ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปุถุชน ผู้ไม่ได้ยิน ได้ฟัง ย่อมพูดว่า 'สมุทร-สมุทร'
ดังนี้. ดูกรภิกษุทั้งหลาย สมุทรเช่นที่กล่าวนั้น ไม่ใช่สมุทรในวินัยของพระอริยเจ้า.
ดูกรภิกษุทั้งหลาย สมุทรเช่นที่กล่าวนั้น เป็นเพียงแอ่งน้ำใหญ่ เป็นเพียงห้วงน้ำใหญ่.

    ดูกรภิกษุทั้งหลาย รูป ที่เห็นด้วยตา อันเป็นสิ่งที่น่าปรารถนา น่ารักใคร่
น่าพอใจ ที่ยวนตายวนใจให้รัก เป็นที่เข้าไปตั้งอาศัยอยู่แห่งความใคร่ และเป็น
ที่ตั้งแห่งความกำ หนัดย้อมใจ มีอยู่. ภิกษุ ท.! นี้เราเรียกว่า 'สมุทรในวินัย
ของพระอริยเจ้า'. โลกนี้ พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก, หมู่สัตว์
พร้อมทั้งสมณะพราหมณ์ พร้อมทั้งเทวดาและมนุษย์ โดยมากตกอยู่จมอยู่ใน
สมุทรนั้น. เป็นสัตว์ที่มีความใคร่ มีจิตยุ่งเหมือนกลุ่มด้วย เกิดประสานกัน
สับสนดุจรังนก เหมือนพงหญ้ามุญชะและปัพพชะ, สัตว์ทั้งหลายในสมุทรนั้น
จึงไม่ล่วงพ้นอบาย ทุคติ วินิบาต และสังสารวัฏฏ์ไม่ได้.


    ดูกรภิกษุทั้งหลาย เสียง ที่ฟังด้วยหู .... ฯลฯ ....
    ดูกรภิกษุทั้งหลายกลิ่น ที่ดมด้วยจมูก .... ฯลฯ ....
    ดูกรภิกษุทั้งหลาย รส ที่ลิ้มด้วยลิ้น .... ฯลฯ ....
    ดูกรภิกษุทั้งหลาย โผฏฐัพพะ ที่สัมผัสด้วยกาย .... ฯลฯ ....
    ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมารมณ์ ที่รู้ด้วยใจ อันเป็สิ่งที่น่าปรารถนา
น่ารักใคร่ น่าพอใจ ที่ยวนตายวนใจให้รัก เป็นที่เข้าไปตั้งอาศัยอยู่แห่งความใคร่
และเป็นที่ตั้งแต่งความกำ หนัดย้อมใจ มีอยู่. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เหล่านี้เราเรียกว่า
'สมุทรในวินัยของพระอริยเจ้า'. โลกนี้ พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก,
หมู่สัตว์ พร้อมทั้งสมณะพราหมณ์ พร้อมทั้งเทวดาและมนุษย์โดยมากตกอยู่
จมอยู่ ในสมุทรนั้น. เป็นสัตว์ที่มีความใคร่ มีจิตยุ่งเหมือนกลุ่มด้าย เกิด
ประสานกันสับสนดุจรังนก เหมือนพงหญ้ามุญชะและปัพพชะ, สัตว์ทั้งหลาย
ในสมุทรนั้น จึงไม่ล่วงพ้นอบาย ทุคติ วินิบาต และสังสารวัฏฏ์ไปได้.

    ราคะ โทสะ และอวิชชา ของท่านผู้ใด จางคลายไปแล้ว
    ท่านผู้นั้นชื่อว่า ข้ามสมุทรนี้ได้แล้ว ซึ่งเป็นแหล่งที่มีสัตว์ร้าย
    มีทั้งรากษส มีทั้งคลื่นวังวน ภัยน่ากลัว แสนจะข้ามได้ยากนัก.
    เราตถาคตกล่าวว่าท่านนั้น เป็นผู้ล่วงเสียได้จากเครื่องข้อง
    ละขาดจากการต้องตาย ไม่มีอุปธิกิเลส ; ท่านนั้น หย่าขาดจาก
    ความทุกข์ที่ต้องมาเกิดอีกต่อไป; ท่านนั้นวอดดับไป ไม่กลับ
    มาอีกลวงเอาพญามัจจุราชให้หลงได้ ดังนี้แล.
- สฬา. สํ. ๑๘/๒๘๗-๒๘๘/๑๙๖