นิสัยเสียไง สั่งอาหารไม่รู้ประมาณตัวเอง

เราว่ากระทู้นี้ จขกท.คงมีความตั้งใจจะกล่าวถึงพฤติกรรมที่ไม่ดีของแฟนตัวเองในมุมมุ้งมิ้ง
น่าหยิกน่าหยอก  ดังนั้นจึงต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าด้วยว่าความเห็นเราอาจจะไม่เข้ากับสไตล์
ของกระทู้เท่าไหร่

ดูจากพฤติกรรมที่คุณเล่ามา (ในโทนน่ารักมุ้งมิ้ง)  เราคิดว่าแฟนจขกท.เป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเอง  
ไม่คิดถึงจิตใจคนอื่น  และมีนิสัยกินทิ้งกินขว้างน่ะ  ซึ่งเรามองว่าคุณสมบัติเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่น่า
ชื่นชมเอาเสียเลย  และก็ไม่ค่อยเข้าใจด้วยซ้ำว่าทำไมคนที่เติบโตและมีวุฒิภาวะแล้วถึงยังทำตัว
ไม่ต่างจากเด็กเล็กๆนิสัยเสียอีก  ที่แปลกใจยิ่งกว่าคือการที่จขกท.ยอมทนให้เธอปฏิบัติตัวอย่างนี้
กับคุณ   ทั้งๆที่สิ่งที่เธอทำเป็นสิ่งที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นด้วยซ้ำไป

ไม่รู้สิ  คือจขกท.อาจคิดว่าพฤติกรรมของแฟนตัวเองดูแสนงอนน่ารักเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆ  
แต่สำหรับเราแล้ว  เรามองว่าการพยายามทำให้พฤติกรรม/ทัศนคติ/นิสัยที่ไม่ดีเหล่านี้ดูเป็นเรื่อง
น่ารักน่าใคร่ (ดังที่จะเห็นได้จากกระทู้ส่วนหนึ่งในช่วงนี้)  มันเป็นการสร้างแนวความคิดผิดๆให้
ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเข้าใจว่า "ฉันจะทำตัวงี่เง่าง้องแง้งยังไงก็ได้  เพราะฉันมีข้อดีอื่นๆมาทดแทน
(เช่น สวยน่ารัก ขี้อ้อน  ทำอาหารเก่ง ชอบดูบอล ฯลฯ)  ถ้าเขารักฉัน  เขาต้องทนกับข้อเสีย
ของฉันให้ได้"  ซึ่งสำหรับเราแล้ว  นี่ไม่ใช่เรื่องโรแมนติกเลย  และเป็นการเพิ่มข้ออ้างให้กับ
ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งในการทำตัวนิสัยเสียโดยไม่คิดจะปรับปรุงตัวเองอีกต่างหาก  เลยกลายเป็นว่า
แทนที่คนกลุ่มนี้จะปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นเพื่อให้อยู่ร่วมกับคนอื่นได้อย่างสงบสุข  คนอื่นกลับ
ต้องเป็นฝ่ายอดทนยินยอมกับพฤติกรรมไม่ดีเหล่านี้ไปแทนเสียอย่างนั้น