เราแอบชอบผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นเพื่อนร่วมห้องเราแล้วเราก็ชอบเค้ามาได้เกือบปีแล้ว เมื่อก่อนเวลาที่เพื่อนล้อเรากับเขา เจาก็จะทำหน้าโกรธ แล้วเงียบไม่พูดกัยใครเลย ประมานไม่พอใจยังงั้น เราก็รู้สึกแย่นะทีาเป็นสาเหตุทำให้เค้าอารมไม่ดี เราก็พยามห่างๆกับเค้าถึงจะอยู่ห้องเดียวกันแต่ตั้งแต่วันที่เค้ารู้ว้าเราชอบ เค้ากับเราก็ไม่คุยกันเลยิะราะเวลาทีาจะคุยหรือมองหน้าเพื่อนก้จะล้อ วันนึ่งเราก้เริ่มถอดใจเลยละมันคงเปนไปไม่ได้หรอก เค้าไม่มาสนใจมาเราหรอก จนเปิดเทอมใหม่เราากับเขาก็ดันมาอยู่ห้องเดียวกันอีก เราก้เลยเจอเพื่อนล้อทุกวัน และทุกๆครั้งเขาก้จะดุไม่พอใจตลอด มันแย่นะที่ต้องเหนเค้าโกรธเพราะเรา ทั้งที่อนากจะทำดีแท้ๆ แต่เพราะหลายไอหลายๆอย่างทำให้เรากับเจาต้องทำงานร้วมกันบ่อยๆ แต่เราก้อไม่คุยกันเหมือนใช้เพื่อนอีกคนเปนคนสื่อให้ จนหลังสอบกลางภาคเสร้ดเปิดเทอมปลายภาคเค้าเปลี่ยนไป เวลาเจอเพื่อนล้อเค้าก้อจากที่ทำหน้ามุ่ยกล่ายเปนเขินสะงั้นมันเลยทำให้เราที่พยามลืมกลับมีความหวังขึ้นมา  แล้วที่สุดเหมือนใครบันดาลครูให้ผชจับคุ้กับผญทำงานคุ่ โดยที่ผชเลือกใครก้อต้องยอมคู่ เราก้อเหนเจาแล้วชะ คิดว่าเค้าคงไม่เลือกเรา แน่ๆ แต่ไม่น่สเชื่อเค้าเลือกเรา เฮ้ยเราตกใจมากแบบเปนไปได้ไงวะในใจก้อคือฟินไปแล้ว วันนั้นเราเลยคุยกันนิดหน้อยเรื่องงานคุ่เค้าก้อดูปกติไม่โกรดเเบบเดิมแล้ว ตอนกลับบ้านปกติเค้าจะไม่เดินทางเดียวกับเราแยกกันไปไม่เคยไปทางเดียวกันเพราะกลัวเพื่อนล้อ แต่วันนั้นเค้ากลับเดินไปพร้อมเราแตาเดินตามหลัง เราก้อแอบคอดหรือเค้าจะรุ้สึกดีกับเราขึ้นมาแต่ก้อไม่กล้าจะถามกลัวเค้าจะกลบไปเปนแบบเดิมอีก เลยอยากขอถามความคิดเหนหน่อยอะคะ