เรื่องย่อ
ไม่มีใครอยากถูกลืม ไม่ว่าจะสิ่งมีชีวิต...หรือไม่มีชีวิต
อย่างเช่นเกาะลังกามันตา เกาะที่ถูกปิดตายหลังจากโรงงานปฏิกรณ์นิวเคลียร์ระเบิด
สารกัมมันตรังสีรั่วไหล ส่งผลให้ต้องอพยพคนออกจากที่นั่น และถูกสั่งให้ทุกคน ‘ลืม’
ลืมเกาะลังกามันตา…ลืมเรื่องราวบนเกาะนั้น…ลืมคนที่ยังติดอยู่และมีลมหายใจ
แต่สำหรับ เกื้อ แล้ว...เขาไม่มีวันลืม เพราะที่นั่น พิชพัชชา แฟนสาวยังรอคอยอยู่ที่เกาะ
ทางรัฐบาลสั่งห้ามช่วยเหลือ ห้ามเข้าใกล้ ปล่อยให้คนที่หนีมาไม่ทันต้องตายอย่างน่าอนาถ
เป็นรอยแผลฝังลึกที่ไม่อาจลบลืม เขาโทษตัวเอง หาก ‘วันนั้น’ ช่วยเธอทัน ‘วันนี้’ เธอคงมีชีวิตรอด
แต่แล้ววันหนึ่ง ‘ความลับ’ บางอย่างก็รั่วไหล บนเกาะที่มีแต่คนตาย กลับยังมีคนรอดชีวิตหลงเหลือ
และถ้าเกื้อรู้มาไม่ผิด พิชพัชชายังมีลมหายใจ เธอยังรอเขากลับไปรับมาเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่บนฝั่ง
การแอบเดินทางไป ‘เกาะที่ถูกลืม’ จึงเริ่มต้น โดยมี หมอบีม เพื่อนรักอาสาไปช่วยด้วยอีกแรง
แต่ใครจะรู้บ้างว่าบนเกาะแห่งนั้น ไม่ได้มีแต่ผู้รอดชีวิต หากแต่ยังมีผีร้ายนามว่า ‘ผีเกาะ’ เตรียมล่าเหยื่อ
แน่ใจหรือว่าจะไป ‘ช่วยเหลือ’ เพราะบางทีอาจต้องเป็นฝ่าย ‘ถูกช่วยเหลือ’ เพื่อให้มีลมหายใจต่อไปก็ได้
เกาะร้างมีผีร้าย...สมนาคุณด้วยความตาย...ถ้าอยากได้ความ...เชิญขึ้นมาได้เลย!
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ลืมหรือไร...ลืมกันได้...ลืมกันเลย
ลืมคุ้นเคย...ลืมสนิท...ลืมชิดใกล้
ลืมแล้วหนอ...ลืมกันลง...ลืมง่ายดาย
แต่จำไว้...ลืมได้...กูไม่ลืม!