นักเตะสายตัวรับขนานแท้ๆ ดังๆนี่หายากมากเลยครับ แต่ผมคิดว่ามีนักเตะอยู่คนหนึ่งที่ผมคิดว่าน่าสนใจมากๆ มีลูกล่อลูกชน เข้าบอลปะฉะดะ เป็นที่หวั่นเกรงของฝ่ายรุกของฝั่งตรงข้าม มีเทคนิคและการวางบอลที่แม่นพอสมควร ตีนหนัก ยิงไกลได้ดี ที่สำคัญมีความเป็นผู้นำสูงมาก ภาพแว๊ปแรกที่เข้าในหัวคือ โจอี้ บาร์ตัน
โจอี้ บาร์ตัน หลายคนพอนึกถึงคนนี้แล้วจะนึกถึงความเถื่อน เข้าบอลรุนแรง ถึงลูกถึงคน (เมิงไปได้ บอลห้ามไป) แต่หากเราตัดเรื่องความอคติกับลง จัดเป็นนักเตะฝีเท้าดีคนหนึ่ง สมัยก่อนความห้าวเป้งของบาร์ตัน ไม่มีใครเถียงแน่นอน จะเห็นมีคดีขึ้นฟ้องร้องขึ้นศาลกันบ่อย แต่หากเรามองที่ผลงาน(ย้ำนะว่าผลงานในสนาม) บาร์ตัน คนนี้ผมว่าถือว่าเขาจัดเป็นนักฟุตบอลฝีเท้าที่ดีคนหนึ่งของเกาะอังกฤษ ช่วงพีคของบาร์ตันในสมัยอยู่นิวคาสเซิ่ล เรียกได้ว่าเด็ดมาก ด้วยทักษะ และการการคุมจังหวะเกม การวางบอลยาว อีกทั้งมีสกิลการยิงไกลที่ดี ไม่แปลกเลยที่มีครั้งหนึ่งสื่ออังกฤษจะยกให้เขาเป็นคู่แข่งพอๆกับเจอราด และแลมพาด (แต่ก็นั้นแหละ เพราะความห้าวเป้งเกินควร ทำให้แกดับ) มีครั้งหนึ่งผมนั่งดูเชลซีกับนิวคาสเซิ่ล อาเซน่อลกับนิวคาสเซิ่ล เกมรุกเชลซีกับอาเซน่อลนี่เป็นง่อยเลยนะครับ ง่อยเพราะ ไอ้ตัวรับที่ชื่อ ว่าบาร์ตัน ข่มแดนกลางซะอยู่หมัดเลย ไม่ต้องถามเรื่องความเป็นผู้นำครับ บาร์ตันจัดได้ว่าเป็นนักเตะความเป็นผู้นำสูง และมีอารมณ์ร่วมกับเกมทุกครั้ง (คือพี่แกตั้งใจเล่นมาก) เวลามีปัญหากันคนแรกที่จะมาบวกหรือห้ามทัพ จะเป็นคนแรกเสมอ พอพ้นสมัยนิวคาสเซิ่ล ก็ระเห็จเร่ร่อนไปอยู่มากเซย์ กับควีนปาร์ค ก็ยังคงห้าวเหมือนเดิม(ความเป็นผู้นำยังคงอยู่) แต่ก็สุขุม มากขึ้น (คงจะเป็นเพราะอายุเริ่มเยอะด้วย) ก็เล่นได้ดีนะครับ ตำแหน่งที่เล่นได้ดีก็คือตัวรับเหมือนเดิม การเข้าบอลยังดุดัน แต่ลดความเข้าถึงลูกถึงคนลง ตอนนี้บาร์ตันอายุเลข3หลักต้นๆ และ รู้สึกจะเป็นนักเตะฟรีไปแล้ว แต่ผมเชื่อว่าเขายังมีดีอยู่นะครับ ความห้าวของบาร์ตันก็ลดลงไป สิ่งที่เหลือความตั้งใจและการเป็นผู้นำที่ยังมีเต็มเปี่ยม ใครได้ไปผมถือว่าได้ของดี เรื่องความประพฤติ ถ้าใครมีบารมีคุมได้ ก็จะได้ประโยชน์จากบาร์ตันแน่นอน
“หากใช้คนเป็น ใช้ถูกกับงาน เขาจะสร้างประโยชน์ หากใช้ไม่เป็น ใช้ไม่ถูกกับงาน เขาจะให้โทษ” (ผมจำได้จากสามก๊กที่ใครไม่รู้พูดเกี่ยวกับหลักปกครองคน
ปล. ผมก็เคยหวังให้เชลซีลองติดต่อไป อย่างน้อยเป็นอะไหล่ชั้นดี สำหรับตำแหน่งกลางรับ ที่เอาไว้คอยเบรกเกมบุกคู่ต่อสู้
ปล.2 อาเซน่อลกับหงส์ ไม่สนใจหรอครับ ตัวนี้ผมเชื่อว่าถ้าใช้ให้ถูก ใช้ให้เป็นมีประโยชน์แน่นอน ปืนก็เอาไปเป็นสำรองคอกเกอร์แลงก็ได้ (บารมีเวงเกอร์ ผมว่าเอาบาร์ตันอยู่ ) หรือใช้สถาณการณ์ที่สุ่มเสี่ยงเกมเป็นรองชะลอเกม แต่ถ้าไปหงส์ก็จะได้กลางรับสไตล์ดุดันเบรกเกมไม่ให้บอลไปถึงกองหลังเร็ว ตรงตำแหน่งที่ขาดพอดี (ป้อนโยนยาวแม่นนะ ) ได้ความเป็นผู้นำเหมือนเจอราด แถมฟรีด้วยนะ ค่าเหนื่อยไม่สูง
ปล.3 ตอนนี้เรียกความฟิต เผื่อมีทีมอื่นสนใจ
กองกลางตัวรับ....... ที่ไม่มีใครสนใจคนหนึ่ง
โจอี้ บาร์ตัน หลายคนพอนึกถึงคนนี้แล้วจะนึกถึงความเถื่อน เข้าบอลรุนแรง ถึงลูกถึงคน (เมิงไปได้ บอลห้ามไป) แต่หากเราตัดเรื่องความอคติกับลง จัดเป็นนักเตะฝีเท้าดีคนหนึ่ง สมัยก่อนความห้าวเป้งของบาร์ตัน ไม่มีใครเถียงแน่นอน จะเห็นมีคดีขึ้นฟ้องร้องขึ้นศาลกันบ่อย แต่หากเรามองที่ผลงาน(ย้ำนะว่าผลงานในสนาม) บาร์ตัน คนนี้ผมว่าถือว่าเขาจัดเป็นนักฟุตบอลฝีเท้าที่ดีคนหนึ่งของเกาะอังกฤษ ช่วงพีคของบาร์ตันในสมัยอยู่นิวคาสเซิ่ล เรียกได้ว่าเด็ดมาก ด้วยทักษะ และการการคุมจังหวะเกม การวางบอลยาว อีกทั้งมีสกิลการยิงไกลที่ดี ไม่แปลกเลยที่มีครั้งหนึ่งสื่ออังกฤษจะยกให้เขาเป็นคู่แข่งพอๆกับเจอราด และแลมพาด (แต่ก็นั้นแหละ เพราะความห้าวเป้งเกินควร ทำให้แกดับ) มีครั้งหนึ่งผมนั่งดูเชลซีกับนิวคาสเซิ่ล อาเซน่อลกับนิวคาสเซิ่ล เกมรุกเชลซีกับอาเซน่อลนี่เป็นง่อยเลยนะครับ ง่อยเพราะ ไอ้ตัวรับที่ชื่อ ว่าบาร์ตัน ข่มแดนกลางซะอยู่หมัดเลย ไม่ต้องถามเรื่องความเป็นผู้นำครับ บาร์ตันจัดได้ว่าเป็นนักเตะความเป็นผู้นำสูง และมีอารมณ์ร่วมกับเกมทุกครั้ง (คือพี่แกตั้งใจเล่นมาก) เวลามีปัญหากันคนแรกที่จะมาบวกหรือห้ามทัพ จะเป็นคนแรกเสมอ พอพ้นสมัยนิวคาสเซิ่ล ก็ระเห็จเร่ร่อนไปอยู่มากเซย์ กับควีนปาร์ค ก็ยังคงห้าวเหมือนเดิม(ความเป็นผู้นำยังคงอยู่) แต่ก็สุขุม มากขึ้น (คงจะเป็นเพราะอายุเริ่มเยอะด้วย) ก็เล่นได้ดีนะครับ ตำแหน่งที่เล่นได้ดีก็คือตัวรับเหมือนเดิม การเข้าบอลยังดุดัน แต่ลดความเข้าถึงลูกถึงคนลง ตอนนี้บาร์ตันอายุเลข3หลักต้นๆ และ รู้สึกจะเป็นนักเตะฟรีไปแล้ว แต่ผมเชื่อว่าเขายังมีดีอยู่นะครับ ความห้าวของบาร์ตันก็ลดลงไป สิ่งที่เหลือความตั้งใจและการเป็นผู้นำที่ยังมีเต็มเปี่ยม ใครได้ไปผมถือว่าได้ของดี เรื่องความประพฤติ ถ้าใครมีบารมีคุมได้ ก็จะได้ประโยชน์จากบาร์ตันแน่นอน
“หากใช้คนเป็น ใช้ถูกกับงาน เขาจะสร้างประโยชน์ หากใช้ไม่เป็น ใช้ไม่ถูกกับงาน เขาจะให้โทษ” (ผมจำได้จากสามก๊กที่ใครไม่รู้พูดเกี่ยวกับหลักปกครองคน
ปล. ผมก็เคยหวังให้เชลซีลองติดต่อไป อย่างน้อยเป็นอะไหล่ชั้นดี สำหรับตำแหน่งกลางรับ ที่เอาไว้คอยเบรกเกมบุกคู่ต่อสู้
ปล.2 อาเซน่อลกับหงส์ ไม่สนใจหรอครับ ตัวนี้ผมเชื่อว่าถ้าใช้ให้ถูก ใช้ให้เป็นมีประโยชน์แน่นอน ปืนก็เอาไปเป็นสำรองคอกเกอร์แลงก็ได้ (บารมีเวงเกอร์ ผมว่าเอาบาร์ตันอยู่ ) หรือใช้สถาณการณ์ที่สุ่มเสี่ยงเกมเป็นรองชะลอเกม แต่ถ้าไปหงส์ก็จะได้กลางรับสไตล์ดุดันเบรกเกมไม่ให้บอลไปถึงกองหลังเร็ว ตรงตำแหน่งที่ขาดพอดี (ป้อนโยนยาวแม่นนะ ) ได้ความเป็นผู้นำเหมือนเจอราด แถมฟรีด้วยนะ ค่าเหนื่อยไม่สูง
ปล.3 ตอนนี้เรียกความฟิต เผื่อมีทีมอื่นสนใจ