ด้วยความที่ผมกลัวน้องหายใจไม่ออก
คือน้องอยู่ในกล่อง ขนาดแบน และมีรูกลม ๆตัวน้องออกมาได้ แต่ถ้าถือใส่ถุงหิ้ว น้องไม่สามารถออกมาได้ ผมเอาหัวถุงหิ้วมัดกับกระเป๋าสะพายด้านหน้า บังเอิญตอนผมขับรถ ผมต้องรีบบิดเพื่อข้ามไปอีกฝั่ง กล่องมันตะแคง และหัวถุงหิ้วผมไม่ได้มัดมิดชิดเพราะกลัวน้องหายใจไม่ออก คาดว่าน้องหลุดออกมาตอนนั้น แน่ ๆ ผมกลับมาจอดเซเว่น กะจะซื้อเมล็ดทานตะวันให้น้อง แต่พอดูในกล่อง น้องหายไปแล้ว รู้สึกผิดไปมาก ๆ หายใจไม่สบายเลย รู้สึกผิด อยากกลับจุดนั้นนะ แต่มันคือถนนใหญ่ รถเยอะมาก รถตามหลังอาจจะทับน้องหรือถ้าไม่ ก็คงลงข้างทางที่เป็นเกาะหลุมป่า ต้นไม้ใหญ่ๆไปแล้ว คงหาไม่เจอ สงสารน้องมาก ผมไม่อยากเล่าให้ใครฟังเลย ทั้งผิด และเสียใจ บอกกับตัวเองว่าทำไมไม่เอาใส่กระเป๋า แล้วสะพายด้านหน้า เปิดซิปนิดหน่อย ทำไมๆๆ 😭 ผมชอโทษที่มาเล่าครับ ถ้าใครฟังแล้วสงสารน้องครับ ไม่แบากให้เกิดแบบนี้ขึ้นเลย ผมซื้อข้าวมากะจะกินอร่อย ๆ ตอนนี้ผมแทบไม่มีจิตใจจะทำอะไรเลย เห้อ ผมขอโทษนะครับ ผมไม่รู้จะทำยังไง ผมพลาดเอง น้องตัวสีดำรถคันหลังคงไม่เห็น และเป็นช่วงที่ต้องเร่งเร็วเพื่อข้ามไปอีกเลน 😭 จำไม่ลืมแน่ ๆ ไม่เจอเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย แค่อยากจะเอาน้องมาอยู่ด้วยเท่านั้นเอง ทำไม่ต้องเกิดเรื่องแบบนี้ 😭