อินมากกับฉากกินไส้....แต่สงสัยมาก ทำไมพระ ชี ถึงเอาแต่กล่าวหาว่าละอองคำอิจฉาริษยา ทั้งๆที่ คนผิดจริงๆคือ พ่อละอองคำ ที่รักลูกไม่เท่ากัน แม่(หรือใครสักคนของปิ่นเมือง)ที่ใส่ร้ายแม่ละอองคำ จนพ่อต้องรังเกียจละอองคำ หรืออิปิ่นเมือง ที่ใส่ร้ายป้ายสีละอองคำ กลั่นแกล้ง จนละอองคำถึงขั้นต้องถูกเผา พ่อแท้ๆกลับไม่คิดแม้แต่จะปกป้องลูก เชื่อแต่สิ่งที่ฟัง แต่ไม่เคยถามลูกตัวเองเลยสักครั้ง ละอองคำจนมุมจริงๆนี่นา ถึงต้องยอมเลี้ยงผี เพราะผีปู่ย่าก็ไม่เคยมีตัวตนสักครั้ง รวมถึงราบฟ้าก็ไม่สามารถปกป้องละอองคำได้เลย ปิ่นเมืองก็ชั่วไม่ต่างกับที่ละอองคำเลี้ยงผี ตายไปแล้วก็ไม่ได้สำนึก....ซ้ำร้ายละอองคำยังโดนผีเจ้ากดขี่ข่มเหง จนตัวเองลำบาก ทำทุกวันนี้ก็เพื่อปกป้องน้องแท้ๆ...แต่อิแม่ชี กลับไม่เห็นใจละอองคำเลยสักนิด มันน่าจับกินไส้นัก 555 ดูแล้วโมโห
ทำไมืกคนถึงกล่าวโทษแต่ละอองคำ ทั้งที่ละอองคำเป็นผู้ถูกกระทำ