สวัสดีครับ!! ก่อนอื่นขอบอกเลยก่อนว่าเป็นคนที่ค่อนข้างจะเชื่อเรื่องลี้ลับ อะไรแบบนี้ ชอบอ่านชอบฟังคนอื่นเล่า แต่ถ้าเจอกับตัวเองก็นึกไม่ออกเหมิอนกันว่าจะสนุก !! ตื่นเต้น!! เหมือนที่ได้ฟังคนอื่นเล่ารึเปล่า
เริ่องนี้เกิดขึ้นหลายปีมาแล้วล่ะครับ น่าจะสักประมาณ 5 ปีได้ ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมครับ จึงมีแพลนที่จะไปเที่ยวเชียงใหม่ ก็เลยนัดเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันที่เชียงใหม่ไว้ว่า จะไปเที่ยวนะ มานอนเป็นเพื่อนด้วยนะ
เมื่อก่อนไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไรเกี่ยวกับวิธีการจองโรงแรมเลยครับ เลยตัดสินใจไปหาเอาดาบหน้าแล้วกัน ไปถึงที่รั่นก็บ่ายๆแล้ว เห็นป้ายโฆษณาโรงแรมนึงดูจากรูปแล้วสวยมากครับ ราคาก็ไม่แพง ห้า หก ร้อยประมาณนี้ เลยตัดสินใจโบกรถแดงไปเลยครับ ลงรถปุ๊ป รู้สึกทำไมมันเงียบๆจัง โรงแรมนี้ อยู่ใกล้ๆกับโรงพยาบาลครับ ติดกันเลยก็ว่าได้ (เขียนไปขนลุกไป555+) ขึ้นมาเช็คอิน ก็จ่ายเงินเรียบร้อย กวาดสายตาไปรอบๆ เอ๊ะก็ดูสวยดีนะ โรงแรมได้รีโนเวทบางส่วนครับ สีสันสดใสทีเดียว จากนั้นก็ขึ้นห้องพักครับ ชั้นน่าจะ 3 หรือ 4 นี่ละครับ เดินออกลิฟท์มาก็ทางเดินโล่งๆ ครับ มีลมจากด้านนอก พอเปิดประตูเข้าไปปุ๊ป อื้อหือ เก่าเชียว ไม่เหมือนในรูปเลย ผ้าม่านก็ม่วง ผ้าเช็ดตัวก็ทม่วง ดูครึ้มๆยไงก็ไม่รู้ แต่ก็ไม่คิดไรมากครับ เก็บของ รอเพื่อน
พอเพื่อนมาถึงเลยชวนกันไปว่ายน้ำกันครับ สระว่ายน้ำติดกับ รพ เลยครับ เพื่อนก็เล่นไป ผมก็นอนตรงเบาะ สักพักนึง หางตามันแว้บๆ ว่ามีอะไรบางอย่าง วิ่งผ่านเข้าไปตรงบันไดที่เชื่อมไปยังตึกที่พัก ติดในใจตลอดว่าเด็กรึปล่าว ในใจก็กลัวๆ ข่มไว้ไม่คิดอะไร พอตกค่ำๆ เพื่อนก็บอกว่าจะไปเที่ยวกีบพวกเพื่อนๆของมัน แต่ผมไม่อยากไป เพราะเหนื่อยกับการเดินทาง เลยบอกว่าขอนอนอยู่ในห้องนี่แหละ ระหว่างนั้นใจมันก็เริ่มคิดอะไรไปเองแล้วละครับ ขนลุกเบาๆ อาบน้ำไปก็ระแวงไป เสร็จสรรพ มานอนอยูาบนเตียง คิดภาพนะครับ เปิดห้องเข้ามา ขวามือเตียง ปลายเท้า เป็นห้องน้ำ ถัดไปเป็น หน้าต่างวิว รพ. ด้านหัวเตียงติดกับทางเดิน สักพักนึงแอร์ก็ดังมากๆเลยครับ ทำอะไรไม่ถูกก็นังคลุมโปงอยู่ทั่เตียง เปิดทีวีรอเพื่อนมา ตีหนึ่งก้แล้วยังไม่มา กลัวก็กลัว สักพักมันก็กลับมา เมาๆนิดหน่อย อยู่ๆก็พูดว่า เห้ย ม...ง รู้สึกแปลกๆอะ หวิวๆ นอนไม่ได้อะ อึดอัด เลยบอกว่า เห้ย ไม่มีอะไรหรอก (ในใจกลัวมาก) สักพักก็ปิดไฟนอน หลับๆตื่นๆ สักตีสามได้ เริ่มได้ยินเสียงเหมือนคนเดินมาจากลิฟท์เป็นเสียงคนใส่รองเท้าส้นสูง ได้ยินเสียงชัดมาก เพระหัวเตียงติดกับทางเดิน แอบคิดเดินดังจัง ไม่เกรงใจคนอื่นเล้ย แต่ก็คิดว่าคงเมาเพราะไปเที่ยวมา เสียงเดินเริ่มใกล้เข้ามา เดินผ่านไป และ!!! เดินกลับไปกลับมาอยู่ตรงหัวนอน ขนนี่ลุกซู่กลัวจนจะบ้า เลยสะกิดถามเพื่อน ว่าได้ยินรึปล่าว มันก็พูดเสียงแบบร้องให้เบาๆว่า ได้ยินสิ เดินไปเดินมาอยู่เนี่ย เสียงค่อยๆดังขึ้นมาที่ประตู สักพักเงียบ แล้วเริ่มเคาะผนังตู้มๆ วินาทีนั้นนี่อยากจะบ้าครับทโทรลงไป ล้อบบี้ ก็พูดกับเค้าตรงๆเลยถึงเหตุการณ์ ผู้ชายรับสาย ได้แต่พูดว่า อ่อคับๆ เสียงแบบ กลัวๆแต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เลยได้แต่ภาวนาสวดมนต์กับเพื่อน นั่งเปิดไฟยันหกโมงเช้า ไม่หลับไม่นอน รีบเก็บของเผ่นทันที เปอดประตูมาเจอแม่บ้านพอดี เลยถามเค้ว่าที่นี่มีอะไรรึปล่าว เค้าก็รับยิ้มไม่พูดอะไร เดินจากไปส่ายหัวไป มือจับขมับไป
บอกกับเพื่อนว่า ไม่เอาอีกแล้วนะ โรงแรมนี้
ปล. รร นี้เปลี่ยนชื่อบ่อยมากครับ
ประสบการณ์ ที่ไม่เคยลืม โรงแรมแห่งหนึ่ง ใน "เชียงใหม่"
เริ่องนี้เกิดขึ้นหลายปีมาแล้วล่ะครับ น่าจะสักประมาณ 5 ปีได้ ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมครับ จึงมีแพลนที่จะไปเที่ยวเชียงใหม่ ก็เลยนัดเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันที่เชียงใหม่ไว้ว่า จะไปเที่ยวนะ มานอนเป็นเพื่อนด้วยนะ
เมื่อก่อนไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไรเกี่ยวกับวิธีการจองโรงแรมเลยครับ เลยตัดสินใจไปหาเอาดาบหน้าแล้วกัน ไปถึงที่รั่นก็บ่ายๆแล้ว เห็นป้ายโฆษณาโรงแรมนึงดูจากรูปแล้วสวยมากครับ ราคาก็ไม่แพง ห้า หก ร้อยประมาณนี้ เลยตัดสินใจโบกรถแดงไปเลยครับ ลงรถปุ๊ป รู้สึกทำไมมันเงียบๆจัง โรงแรมนี้ อยู่ใกล้ๆกับโรงพยาบาลครับ ติดกันเลยก็ว่าได้ (เขียนไปขนลุกไป555+) ขึ้นมาเช็คอิน ก็จ่ายเงินเรียบร้อย กวาดสายตาไปรอบๆ เอ๊ะก็ดูสวยดีนะ โรงแรมได้รีโนเวทบางส่วนครับ สีสันสดใสทีเดียว จากนั้นก็ขึ้นห้องพักครับ ชั้นน่าจะ 3 หรือ 4 นี่ละครับ เดินออกลิฟท์มาก็ทางเดินโล่งๆ ครับ มีลมจากด้านนอก พอเปิดประตูเข้าไปปุ๊ป อื้อหือ เก่าเชียว ไม่เหมือนในรูปเลย ผ้าม่านก็ม่วง ผ้าเช็ดตัวก็ทม่วง ดูครึ้มๆยไงก็ไม่รู้ แต่ก็ไม่คิดไรมากครับ เก็บของ รอเพื่อน
พอเพื่อนมาถึงเลยชวนกันไปว่ายน้ำกันครับ สระว่ายน้ำติดกับ รพ เลยครับ เพื่อนก็เล่นไป ผมก็นอนตรงเบาะ สักพักนึง หางตามันแว้บๆ ว่ามีอะไรบางอย่าง วิ่งผ่านเข้าไปตรงบันไดที่เชื่อมไปยังตึกที่พัก ติดในใจตลอดว่าเด็กรึปล่าว ในใจก็กลัวๆ ข่มไว้ไม่คิดอะไร พอตกค่ำๆ เพื่อนก็บอกว่าจะไปเที่ยวกีบพวกเพื่อนๆของมัน แต่ผมไม่อยากไป เพราะเหนื่อยกับการเดินทาง เลยบอกว่าขอนอนอยู่ในห้องนี่แหละ ระหว่างนั้นใจมันก็เริ่มคิดอะไรไปเองแล้วละครับ ขนลุกเบาๆ อาบน้ำไปก็ระแวงไป เสร็จสรรพ มานอนอยูาบนเตียง คิดภาพนะครับ เปิดห้องเข้ามา ขวามือเตียง ปลายเท้า เป็นห้องน้ำ ถัดไปเป็น หน้าต่างวิว รพ. ด้านหัวเตียงติดกับทางเดิน สักพักนึงแอร์ก็ดังมากๆเลยครับ ทำอะไรไม่ถูกก็นังคลุมโปงอยู่ทั่เตียง เปิดทีวีรอเพื่อนมา ตีหนึ่งก้แล้วยังไม่มา กลัวก็กลัว สักพักมันก็กลับมา เมาๆนิดหน่อย อยู่ๆก็พูดว่า เห้ย ม...ง รู้สึกแปลกๆอะ หวิวๆ นอนไม่ได้อะ อึดอัด เลยบอกว่า เห้ย ไม่มีอะไรหรอก (ในใจกลัวมาก) สักพักก็ปิดไฟนอน หลับๆตื่นๆ สักตีสามได้ เริ่มได้ยินเสียงเหมือนคนเดินมาจากลิฟท์เป็นเสียงคนใส่รองเท้าส้นสูง ได้ยินเสียงชัดมาก เพระหัวเตียงติดกับทางเดิน แอบคิดเดินดังจัง ไม่เกรงใจคนอื่นเล้ย แต่ก็คิดว่าคงเมาเพราะไปเที่ยวมา เสียงเดินเริ่มใกล้เข้ามา เดินผ่านไป และ!!! เดินกลับไปกลับมาอยู่ตรงหัวนอน ขนนี่ลุกซู่กลัวจนจะบ้า เลยสะกิดถามเพื่อน ว่าได้ยินรึปล่าว มันก็พูดเสียงแบบร้องให้เบาๆว่า ได้ยินสิ เดินไปเดินมาอยู่เนี่ย เสียงค่อยๆดังขึ้นมาที่ประตู สักพักเงียบ แล้วเริ่มเคาะผนังตู้มๆ วินาทีนั้นนี่อยากจะบ้าครับทโทรลงไป ล้อบบี้ ก็พูดกับเค้าตรงๆเลยถึงเหตุการณ์ ผู้ชายรับสาย ได้แต่พูดว่า อ่อคับๆ เสียงแบบ กลัวๆแต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เลยได้แต่ภาวนาสวดมนต์กับเพื่อน นั่งเปิดไฟยันหกโมงเช้า ไม่หลับไม่นอน รีบเก็บของเผ่นทันที เปอดประตูมาเจอแม่บ้านพอดี เลยถามเค้ว่าที่นี่มีอะไรรึปล่าว เค้าก็รับยิ้มไม่พูดอะไร เดินจากไปส่ายหัวไป มือจับขมับไป
บอกกับเพื่อนว่า ไม่เอาอีกแล้วนะ โรงแรมนี้
ปล. รร นี้เปลี่ยนชื่อบ่อยมากครับ