข้าบ้านพอดีผมก้ชอบมองนู้มองนี้ตามภาษาเด็กช่างอะ เเต่ผมไม่เห้นเธอเดินลงมาจากสะพานลอยไง เลยหันไปจะมองดูว่าใครวะ พอเธอลงมาป๊าดดดดดด!!!~ ผมหันหน้ากับอย่างไวอะ555 เขิลสัท!เเต่เธอก้มองผมน่ะมองเเบบ เเว๊บเดวอะ คงเข้าใจน่ะเขิลเลย 555 วันนั้นเธอมากับเพื่อนอีก2คน ก้น่ารักอยู่น่ะ เเละเธอก้เดินไปซื้อน้ำกับเพื่อนอะเเต่ผมก้ยังหันไปมองอีกน่ะ 555 เหมือนโรคจิตวะกู 555 ก้คนมันปลื้มอะเนอะทำไงได้จริงปะ 555 พอรถผมมาผมก้ขึ้นตามปกติ เเละเเล้วรถก้ออกได้เเค่แปปเดวผมก้ไม่ได้อะไร พอรถจอดเท่านั้นเเหละ555 ผมเห้นเธอเดินขึ้นมาด้วย5555 โห้ยยยยย ฟินเลยสาทททนั่งรถคันเดวกับผม555. ผมก้เอบมองอยู่น่ะเเต่มองเเบบเหมือนไม่อะไรอะ555 เพราะเพื่อนเขามาอีกตั้ง2คน 555 วันนั้นเห้นเพื่อนเรียกชื่อเธอคนนั้นมั้ง เห้นเรียกชื่อว่า #เเจง ป๊าดดดดด ชื่อ จ จารเหมือนกันด้วย ฟินเลยกู555. นั่งรถไปๆเลื่อยๆ ไม่นานเท่าไหร่ เธอก้ลงจากรถผมก้จำซอยบ้านเธอ จำเเม่นเลย ดาราฉาย 555. ใกล้ๆบ้านผมเลย บ้านผมไม่ต้องรู้หรอกว่าซอยไร 555 หมกๆ 555. เเต่ไม่รุเป้นไรกลับไปบ้านพอนอนก้นึกถึงเเต่เธอ555 โรคจิตป่ะวะกูไม่เคยเป้นมาก่อนด้วย สาทททเอ้ย ว่างๆต้องไปหาหมอน่อยเเละ เเต่ตอนช้าวผมไปทำงานผมจะผ่านซอยบ้านเธอน่ะผมก้ชอบมองว่าบ้านเธออยู่หลังไหนน้า5555 จะเเอบไปบีนหน้าต่างบ้านเธอ555 ไอ่บ้าเอ้ย โรคจิตเเน่เลยกู555 เเต่เวลาไม่เจอเธอน่ะเหมือนมันขาดๆหายเลยอะ เศ้ราทุกอย่าง เฟสเธอก้ยังหาไม่เจอโครตเศร้า เเต่เวลาเพื่อนเธอไม่มาน่ะเธอชอบนั่งวินเข้าบ้านผมเห้นยุวันหนึง หุ อดนั่งรถด้วยกันอีกเเละ555 เเละมียุวันนั้นวันหนึงผมก้ไม่ได้อาไรหรอกนั่งรถไปทำงาน วิน น่ะนั่งไปเเบบปกติอะ พอรถขี่ตีคู่กับวินอีกคันผมก้ไม่อาไรหันไปมอง ป๊าดดดดดด!!! 555 ตกใจหมดเเถบตกจาวิน555 เป้นเธอคนนั้นเขาก้หันมามองน่ะมองเเบบเเปปเดวอะ555. เขิลวะสาทททท!!! ผมก้ชอบเก็บไปคิดน่ะว่าเราเป้นเเฟนกันคิดนู้นคิดนี่เหมือนคนบ้าอะ5555. โครตหรอนอะ เเต่เวลาคนเราทำอะไรเเล้วมีความสุขเรามักจะอยากทำน่ะ เเค่คิดก้พอเเล้วไม่ต้องครอบครองก้ได้ มีความสุขคนเดวพอ เเต่ผมไม่กล้าที่จะไปทักเธอหรือไปขอเฟสเธอ ไม่กล้าพอ เขาดูสูงส่งเเต่เราดูเหมือนต่อยต่ำ ถ่าเกิดไม่ขอเเล้วเขาไม่ให้เราก้เศร้าป่าวๆ เเอบมองเเบบเนี้ยมีความสุขเเละเเหละ. นี่เเหละความในใจของผม
เเอบชอบหญิงม.ปลาย!!!
มีอยู่วันหนึ่งผมตื่นช้าวไปทำงานปกติฝึกงานนะ ปวช.2 โรงเรียนไม่บอกดิฟ่า555 อยู่เเถวๆสมุทรปราการเเต่บ้านผมอยู่อ่อนนุชซอยไม่บอกดิฟ่าเพื่อความปลอดภัยของตัวผมระกันน่ะ555 ก้ผมไปรถรอตามปกติที่ปายรถเมย์145เพื่อจะไปทำงานเเต่เเล้ววันนั้น ผมได้เจอผู้หญิงคนหนึงเป้นผูหญิงม.ปลาย
ราวๆอายุ 15-16 เท่าๆกับผม เเต่ผมเห้นเธอเเว๊บเเรกนี่หู้ยสเป็กผมเลย555 ตัวเร้ก ขาว เเต่งตัวเรียบร้อย ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นลูกคนรวยนะดูจากการเเต่งตัวเเละพิวพันธ์ของเธอ น่ารักจริงๆ5555 เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูอดไป เเต่วันนี้ก้เจอน่ะเธอจะมาทุกๆเวลา 6.51-6.59 ประมานนี้เวลาเธอมาผมชอบดูนาฬิกา เเต่ไม่รุผมเป้นไร เวลาเจอเธอน่ะใจผมชอบเต้นเเรงมา เเละก้เเอบยิ้มในใจเวลาเจอเธอผมก้มีกำลังใจทำงานเเล้ว5555 เขิลๆ!!! เเต่เวลาเจอเธอเธอชอบหยิบโทรศัพทร์มาคุยตลอดเเต่คุยเเปปเดวน่ะเเต่ผมก้เศร้าทุกทีเวลาเห้นเธอคุยโทรศัพทร์ไม่รู้ว่าเธอคุยกับใคร เเฟนป่าว หรือเพื่อน ไอ่คนที่คุยกับเธออยากเป็นผมจัง555 โอ้ยคิดไปไกลวะกรุ? เเต่ผมเจอเธอน่ะผมชอบให้เธอขึ้นรถไปก่อนทุกทีเธอจะนั่งรถ 206 อะทุกช้าว ขนาดรถผมมาผมยังให้เธอไปก่อนเลย ผมจะเเอบนั่งมองเธออยู่ตรงมุมนี้ เยส5555 มันคนระฟังกันไงเลยเเอบมองได้ 555 วันนี้นั่งมองตาเปื่อยเลย 555 เขิลๆ เเละมีอยู่วันหนึ่ง ผมยืนรอรถอะเเหละ จะเข้าบ้านพอดีผมก้ชอบมองนู้มองนี้ตามภาษาเด็กช่างอะ เเต่ผมไม่เห้นเธอเดินลงมาจากสะพานลอยไง เลยหันไปจะมองดูว่าใครวะ พอเธอลงมาป๊าดดดดดด!!!~ ผมหันหน้ากับอย่างไวอะ555 เขิลสัท!เเต่เธอก้มองผมน่ะมองเเบบ เเว๊บเดวอะ คงเข้าใจน่ะเขิลเลย 555 วันนั้นเธอมากับเพื่อนอีก2คน ก้น่ารักอยู่น่ะ เเละเธอก้เดินไปซื้อน้ำกับเพื่อนอะเเต่ผมก้ยังหันไปมองอีกน่ะ 555 เหมือนโรคจิตวะกู 555 ก้คนมันปลื้มอะเนอะทำไงได้จริงปะ 555 พอรถผมมาผมก้ขึ้นตามปกติ เเละเเล้วรถก้ออกได้เเค่แปปเดวผมก้ไม่ได้อะไร พอรถจอดเท่านั้นเเหละ555 ผมเห้นเธอเดินขึ้นมาด้วย5555 โห้ยยยยย ฟินเลยสาทททนั่งรถคันเดวกับผม555. ผมก้เอบมองอยู่น่ะเเต่มองเเบบเหมือนไม่อะไรอะ555 เพราะเพื่อนเขามาอีกตั้ง2คน 555 วันนั้นเห้นเพื่อนเรียกชื่อเธอคนนั้นมั้ง เห้นเรียกชื่อว่า #เเจง ป๊าดดดดด ชื่อ จ จารเหมือนกันด้วย ฟินเลยกู555. นั่งรถไปๆเลื่อยๆ ไม่นานเท่าไหร่ เธอก้ลงจากรถผมก้จำซอยบ้านเธอ จำเเม่นเลย ดาราฉาย 555. ใกล้ๆบ้านผมเลย บ้านผมไม่ต้องรู้หรอกว่าซอยไร 555 หมกๆ 555. เเต่ไม่รุเป้นไรกลับไปบ้านพอนอนก้นึกถึงเเต่เธอ555 โรคจิตป่ะวะกูไม่เคยเป้นมาก่อนด้วย สาทททเอ้ย ว่างๆต้องไปหาหมอน่อยเเละ เเต่ตอนช้าวผมไปทำงานผมจะผ่านซอยบ้านเธอน่ะผมก้ชอบมองว่าบ้านเธออยู่หลังไหนน้า5555 จะเเอบไปบีนหน้าต่างบ้านเธอ555 ไอ่บ้าเอ้ย โรคจิตเเน่เลยกู555 เเต่เวลาไม่เจอเธอน่ะเหมือนมันขาดๆหายเลยอะ เศ้ราทุกอย่าง เฟสเธอก้ยังหาไม่เจอโครตเศร้า เเต่เวลาเพื่อนเธอไม่มาน่ะเธอชอบนั่งวินเข้าบ้านผมเห้นยุวันหนึง หุ อดนั่งรถด้วยกันอีกเเละ555 เเละมียุวันนั้นวันหนึงผมก้ไม่ได้อาไรหรอกนั่งรถไปทำงาน วิน น่ะนั่งไปเเบบปกติอะ พอรถขี่ตีคู่กับวินอีกคันผมก้ไม่อาไรหันไปมอง ป๊าดดดดดด!!! 555 ตกใจหมดเเถบตกจาวิน555 เป้นเธอคนนั้นเขาก้หันมามองน่ะมองเเบบเเปปเดวอะ555. เขิลวะสาทททท!!! ผมก้ชอบเก็บไปคิดน่ะว่าเราเป้นเเฟนกันคิดนู้นคิดนี่เหมือนคนบ้าอะ5555. โครตหรอนอะ เเต่เวลาคนเราทำอะไรเเล้วมีความสุขเรามักจะอยากทำน่ะ เเค่คิดก้พอเเล้วไม่ต้องครอบครองก้ได้ มีความสุขคนเดวพอ เเต่ผมไม่กล้าที่จะไปทักเธอหรือไปขอเฟสเธอ ไม่กล้าพอ เขาดูสูงส่งเเต่เราดูเหมือนต่อยต่ำ ถ่าเกิดไม่ขอเเล้วเขาไม่ให้เราก้เศร้าป่าวๆ เเอบมองเเบบเนี้ยมีความสุขเเละเเหละ. นี่เเหละความในใจของผม