คือสิ่งที่เรารู้สึกต่อไปนี้มันคืออิจฉาหรอคือเวลาเราแอบเม้าๆใครตามภาษผู้หญิงมันจะมีเพื่อนคนนึงพูดเหมือนเราอิจฉาเขาแต่ก็ไม่ได้พูดออกมาตรงๆนะ
แบบว่าคนนี้ที่เราไม่ค่อยชอบอ่ะ(มันไม่ถึงขั้นเกลียดมั้งนะ)ตอนแรกเป็นเพื่อนสนิทในกลุ่มเราสนิทกันมากแล้วด้วยความที่เรียนกันคนละเซคหรอ
นางถึงไปอยู่กับเพื่อนคนอื่นไปแบบเราเองก็งงๆเหมือนกันว่าอ้าวนี่สรุปคือเราไม่ได้สนิทกับนางแล้วใช่ปะทั้งที่จริงๆมันก็เป็นเพื่อนกันคุยกันได้หมดนะ
เพื่อนในกลุ่มอีกคนย้ายคณะไปด้วยซ้ำเรากับนางยังไปคุยไปเที่ยวกันได้อยู่เลย แต่บางทีนางก็มีมาคุยบ้างนะแต่ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องแบบขอความช่วยเหลือ
เออเราก็ช่วยเท่าที่เราพอจะช่วยได้นะถึงตอนนั้นจะเริ่มๆไม่ชอบนางแล้วแต่เราก็แบบคนลำบากอยู่ตรงหน้าไม่ช่วยก็ยังไงๆอ่ะ และตอนนี้ความไม่ชอบมันก็ก่อตัว
มากขึ้นๆๆจนบางทีเราก็รู้สึกว่าเราอาจจะเกลียดนางไปแล้วก็ได้เพราะเวลานางไม่มีเพื่อนนางจะมานั่งกับเรา เวลานางมีเพื่อนนางแทบไม่เห็นเราด้วยซ้ำ บางที
เดินมาด้วยกันเข้าห้องเรียนพร้อมกันตามหลักแล้วก็ต้องนั่งกับเราปะ ตอนแรกก็นั่งกับเรานะแต่พอเพื่อนคนอื่นเรียกนาง นางหายจ๋อมเลยค่ะนึกว่าเราเป็นอะไรหรอ
คือไม่รู้จักไม่เคยสนิทกันเลยหรอ และประเด็นที่โดนหาว่าอิจฉาคือ นางบังเอิญ"สวย" และ "ขาว" ทำให้เวลาเราเล่าเรื่องนางทำให้มีคนคิดว่าเราอิจฉา
จะว่าเราอยากเอาชนะนางไหมในเรื่องความสวย มันก็เคยบ้างนะแบบฉันต้องดีกว่าแต่เอาจริงๆนะมันแบบ แต่ละคนมันก็คนละเเบบเปล่าบางที่ถ้าเราเองผอม
มีเพื่อนบอกเราจะดูดีกว่านางอีกนะ อันนี้เพื่อนเรามั่นใจมากเเต่เราไม่กล้ามั่นใจรอดูของจริงดีกว่า 555 จะถามผู้ที่เห็นกระทู้นี้ว่าเราเป็นแบบนี้คืออิจฉาหรอ
คือถ้าจะอิจฉาอ่ะเพื่อนคนอื่นๆที่เรารู้จักก็มีสวยกว่านางเยอะแยะนะแต่เราจะชื่นชมและอยากเป็นแบบเขาบ้างแนวๆว่ามีเขาเป็นไอดอลอะไรแบบนี้นะแต่กับนาง
เหมือนความไม่ชอบมันมาครอบงำปะเลยอาจจะมีแข่งๆบ้าง