อยากรบกวนขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ

เรากับเพื่อนคนนี้มาเจอกันที่มหาวิทยาลัย ตอนแรกก็ไม่ได้สนิทกัน แต่ไลฟ์สไตล์แล้วก็หลายๆ อย่างตรงกัน
จากกลุ่มเพื่อนใหญ่ๆ ไปมาๆ ก็มาคบกันเองอยู่สองคน เรียกได้ว่าสนิทกันมากกกกกเลยค่ะ เหมือนเราเข้าใจเขา เขาเข้าใจเรา
รู้สึกว่าทุกอย่างมันดีไปหมดเลย อาจจะมีเรื่องให้ขุ่นเคืองกันบ้าง แต่ไม่เคยทะเลาะกันหนักๆ สักครั้งเลย เราก็พึ่งพากันและกันมาตลอด
เวลาคนอื่นมีเรื่องอะไรเราก็ชอบเก็บเอามาถกกันเองคุยกันเอง ความเห็นส่วนใหญ่จะไปในทางเดียวกัน

แต่ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรค่ะ เรารู้สึกแบบ...จู่ๆ ก็ไม่ชอบหน้าเพื่อนคนนี้ขึ้นมา ทั้งๆ ที่คบกันด้วยดีมาตลอด รู้สึกเหมือนหมั่นไส้
ไม่อยากมองหน้า ไม่อยากคุยด้วย ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนไม่มีอะไรแบบนี้เลย แต่ช่วงนี้พอเพื่อนคนนี้ทำอะไรก็รู้สึกขัดหูขัดตาไปหมดแล้วเราก็อารมณ์เสียเอง

เพราะอยู่ด้วยกันเกือบจะตลอดทำให้เราพยายามปรับอารมณ์ พยายามไม่โมโหใส่หรือพาลใส่ แต่สักพักก็กลับมารู้สึกไม่ชอบอีก
ก็เผลอทำตัวกระฟัดกระเฟียดใส่ไปหลายยกเหมือนกันค่ะ ไม่ได้ถึงกับตะโกนตะคคอกหรือด่าทอนะคะ แต่แค่ทำตัวมึนตึง
คืออารมณ์มันไม่ดีอ่ะค่ะ แล้วเราก็จะมารู้สึกผิดทีหลังตลอด

เราก็รู้ตัวนะคะว่ามันไม่ดี แล้วเพื่อนก็ไม่ได้ทำอะไรผิด เรารู้สึกเกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ค่ะ
เราอยากขอฟังความเห็นหรือคำแนะนำที่อาจจะทำให้ทัศนคติเราเปิดกว้างขึ้น แล้วเราก็อยากจะปรับปรุงตัวเองด้วยค่ะ
ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

ปล.ก็มีความคิดที่เราอยากจะไปจากเพื่อนคนนี้เองนะคะ ไม่อยากทำร้ายความรู้สึกเขาทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจ
แต่เราก็ไม่อยากไปเหมือนกัน มันเห็นแกตัวมากใช่ไหมคะ?