ก่อนอื่นเลย ขอไม่เอ่ยชื่อหอพักแห่งนี้นะครับ เพราะไม่ได้มีเจตนาทำลายชื่อเสียงหอพักนี้แต่อย่างใด และเรื่องที่เราเจอ ก็เกิดขึ้นเพราะตัวผมเองครับ

เรื่องมีอยู่ว่า..
              ตอนนั้นเป็นช่วงปี 2 ผมกับเพื่อนๆอีก 3 คน มีผม ,แอม ,พิค และ หย๋อย(ชื่อสมมติ) รวมเป็น 4 คน ย้ายออกมาจากหอใน มาพักที่หอแห่งนี้
ผมเป็นคนกลัวผีมาก ช่วงแรกที่เข้าหอ ก็ถามกะเจ้าของหอตรงๆเลยว่า "ที่นี่มีไหมพี่" เพราะเรื่องเล่าของหอนี้ก็พอมีอยู่บ้าง
พี่เจ้าของหอก็บอกว่า "มันก็แล้วแต่คนเชื่อนะครับน้อง น้องกลัวไหมละ?" ผมก็ เอาละ เตรียมตัวได้เลย ฮ่าๆๆๆ
    
                 แล้วก็มาถึงคืนเกิดเรื่อง คืนนั้น ประมาณ 3-4 ทุ่ม พวกผมก็นั่งคุยกันเรื่องผีนี่แหละ แอมมันเป็นคนไม่กลัวผี แต่มันมีเซนต์ มันเจอเรื่องเร้นลับบ่อย
แต่มันมักจะคิดว่า มันหลอนไปเอง พอเล่าเรื่องผีกันไปสักพัก ประมาณ 5 ทุ่ม ได้เวลานอน  แอมกับพิค มันก็รวมหัวกันแกล้งผม (ปกติผมโดนแกล้งบ่อยเรื่องผี ฮ่าๆๆ) ไอพิคมันเอาโน๊ตบุ๊คมัน เปิดเพลงในยูทูป เป็นเพลงทีเซอร์ของเดอะช็อค "ฮื่อ ฮื้อออออออ ฮื๊ออ ฮืออออออ"  นึกออกกันใช่มะ
มันเปิดฟังวนๆอยู่นั้นแหละ ผมก็บอกให้มันปิดผมนอนไม่หลับ ตอนนั้นผมหลอนอยู่ละ จากเรื่องผีที่มันเล่ากัน มันก็ไม่ฟัง ยังเล่นกันต่อ ขำกันสนุกสนาน
แต่ผมนี่ดิ ไม่ตลกเลย สักพัก ผมโมโห บอกให้มันปิด มันก็โอเคปิดก็ได้เลิกแกล้ง แต่กดพอสไว้ที่ยูทูปและล็อหน้าจอและพับฝาลง
และทุกคนก็แยกย้ายกันนอน โดยไอพิคจะนอนติดผนังถัดมาเป็นไอแอมแล้วก็ผม แล้วก็ไอหย๋อยนอนข้างนอกสุด โน๊ตบุ๊คจะอยู่ปลายเตียงไอพิค
ผมกะลังเคลิ้มๆจะหลับเลย อยู่ๆ เสียงเพลงเดอะช็อคก็ดังขึ้นมา "ฮื่อ ฮื้อออออออ ฮื๊ออ ฮืออออออ"

                ผมลุกขึ้นมานั่งทันทีพร้อมมองไปที่โน๊ตบุ๊คไอพิค จอมันยังถูกพับปิดอยู่ ไอพิคก็ลุดขึ้นมามองพร้อมกับร้อง เฮ๊ย!! ละรีบลุคไปที่โน๊ตบุ๊คของมัน ไอแอมกะไอหย๋อยตื่นตามมา ไอแอมถามเบาๆ "ใครเปิดวะ?" ไอพิคก็บอก "ไม่รู้ กุหลับไปแล้วเนี่ย" ในใจผมก็คิด มันยังจะแกล้งกุอีกหรอวะ? โมโหหน่อยๆ แต่อีกใจก็สงสัย ถ้ามันไม่ได้แกล้งละ แล้วใครเปิด?? ผมก็บอกไอพิคให้รีบปิด ผมจะนอนแล้ว เดี๋ยวนอนไม่หลับ ไอพิคเปิดโน๊ตบุ๊คมันขึ้นมา จอมันค้างอยู่ที่หน้ายูทูปเพลงนั้นครับ ทั้งๆที่ล็อคจอไปแล้ว(เข้าโหมดsleep) แล้วเครื่องก็ค้าง ไอพิคหันมาบอก "เอ๊ย ปิดไม่ได้ว่ะ ทำไรไม่ได้เลย เครื่องค้าง"
เอาละไงซวยละไง พวกมืงเล่นกันไม่รู้เรื่องเนี่ย หอนี้ยิ่งมีประวัติอยู่ ผมเลยบอก "มืงชักปลั๊กออกเลย" ไอพิคก็ชักปลั๊กออกครับ โน๊ตบุ๊มันไม่ได้ใส่แบท
ถ้าชักออกต้องดับเลยถูกไหมครับ แต่ปรากฏว่า พอชักสายชาจออก เพลงมันไม่ดับครับ มันดังวนอีกประมาณสองรอบ "ฮื่อ ฮื้อออออออ ฮื๊ออ ฮืออออออ" โคตรหลอนน ไม่รู้จะทำยังไง ไอพิคก็เลยกดปุ่มพาวเวอร์ค้าง เหมือนชัตดาวเครื่องอะครับ สุดท้ายก็ดับ

             ทุกเสียงเงียบลง พวกผมทั้ง 4 คนนั่งอึ้งกันสักพัก ละเริ่มถกกันว่า ใครเปิด? แล้วทำไมชักปลั๊กแล้วโน๊คบุ๊คไม่ดับ? ซึ่งแน่นอนครับ ไม่มีคำตอบ ไอพิคก็ยืนยันว่ามันไม่ได้เปิด มันหลับไปแล้ว ไอแอม ด้วยความที่ไม่กลัว มันก็บอก นอนเหอะ ไม่มีไรหรอก (ก่อนหน้านี้ที่เล่าเรื่องผีกัน
มันพูดท้ายทายผีไว้เยอะ เพราะมันเป็นคนไม่เชื่อด้วยแหละ) ไอหย๋อยก็พูดขึ้นมา "พวกมืงเล่นกันมากไปแล่ว นอนเหอะ" แล้วก็แยกย้ายกันนอนครับ
ผมที่หลอนสุดๆ ณ ตอนนั้นก็นอนไม่ค่อยหลับ พยายามชวนไอหย๋อยคุย แต่มันง่วงมันขอนอนก่อน ผมก็นอนคิดสักพัก ว่าเพลงมันเปิดได้ไง แล้วไมชักปลั๊กแล้วมันไม่ดับ แต่ด้วยความเพลียสักพักก็เคลิ้มหลับไป

                แต่มันยังไม่จบแค่นี้ครับ ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นกลางดึก จำเวาไม่ได้ว่าเท่าไหร่ หันไปทางขวา เจอไอหย๋อยนอนหัวหย๋อยอยู่ปกติ แต่พอหันมาทางซ๊ายที่ไอแอมมันนอนตะแคงหันหน้าให้ผมอยู่เท่านั้นแหละครับ ผมเห็นเป็นเงามืดๆ แต่รู้ว่าเป็นผู้ชายแก่ๆ ใส่ชุดสีขาว เหมือนชุดคนไปถือศีลอะครับ
นั่งทับหัวไอแอมอยู่ ผมพยายามจะปลุกไอหย๋อย แต่ตามสูตรครับ ขยับตัวไม่ได้ ตะโกนเรียกก็เสียงไม่มี ทำได้แค่ขยับลูกตาไปมา
ผมเลยตัดสินใจ เอาวะ!ไหนๆมาแล้วขอดูหน้าหน่อยเถอะ ผมมองไปที่หน้าของชายแก่คนนั้น แต่ไม่เห็นอะไรเลย เห็นแค่ดำๆ ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงหัวเราะแบบคนแก่ๆแต่ดูมีอำนาจหน่อย "ฮะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า   มืงคิดว่ากูกลัวมืงหรอ? ไออ้วน!!" เท่านั้นละครับ บทสวดมาหมดเลย อะระหัง อิติปิโส (ชิณบรรชรผมสวดไม่เป็น) นึกไรได้งัดออกมาหมด แต่ไม่เป็นผลครับเสียงหัวเราะยังดังอย่างต่อเนื่อง จนผมกลั้นใจไม่รับรู้ไม่ฟังอะไรในหัวนี่สับสนไปหมด นึกแค่ว่าทำยังไงถึงจะผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้ พอรู้ตัวอีกี หันไปมองทางไอแอม ชายแก่คนน้นหายไปแล้วครับ ผมขยับตัวได้แล้ว พยายามปลุกไอหย๋อยแต่ไม่เป็นผล ไอแอมผมก็ไม่อยากปลุกมันเดวมันจะหาว่าผมเพ้อเจ้อ แต่สาบานเลยครับ ที่ผมเจอไม่ใช่ฝันแน่นอน และไม่ใช่เรื่องแต่งด้วย ไม่รู้จะทำยังไง ข่มตาตัวเองหลับไปจนเช้า

                พอเช้ามา ผมก็มาเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใหทุกคนฟัง แน่นอนครับ ไอแอมไม่เชื่ออยู่แล้วเรื่องแบบนี้ มันยังบอกเลยว่า "ใครวะ มานั่งทบหัวกูได้" แต่ตอนมันตื่น มันบอกว่าปวดหัวเวียนหัวนิดหน่อย ไอพิคเอ่ยปาก "กุไม่เล่นไรแบบนี้ละนะ หลอนน" ก็นั่งคุยกันสักพัก ยังหาข้อสรุปไม่ได้ ก็เลยชวนกันไปไหว้ศาลเจ้าที่ที่หอครับ ทุกคนก็ลงไปไหว้กันปกติ แต่เชื่อไหมครับผมถึงบางอ้อเลย มองเข้าไปที่ศาลเจ้าที่ เห็นตุ๊กตาเจ้าที่เท่านั้นแหละ ชุดเดียวกับเมื่อคืนนี้เลยย แล้วเรื่องทุกอย่างก็พุดเข้ามาในหวผมแบบออโต้ คือที่บอกว่าหอนี้มีประวัติ แล้วเจอกันบ่อย ก็ท่านเจ้าที่เนี่ยแหละครับ เพื่อนผมอีกกลุ่มนึงมันเจอ ตอนนั้นมันกินเหล้ากันเสียงดัง แล้วออกไปนอกระเบียง เจอคนยืนอยู่นอกตึกเป็นผู้ชายแก่ๆแบบเดียวกันเลย ชี้หน้าขึ้นมาทางห้องเพื่อนผม แล้วคืนที่ผมเจอคืนนั้นห้องผมเสียงดังกันมาก แถมเคยถูกเตือนครั้งนึงว่าดึกๆอย่าส่งเสียงดัง
             อีกเรื่องนึงคือ ผมจำได้ว่าวันนั้น ช่วงตอนกลางวัน ผมกับไอพิคไปยืนคุยกันตรงช่องหน้าต่างของทางเดิน มันเป็นช่องระบายอากาศ แล้วด้านล่างเป็นศาลเจ้าที่นี่แหละ แต่จะมีต้นไม้ที่ใบใหญ่ๆเหมือนใบลานอะ ต้นไรไม่รู้ บังไว้ ผมเนี่ยเผลอถ่มน้ำลายลงไปพอดี แต่ไม่ได้คิดอะไร แต่เรื่องพวกนี้มันพุดขึ้นมาในหัวผมแบบออโต้เลย นั่นอาจจะเป็นเหตุผลที่ท่านมาหาผมก็เป็นได้ แต่ผมจำไม่ได้ว่าผมได้ไปท้าทายอะไรรึป่าวเค้าถึงมาบอกแบบนั้น ก็กราบขอขมากันไป แต่เรื่องที่เพลงดัง กับ คอมไม่ยอมดับนี่ ตอนนี้ก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้ เรื่องของผมก็มีเท่านี้แหละครับ อาจไม่น่ากลัวมาก
แค่อยากมาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังครับ เพราะเรื่องโหดๆ!! แถวๆละแวกนั้น มีอีกเยอะ และโหดกว่านี้เยอะ!! (เด็กม.รู้ดี ยิ่งหอในนี่....ฮ่าๆๆๆ)

ปล. พึ่งเขียนกระทู้ใหม่ๆ ผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยครับ
ใครมีเรื่องเล่าอื่นๆ ก้มาแชร์กันได้ครับผม ถึงจะกลัวผี แต่ก็ชอบฟังเรื่องผีนะ ฮ่าๆๆๆ