พวกที่ชอบพูดแบบนี้ไม่เคยไป หรือไม่มีปัญญาไปต่างประเทศในประเทศที่พัฒนาแล้วหรอกครับ
สมัยก่อนพวกประเทศที่พัฒนาแล้วอย่างยุโรปตะวันตก  อเมริกา แคนาดา  ออสเตรเลีย  ญี่ปุ่น ไม่ใช่ประเทศที่จะได้ไปกันง่ายๆ
สมัยผมเด็กๆครูบางคนไปสิงคโปร์ก็กลับมาคุยโม้หน้าเสาธงเป็นคุ้งเป็นแคว  ชื่นชมเค้ามากอย่างนั้นอย่างนี้  นี่แค่ไปสิงคโปร์นะครับยังเพ้อขนาดนั้น

เอาจากประสบการณ์ตรงที่ผมไปเยอรมันมา  ภาพตอนเด็กๆที่พวกผู้ใหญ่(ที่ไม่เคยรู้จักแม้แต่คนเยอรมัน)ฝังหัวผมมาว่าคนเยอรมันดุ แย่อย่างนั้นอย่างนี้  แล้วผมก็เคยรู้จักครูสอนภาษาอังกฤษชาวเยอรมันแก่ๆคนนึง โครตพ่อโครตแม่ดุอย่างไม่มีเหตุผล(เป็นสมัยนี้ผมเอาเรื่องแล้ว)  ผมเลยมีประสบการณ์แย่ๆเกี่ยวกับคนเยอรมันอยู่บ้าง  แต่ตอนโตมาไปเรียนภาษาเยอรมันกับครูชาวเยอรมันก็ค่อยมีประสบการณ์ที่ดีขึ้นเยอะ  เพราะเค้าดีมากๆ  แต่ก็ยังไม่รู้ว่าคนเยอรมันจริงๆเป็นยังไง   พอผมไปเจอจริงๆ  คนเยอรมันนี่โครตดีมากๆเลยครับ  เวลาต้องการความช่วยเหลือนี่ช่วยเหลือเต็มที่  ช่วยจนถึงที่สุด  รู้ว่าผมเป็นนักท่องเที่ยวก็ไม่เคยมาหลอกลวงเอาเงินแบบบ้านเรา (อันนี้ผมอาจจะโชคดีเองก็ได้)  ไอ้ที่แย่ๆที่เจอมันก็มีบ้างแหละครับ เช่นคนเมา  มนุษย์ลุง มนุษย์ป้า  แต่ในภาพรวมผมว่าคนที่นั่นโดยรวมเค้าดีกว่าที่เมืองไทยมาก  อย่างตอนเดินข้ามถนน  เค้าไม่มีมาตะบี้ตะบันเหยียบคันเร่งพุ่งมาใส่เราแบบที่เจอในเมืองไทยเมืองพุทธจิตใจสูงส่งหรอกครับ  เค้าขับมาเร็วแค่ไหน(ผมเคยเจอประเภทขับมาจนน่าจะเร็วกว่าความเร็วที่กฎหมายกำหนดไว้ที่30กม./ชม.) ก็จะชะลอหรือหยุดให้เราจนเดินข้ามพ้นถนน

เรื่องนี้ผมว่ามันปลูกฝังกันได้  แต่ต้องยอมรับความจริงกันก่อนครับว่าคุณภาพคนบ้านเราโดยรวมมันแย่
แย่ตั้งแต่ที่บ้าน  ไปโรงเรียนก็แย่  อย่างครูห่วยๆในโรงเรียนทุกวันนี้เยอะแยะมาก  แบบนี้จะไปสอนเด็กให้เป็นคนมีคุณภาพได้ยังไง
เราไม่ยอมรับความจริง  เราไม่กล้าวิจารณ์  เรามีคุณธรรมจอมปลอมบางอย่างคุ้มกันไม่ให้เราไปแตะต้องครูห่วยๆ  
ต้องขอโทษด้วยที่ผมอาจจะใช้ถ้อยคำที่รุนแรงไป  แต่มันคือความเป็นจริง  ชีวิตผมเจอคุณภาพชีวิตห่วยๆในโรงเรียนต่างจังหวัดมาเป็นสิบกว่าปี
ถึงจะมาเจอคุณภาพการศึกษาดีๆ ครูดีๆ ในมหาวิทยาลัยในกรุงเทพ และต่างประเทศ  ผมถึงเห็นว่าเราต้องยอมรับความจริงแล้วปรับปรุง  ไม่ใช่หลอกตัวเองไปวันๆแล้วให้ทุกอย่างมันแย่ลงๆแบบทุกวันนี้