[หน้าฝน] ทีลอซูคือทางผ่าน ปลายทางที่หมู่บ้านโข๊ะทะ อ.อุ้มผาง จ.ตาก

สวัสดีชาวพันทิป  จะมาเล่าบันทึกการเดินทางทริปสั้นๆ  2 วัน 1 คืน เราไปส่งพระจำพรรษา  ปลายทางอยู่ที่หมู่บ้านโข๊ะทะ  หมู่บ้านเล็กๆกลางป่าในอ.อุ้มผาง โข๊ะทะตั้งอยู่ต.แม่จัน ห่างจากน้ำตกทีลอซูประมาณ  7 กิโลเมตร ได้ยินไม่ผิดหรอก น้ำตกทีลอซู น้ำตกที่มีชื่อเสียงโด่งดังของจ.ตาก  เพราะฉะนั้นน้ำตกทีลอซูอยู่ระหว่างทางสำหรับการเดินทางนี้  บ้านเราอยู่จ.ตากแท้ๆ  เราไม่คิดว่าจะมีหมู่บ้านกลางป่าที่ใกล้น้ำตกทีลอซูขนาดนี้   ต้องบอกก่อนว่าครั้งนี้ไปโข๊ะทะ ครั้งที่ 2  และครั้งนี้มันดีตรงที่จะได้แวะเที่ยวทีลอซูช่วงหน้าฝน  (น้ำที่ทีลอซูต้องเยอะ สวยแน่ๆ)   ช่วงเดือน มิ.ย. ถึง ต.ค. เจ้าหน้าที่จะปิดเส้นทางเดินจากทางเข้า ระยะทาง 25 กิโลเมตร   แต่ชาวบ้านในหมู่บ้านสามารถใช้เส้นทางเข้าออกได้  เพราะมีแค่ทางเดียว  มีอีกทางต้องเดินทางเท้าเข้าป่า หรือขี่ช้างออกไปทางบ้านแม่ละมุ้งใกล้กว่าออกมาทางทีลอซู  



มาเริ่มการเดินทางกันเลยดีกว่า ขอเล่าแบบใช้รูปไปด้วยละกัน  เราเขียนไม่เก่ง


22.07.2015
15.00 P.M.  เดินทางถึงอ.อุ้มผาง  แวะซื้อของที่ต้องใช้นิดๆหน่อย แล้วออกเดินทางต่อ มุ่งหน้าสู่น้ำตกทีลอซู


ขับรถย้อนมาติดต่อเจ้าหน้าที่ว่าจะไปส่งพระในหมู่บ้านโข๊ะทะ ขนของมาด้วย  เจ้าหน้าที่อนุญาตให้เข้าได้


สภาพถนนก็แบบที่เห็น ดีกว่านี้บ้างบางจุดก็แย่กว่านี้ตลอดทาง   ระหว่างทางเจอไก่ป่า ไกฟ้าพระยาลอ นกสีสวยๆ เราก็ไม่รู้เรียกว่านกอะไร  

17.00 P.M. ถึงศูนย์บริการน้ำตกทีลอซู  แวะพักเข้าห้องน้ำครึ่งชม.กว่าๆ ยุงเยอะมากกกกกก  บริจาคเลือดไปอีก เดินทางต่อเข้าหมู่บ้านโข๊ะทะ  ระยะทาง  7 กิโลเมตร  

18.30 P.M. ถึงหมู่บ้าน  เข้าไปที่วัด  คืนนี้นอนวัดเนี่ยแหละ  (ป่าช้าเก่า)  เมื่อก่อนเวลามีคนตาย คนในหมู่บ้านฝังไว้ตามบริเวณวัด วัดมาทีหลังหนะ เมื่อก่อนของเราหมายถึง ปีที่แล้วที่เรามาด้วยนะ  สดๆ ร้อนๆ


สำนักสงฆ์โข๊ะทะ เมื่อก่อนอยู่ที่หน้าหมู่บ้านเป็นกระท่อมเล็กๆ ศาลานี้เพิ่งสร้างเสร็จไม่กี่ปีนี่เอง เราก็จำไม่ได้ 55 รอบๆมีแต่ต้นไม้ มีกุฏิเล็กๆ หลังนึง  มีโรงครัวที่ชาวบ้านทำยังไม่เสร็จดี ที่วัดใช่ไฟฟ้าจากโซล่าเซลล์


ขนของลง ทำความสะอาดเสร็จ ขับรถเข้าไปในหมู่บ้านสะหน่อย ลุงไปแวะหาชาวบ้านที่เคยไปค้างคืนที่บ้านเค้าเมื่อครั้งที่แล้ว แวะซื้อไข่ที่ร้านค้าในหมู่บ้าน ไข่ฟองละ 5 บาท ราคาต่างกว่าบ้านเรา กว่าจะขนส่งเข้ามาได้ช่างยากเย็นแสนเข็น  ถึงเวลาของอาหารเย็นของเราในคืนนี้  ต้มยำกุ้ง (มาม่าต้มยำกุ้ง) ไข่เจียวที่ไม่ใช่เครื่องปรุง  เพราะไม่มีอะไรจะให้ใส่เลย  ในหมู่บ้านจะไม่มีอาหารสดเลยยยยย  ย้ำว่าไม่มี  มีหรูสุดคือไข่ มาม่า  อาหารแห้งๆทั้งหลาย ชาวบ้านเค้าจะไม่ใช้ พวกเครื่องปรุงซอส น้ำมันหอย   พูดง่ายๆใช้เกลืออย่างเดียวปรุงรสอยากเปรี้ยวก็มะขามเปียก  ชีวิตดีเนอะไม่ต้องกินสารกันเสีย สารกันบูด 555555


เตาแก๊ส ลุงเราหุงข้าวให้มื้อนี้  จะหุงให้เราดู บอกว่าเดี๋ยวไปเป็นครูดอยจะได้ทำเป็น   55555 หนูจะเป็นครูดอย

กินอิ่ม  อาบน้ำนอน  เราเอาเต้นท์มาด้วย กางนอนบนศาลาอ่ะแหละ  ไหว้พระ สวดมนต์ เข้านอน  หลับๆ ตื่นๆ  คืนนี้ช่างยาวนาน
"เมื่อไหร่คืนนี้จะเช้า เมื่อไหร่ค่ำคืนเหน็บหนาวจะเป็นเพียงแค่ฝัน”  เช้ามืดได้ยินไก่ขัน เย้ๆๆ เช้าสะที
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่